My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 230

ตอนที่230

ดูเหมือนไม่ใช่ทางกลับบ้าน

ธามนิธิ “ไปดูบ้าน”

“คะ?” ปาณีมองธามนิธิอย่างไม่เข้าใจ นี่เขามีบ้านแล้วไม่ใช่หรือไงแล้วยังจะไปดูบ้านไหนอีก?

ธามนิธิมองหน้าที่กำลังตกใจอยู่ของปาณีก็เลยอธิบาย “ลืมไปแล้วหรือไงว่าครั้งที่แล้วที่ไปบ้านแม่เธอ แม่เธอบอกจะเอาหลังหนึ่งหลัง?”

พอนึกถึงแม่ตัวเองปาณีก็รู้สึกตระหนักใจขึ้นมา “แม่หนูก็แค่พูดไปงั้นแหละ คุณก็ลืมๆไปเถอะ”

เธออยู่กับธามนิธิไม่ใช่เพราะเรื่องบ้าน

ธามนิธิมองมือที่โดนปาณีกุมไว้แล้วเปลี่ยนมากุมมือเธอแทน “ถึงเขาจะไม่พูดนี่ก็เป็นเรื่องที่ควรอยู่ดี”

“……”

พอถึงสวนจตุจักร ไวยาตย์ขับรถเข้าไปข้างในอีกนานค่อยถึงประตูทางเข้าวิลล่า

ที่นี่เป็นวิลล่าหลังเดียว มีสระว่ายน้ำ อยู่ใกล้ข้างแม่น้ำอีก วิวก็สวยด้วย ถึงจะอยู่ในตัวเมืองแต่รอบด้านเงียบสงบมาก

เพื่อให้ความสะดวกแก่ธามนิธิข้างในยังมีลิฟต์อีก

ธามนิธิรออยู่ชั้นล่าง ให้ไวยาตย์พาปาณีขึ้นไปดูชั้นบน ไวยาตย์นำหน้าแล้วแนะนำให้ปาณี “คราวหลังเธอจะมาตอนไหนก็ได้ ที่นี่ใกล้ๆเรียนเรียนเธอ”

ไม่ต้องเหมือนตอนนี้ต้องรอวันเสาร์อาทิตย์ถึงได้เจอกับธามนิธิ

ปาณี “คุณอาก็ย้ายมาอยู่ที่นี่หรอคะ?”

“ใช่” วันนี้ตอนบ่ายพวกเขาย้ายของมาหมดแล้ว แต่ของที่นี่มีครบอยู่แล้วเลยไม่ได้เอาของมากมาก

ปาณีเดินตามไวยาตย์ไปเรื่อยๆแล้วพบว่าเตรียมเปียโนไว้ให้เธอด้วย ไวยาตบ์เดินไปข้างเปียโนแล้วอธิบาย “นี่เป็นคุณธามนิธิตั้งใจเตรียมไว้โดยเฉพาะ คราวหลังอยากเล่นเมื่อไรก็มาเล่นได้เลย เป็นของเธอโดยเฉพาะ”