My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 239

ตอนที่239

เธอรู้ว่าเขาใจอ่อนที่สุดถึงจะโกรธเธออยู่แต่ก็ไม่เคยไม่สนใจเธอจริงๆ

ปาณีใส่เสื้ออันใหญ่ของธามนิธิ คนขับรถก็มาพอดี

ในรถธามนิธิก็ไม่คุยกับปาณีพอถึงบ้าน ปาณีก็เข็นเก้าอี้ธามนิธิเข้าไปในห้องนอน

เธอวางกระเป๋าลงแล้วก็ถอดเสื้อคลุมออกมองธามนิธิที่ไม่ยอมคุยกับตัวเอง “ระหว่างทางก็ไม่คุยกับฉันสักคำจะเป็นใบ้หรือไง?”

กล้าบอกว่าเขาเป็นใบ้งั้นหรอ?

ธามนิธิจ้องปาณีสายตาที่เย็นชาไปอีก

เขาเห็นภาพของเวทัสในโทรศัพท์เธอกับตาโดยเฉพาะตอนรู้ว่าเขาเห็น เธอก็ซ่อนโทรศัพท์อีก!

แค่คิดแค่นี้ก็โมโหจะตายอยู่แล้ว

ปาณีเดินไปนั่งอยู่หน้าเขา “ไม่โกรธแล้วนะคะ? โกรธบ่อยนี่ตีนกาขึ้นนะถ้าเธอยังทำแบบนี้อีก อีกไม่นานคงต้องเรียกว่าคุณลุงแล้ว!”

“เธอกล้าเรียกดูสิ?”

เธอเรียกเขาว่าคุณอาเขาก็ทนเพราะว่าเขาก็โตกว่าเธอตั้งเจ็ดแปดปี

แต่นี่เรียกคุณลุงมันทนไม่ได้จริงๆ

ถ้าเธอกล้าเรียกเขาจะโยนเธออกไปเลย

ปาณียิ้มเหมือนดอกไม้แล้วอ้อน “ไม่เรียกคุณลุงแล้ว คุณสามีคะหายโกรธได้แล้วนะคะ?”

ถึงแม้ปาณีจะทำเป็นไม่รู้เรื่องอยู่บ่อยๆแต่ในใจก็รู้หมดถึงปากคุณอาไม่ยอมรับแต่ในใจเขาก็อยากฟังเธอเรียกเขาแบบนี้

พอได้ยินเธอเรียกเขาแบบนี้สายตาของธามนิธิก็อ่อนโยนลง

เขามองปาณี “งั้นเธอกับเวทัสมันเกิดอะไรขึ้น?”

“อะไรเกิดอะไรขึ้น?”

“อย่าทำเป็นไม่รู้ไม่เห็นเรื่อง” ธามนิธิเตือน “รูปนั้นไง”

เขาเห็นหมดแล้วแต่เธอยังทำเป็นโง่อีก

รู้ทั้งรู้ว่าเขาไม่ดีใจเพราะอะไร เธอนี่มันตั้งใจทำให้เขาโกรธชัดๆ!

มันน่าโมโหจริง

ปาณีจับมือของธามนิธิไว้ “ชยรพส่งมาให้ฉันว่าพวกเขาไปดื่มเหล้ากันอยู่ ไม่มีอะไรเกี่ยวกับฉันเลย!”

“อยู่ๆเขาจะส่งรูปให้เธอทำไม? ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าพวกเธอสนิทกันขนาดนี้”

น้ำเสียงของเขาฟังก็รู้ว่างอนอยู่

ปาณียิ้ม “พวกเราเป็นเพื่อนห้องเดียวกัน แชทกลุ่มห้องก็ทักมายกันหน่อยไม่ปกติยังไง?”

โมโหก็ตรงที่พวกเขาเป็นเพื่อนห้องเดียวกันอยู่ในโรงเรียนก็เจอหน้ากันตลอด

ธามนิธิมองปาณี “แล้วยังมีอะไรอีก?”

เขาไม่ได้โง่ อยู่ๆชยรพก็ส่งรูปมาให้เธอมันต้องมีอะไรสักอย่าง

ปาณีรู้ว่าคุณอาฉลาดขนาดนี้คงปิดบังเขาไม่ได้

“วันนี้เวทัสมาหาฉัน”

“……” เวทัสคิดอะไรกับปาณีเรื่องนี้ธามริธิรู้ดี

ครั้งที่แล้วที่เวทัสมาหาเขาเพื่อขอให้เขาสนับสนุนปาณี

วันนั้นวันเกิดปาณีเขาก็อยากเอาของขวัญให้เธอ

ถึงแม้พวกเธอไม่เคยพูดเรื่องนี้แต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเรื่องนี้มันไม่เกิดขึ้น

ธามนิธิ “ตอนอยู่โรงเรียนเขาชอบมายุ่งกับเธอบ่อย?”

ถ้าเป็นแบบนั้นสงสัยนายนั้นต้องโดนสั่งสอนหน่อยละ

ปาณียิ้ม “ไม่เคย ปกติตอนอยู่โรงเรียนก็ไม่เคยคุยกับฉันสักคำวันนี้เป็นครั้งแรกสงสัยรู้ว่าฉันกับเธอไปจดทะเบียนสมรสแล้ว! ดูเหมือนเศร้าด้วยแหละ ตอนนั้นฉันเลิกกับเขาเพราะติรยามาใส่ร้ายฉันเขาเลยเข้าใจฉันผิด ดูเหมือนเขาก็เสียใจไม่น้อย”

ธามนิธิมองปาณีพอฟังเธอพูดจบ มือของเขาก็ชาไปหมด “อยากกลับไปหาเขา?”

ผู้หญิงมันใจอ่อน ไม่ว่าผู้ชายจะทำอะไรผิดแค่ผู้ชายยอมกลับมายอมรับผิดก็จะลืมเรื่องที่ไม่มีความสุขราวกับพระเจ้าที่ยอมให้อภัยเขา