ตอนที่233
ปาณียังไม่ได้ลืม
ธามนิธิ “……”
เขาดูปาณีที่ยังเล่นไม่หยุดแต่ก็ไม่ได้ตอบอะไรแล้วดื่มเหล้าแก้วตัวเองเงียบๆแล้วถามปาณีต่อ “ยังดื่มต่ออีกไหม?”
“ดื่มสิ” ปาณี “เหล้าขวดนี้ก็อร่อยดีนะ”
กลิ่นเหล้าไม่แรงมากเกินไปแถมยังหวานอีกเหมือนดื่มน้ำอัดลม
เธอเลยเอาขวดเหล้ามาเทดื่มเองเลย
ไวยาตย์มองเธอแล้วเป็นห่วง “ดื่มเหล้าน้อยหน่อยก็ดีนะครับ”
ถึงรสชาติจะไม่แรงมากแต่มันจะมาทีหลัง เมาแล้วก็ยังไม่รู้ตัว
ปาณี “ไม่เป็นไรหรอก”
เธอไม่รู้สึกถึงความแรงของเหล้าแต่กลับสงสัยว่าไวยาตย์เอาน้ำอัดลมมาให้เธอดื่มหรือเปล่า
ธามนิธิมองเธอ “ถ้าชอบก็ดื่มเยอะๆหน่อย”
ไวยาตย์ “……”
เมื่อกี้ตอนเธอเสนอว่าดื่มเหล้ากันยังเห็นได้ชัดว่าธามนิธิยังห้ามอยู่แต่ทำไมตอนนี้ยังสนับสนุนให้เธอดื่มเยอะๆอีก?
หลังกินข้าวเสร็จปาณีที่ดื่มเหล้าไปไม่น้อยก็กอดธามนิธิไว้แล้วนั่งบนขาของเขา “คุณอาคะ ฉันชอบเธอมากๆเลย!”
ไวยาตยมองผู้หญิงที่กำลังพูดอ้อนๆกับธามนิธิอยู่ ฟังแค่น้ำเสียงเธอก็รู้แล้วว่าเธอเมาแล้ว
เธอเหมือนจะเข้าใจอะไรสักอย่าง
นี่คุณธามนิธิตั้งใจให้เธอเมจนเมางั้นหรอ?
ร้ายกาจ ร้ายกาจมากจริงๆ!
ถ้าเกิดอยู่ๆก็เปลี่ยนมาชอบผู้ชาย เธอบังคับตัวเองหน่อยก็ไม่เป็นไรแต่พ่อแม่ของธามนิธิคงตกใจจนเป็นลมได้!
ธามนิธิมองเธออย่างเย็นชา “ออกไปเดียวนี้!”
ไวยาตย์ไม่ลังเลใดๆพอได้รับคำสั่งก็รีบวิ่งออกไปเลยเหมือนกลัวโดนธามนิธิกิน
ธามนิธิมองคนที่กอดขาตัวเองอยู่ตอนนี้ ปาณีพูดจนจะหลับอยู่แล้วเลยเรียกแม่บ้านให้พาปาณีขึ้นไปพักผ่อนข้างบน
ธามนิธิเองก็ขึ้นไปชั้นบน ทีแรกจะให้ไวยาตย์มาช่วยเขาแต่พอคิดไปคิดมาก็ช่างมันเถอะโดนปาณีพูดแบบนี้เขาเองก็รู้สึกไม่กล้ามองความสัมพันธ์ของเขากับไวยาตย์
ธามนิธิให้แม่บ้านใส่น้ำให้เต็มอ่างแล้วตัวเองก็เข้าไปอาบ
ขาเธอยังไม่หายดีแต่ว่าตอนนี้สามารถประคองของรอบตัวแล้วเดินได้ก็เลยเรื่องอาบน้ำถึงจะลำบากไปหน่อยแต่เขาเองสามารถทำได้แล้ว
แต่ชลิตเคยบอกว่าถ้าจะให้หายดีหมดจนเดินได้อย่างน้อยก็ต้องใช้เวลาสักครึ่งปี
อาบน้ำเสร็จธามนิธิก็ขึ้นเตียงมองปาณีที่นอนอยู่ ทีแรกคิดว่าเธอนอนแล้วแต่พอหัวถึงหมอนตาเธอก็เปิดสว่างทันทีมองหน้าธามนิธิอย่างซื่อๆ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...