My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 233

ตอนที่233

ปาณียังไม่ได้ลืม

ธามนิธิ “……”

เขาดูปาณีที่ยังเล่นไม่หยุดแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรแล้วดื่มเหล้าแก้วตัวเองเงียบๆแล้วถามปาณีต่อ “ยังดื่มต่ออีกไหม?”

“ดื่มสิ” ปาณี “เหล้าขวดนี้ก็อร่อยดีนะ”

กลิ่นเหล้าไม่แรงมากเกินไปแถมยังหวานอีกเหมือนดื่มน้ำอัดลม

เธอเลยเอาขวดเหล้ามาเทดื่มเองเลย

ไวยาตย์มองเธอแล้วเป็นห่วง “ดื่มเหล้าน้อยหน่อยก็ดีนะครับ”

ถึงรสชาติจะไม่แรงมากแต่มันจะมาทีหลัง เมาแล้วก็ยังไม่รู้ตัว

ปาณี “ไม่เป็นไรหรอก”

เธอไม่รู้สึกถึงความแรงของเหล้าแต่กลับสงสัยว่าไวยาตย์เอาน้ำอัดลมมาให้เธอดื่มหรือเปล่า

ธามนิธิมองเธอ “ถ้าชอบก็ดื่มเยอะๆหน่อย”

ไวยาตย์ “……”

เมื่อกี้ตอนเธอเสนอว่าดื่มเหล้ากันยังเห็นได้ชัดว่าธามนิธิยังห้ามอยู่แต่ทำไมตอนนี้ยังสนับสนุนให้เธอดื่มเยอะๆอีก?

หลังกินข้าวเสร็จปาณีที่ดื่มเหล้าไปไม่น้อยก็กอดธามนิธิไว้แล้วนั่งบนขาของเขา “คุณอาคะ ฉันชอบเธอมากๆเลย!”

ไวยาตยมองผู้หญิงที่กำลังพูดอ้อนๆกับธามนิธิอยู่ ฟังแค่น้ำเสียงเธอก็รู้แล้วว่าเธอเมาแล้ว

เธอเหมือนจะเข้าใจอะไรสักอย่าง

นี่คุณธามนิธิตั้งใจให้เธอเมจนเมางั้นหรอ?

ร้ายกาจ ร้ายกาจมากจริงๆ!

ขนาดภรรยาตัวเองยังใช้แผนหลอกหลวงเป็นคนบ้าจริงๆ

ธามนิธิเห็นปาณีเป็นแบบนี้ครั้งแรกราวกับแมวตัวนุ่มๆทำให้คนรู้สึกอุ่นใจแต่เขากลับทำเสียงเข้ม “ฉันไม่ชอบเธอ ฉันชอบผู้ชาย!”

เขาเป็นคนที่จำความแค้นได้

ไวยาตย์ที่ยืนอยู่ข้างๆตกใจเมื่อกี้ตอนได้ยินปาณีพูดเธอคิดว่าเขาแค่ล้อเล่นแต่ดูจากสภาพแล้วคุณธามนิธิคงชอบผู้ชายจริงๆ?

หรือว่าเป็นเพราะตัวเองที่ดูแลเขาตลอดเลยทำให้เธอเกิดความรู้สึกมากกว่านั้นกับตัวเอง?

เธอเปิดปากพูดแบบสั่นๆ “เออคือ……คุณธามนิธิครับผม……ผมไม่ชอบผู้ชายครับ!”

เธอเป็นผู้ชาย! ใช่ผู้ชาย!

พอไวยาตย์พูดจบก็เห็นธามนิธิยกหัวขึ้นมาจ้องเธอ

ไวยาตย์กลัวธามนิธิกลัวมาตลอดพอโดนธามนิธิจ้องแบบนี้ก็ยิ่งกลัวไปใหญ่

วินาทีต่อมาเธอก็รู้สึกตัวเองไม่ควรยอมง่ายแบบนี่เลยพูดกับธามนิธิว่า “คุณอาจจะยังไม่มีอารมณ์กับผู้หญิงช่วงแรกแต่ว่ายังไงๆมันก็หาวิธีทางมารักษาได้อย่าหมดความหวังนะครับ……”

ถ้าเกิดอยู่ๆก็เปลี่ยนมาชอบผู้ชาย เธอบังคับตัวเองหน่อยก็ไม่เป็นไรแต่พ่อแม่ของธามนิธิคงตกใจจนเป็นลมได้!

ธามนิธิมองเธออย่างเย็นชา “ออกไปเดียวนี้!”

ไวยาตย์ไม่ลังเลใดๆพอได้รับคำสั่งก็รีบวิ่งออกไปเลยเหมือนกลัวโดนธามนิธิกิน

ธามนิธิมองคนที่กอดขาตัวเองอยู่ตอนนี้ ปาณีพูดจนจะหลับอยู่แล้วเลยเรียกแม่บ้านให้พาปาณีขึ้นไปพักผ่อนข้างบน

ธามนิธิเองก็ขึ้นไปชั้นบน ทีแรกจะให้ไวยาตย์มาช่วยเขาแต่พอคิดไปคิดมาก็ช่างมันเถอะโดนปาณีพูดแบบนี้เขาเองก็รู้สึกไม่กล้ามองความสัมพันธ์ของเขากับไวยาตย์

ธามนิธิให้แม่บ้านใส่น้ำให้เต็มอ่างแล้วตัวเองก็เข้าไปอาบ

ขาเธอยังไม่หายดีแต่ว่าตอนนี้สามารถประคองของรอบตัวแล้วเดินได้ก็เลยเรื่องอาบน้ำถึงจะลำบากไปหน่อยแต่เขาเองสามารถทำได้แล้ว

แต่ชลิตเคยบอกว่าถ้าจะให้หายดีหมดจนเดินได้อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาสักครึ่งปี

อาบน้ำเสร็จธามนิธิก็ขึ้นเตียงมองปาณีที่นอนอยู่ ทีแรกคิดว่าเธอนอนแล้วแต่พอหัวถึงหมอนตาเธอก็เปิดสว่างทันทีมองหน้าธามนิธิอย่างซื่อๆ