My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 231

ตอนที่231

ปาณรออกมาจากห้องเปียโนก็เดินไปดูห้องนอนของเธอกับธามนิธิ คุณอาไม่ได้เตรียมห้องส่วนตัวให้เธอเหมือนบ้านหลังเก่าแต่กลับเอาของเธอและของเขาไว้ในห้องเดียวกัน

เธอเปิดดูตู้เสื้อผ้า ดูเสื้อผ้าที่ย้ายมาจากบ้านเก่ามีทั้งเสื้อเก่าและเสื้อใหม่รวมกัน

นี่ซื้อเสื้อให้เธออีกแล้วงั้นหรอ

ทันใดนั้นเสียงธามนิธิก็ดังออกมาจากข้างหลัง “ชอบไหม?”

ปาณีหันกลับมามองธามนิธิที่นั่งบนเก้าอี้เข็น “ซื้อเสื้อใหม่ให้ฉันอีกทำไม”

“ตามประเพณีของงานแต่งงานซื้อเสื้อให้เจ้าสาวมันเป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว ถ้าเธอรู้สึกไม่สวยก็วางไว้แบบนั้นแหละ”

“แต่นี่พิธีงานแต่งงานยังไม่ถึงเลย?”

วันที่แค่พึ่งถึงวันที่แปดยังเหลืออีกตั้งครึ่งเดือน!

ธามนิธิมองเธอแล้วยกคิ้ว “จดทะเบียนสมรสแล้วยังไม่ใช่เจ้าสาวอีกหรอ?”

“……” ประโยคคำนี้ทำให้ปาณีหน้าแดงขึ้นมา

ใช่สิ!

วันนี้เธอกับคุณอาจดทะเบียนสมรสแล้ว!

ปาณีปิดตู้เสื้อลงแล้วเดินไปเข็นเก้าอี้ให้อยู่ข้างโต๊ะจากนั้นก็ไปรินขาให้เขา

ปาณีฝึกรินชาตามธามนิธิที่เคยทำ แล้วเอาชาให้เขาดื่ม

ธามนิธิยกแก้วขึ้นดมกลิ่นชาทั้งที่ใบชาก็เหมือนกันแต่พอที่รักเป็นทำมันถึงหอมขนาดนี้?

ธามนิธิดื่มชา ปาณีนั่งอยู่ข้างๆมองเธอ “พวกเราจดทะเบียนสมรสกันแล้วงั้นคราวหลังเรื่องที่ต้องดูแลเธอไม่ต้องรบกวนให้ไวยาตย์ทำแล้วเดียวฉันทำเอง!”

“……” พอธามนิธิได้ยินเรื่องนี้เกือบสำลักน้ำชาออกมา เขาไม่ได้ลืมครั้งที่แล้วที่เธอจะถอดกางเกงเพื่ออาบน้ำให้เขา

แค่คิดภาพนั้นออกมาก็ทำให้คนทนไม่ไหว

ปาณีเห็นธามนิธิไม่ตอบอดที่จะไม่อธิบายไม่ได้ “เธอลองคิดดูเธอกับไวยาตย์ก็เป็นผู้ชาย เธอก็ไม่ได้ชอบผู้ชายแต่กลับให้เขาดูแลเธอบ่อยๆมันก็ไม่ค่อยสะดวกใช่ไหมล่ะ?”

ธามนิธิฟังเธออธิบายมาที่ละอย่างก็เปิดปากตอบไป “ใครบอกว่าฉันไม่ชอบผู้ชาย?”

เออ……

ทั้งที่จริงแล้วเขาแค่อยากให้เธอหยุดพูดเรื่องไร้สาระ แค่รู้สึกว่าพอเธอพูดแบบนี่ออกมาเรื่องปกติที่ไวยาตย์ดูแลเขามันก็ดูเหมือนเปลี่ยนรสชาติไปเลย

แต่ผลคือพอเขาเปิดปากเขาก็พูดอะไรก็ไม่รู้?

เพราะคำพูดนี้ของเขาทำให้บรรยากาศเงียบไปหลายวิ ปาณีมองธามนิธิอย่างไม่อยากจะเชื่อ “ที่แท้แล้วคุณอาก็ชอบผู้ชายนี่เอง!”

ก็จริงผู้ชายที่หน้าตาดีความชอบทางเพศจะไม่ปกติ

เธอคิดว่าคนอย่างคุณอาก็ต้องเป็นลูกผู้ชายแท้ๆแต่ไม่คิดว่าเขาเป็นสายเหลือ?

ธามนิธิ “……”

เขามองนัยน์ตาสีดำของปาณีก็รู้เลยว่าเธอกำลังคิดอะไรมั่วซั่ว

เขายื่นมือออกมาดึงแก้มเธอ “นี่เธอคิดเรื่องไร้สาระอะไรอีกแล้ว?”

ปาณี “คุณอาไม่ต้องเป็นห่วง ฉันจะไม่ดูเหยียดคุณอาเลย มีคำหนึ่งพูดได้ดีมากเลยค่ะรักแท้คือเพศเดียวกัน……”

ธามนิธิรู้สึกมองตัวเองกระตุกแรงมาก

ทันใดนั้นไวยาตย์ก็เดินเข้ามา “คุณธามนิธิคุณปาณีครับไปทานข้าวได้แล้วครับ”

แม่บ้านที่ดูแลเรื่องอาหารทำกับข้าวแล้ว