ตอนที่231
ปาณรออกมาจากห้องเปียโนก็เดินไปดูห้องนอนของเธอกับธามนิธิ คุณอาไม่ได้เตรียมห้องส่วนตัวให้เธอเหมือนบ้านหลังเก่าแต่กลับเอาของเธอและของเขาไว้ในห้องเดียวกัน
เธอเปิดดูตู้เสื้อผ้า ดูเสื้อผ้าที่ย้ายมาจากบ้านเก่ามีทั้งเสื้อเก่าและเสื้อใหม่รวมกัน
นี่ซื้อเสื้อให้เธออีกแล้วงั้นหรอ
ทันใดนั้นเสียงธามนิธิก็ดังออกมาจากข้างหลัง “ชอบไหม?”
ปาณีหันกลับมามองธามนิธิที่นั่งบนเก้าอี้เข็น “ซื้อเสื้อใหม่ให้ฉันอีกทำไม”
“ตามประเพณีของงานแต่งงานซื้อเสื้อให้เจ้าสาวมันเป็นเรื่องที่ควรทำอยู่แล้ว ถ้าเธอรู้สึกไม่สวยก็วางไว้แบบนั้นแหละ”
“แต่นี่พิธีงานแต่งงานยังไม่ถึงเลย?”
วันที่แค่พึ่งถึงวันที่แปดยังเหลืออีกตั้งครึ่งเดือน!
ธามนิธิมองเธอแล้วยกคิ้ว “จดทะเบียนสมรสแล้วยังไม่ใช่เจ้าสาวอีกหรอ?”
“……” ประโยคคำนี้ทำให้ปาณีหน้าแดงขึ้นมา
ใช่สิ!
วันนี้เธอกับคุณอาจดทะเบียนสมรสแล้ว!
ปาณีปิดตู้เสื้อลงแล้วเดินไปเข็นเก้าอี้ให้อยู่ข้างโต๊ะจากนั้นก็ไปรินขาให้เขา
ปาณีฝึกรินชาตามธามนิธิที่เคยทำ แล้วเอาชาให้เขาดื่ม
ธามนิธิยกแก้วขึ้นดมกลิ่นชาทั้งที่ใบชาก็เหมือนกันแต่พอที่รักเป็นทำมันถึงหอมขนาดนี้?
ธามนิธิดื่มชา ปาณีนั่งอยู่ข้างๆมองเธอ “พวกเราจดทะเบียนสมรสกันแล้วงั้นคราวหลังเรื่องที่ต้องดูแลเธอไม่ต้องรบกวนให้ไวยาตย์ทำแล้วเดียวฉันทำเอง!”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...