ตอนที่240
ถ้าปาณี้เป็นคนไม่มีสมองธามนิธิก็คงจะไม่งอนเธอหรอกเพร่ะเธอคิดว่าผู้หญิงแบบนั้นไม่สมควรไปช่วยเธอ
ปาณีมองธามนิธิก็รู้เลยว่าคุณอางอนอีกแล้ว! และครั้งนี้คงงอนไปใหญ่เลย
เธอเลยตั้งใจบอก “ใช่! ฉันอยากกลับไปหา”
ธามนิธิยื่นมือมาบีบจมูกเธอ “ให้พูดดีๆ”
เขารู้ว่าเธอล้อเล่น
ถ้าอยากกลับไปหาจริงๆเธอคงไม่กล้ามาพูดต่อหน้าตรงๆแบบนี้
ปาณียิ้ม “เป็นแค่อดีตฉันจะกลับไปหาทำไม? แฟนเก่าก็คือแฟนเก่าตอนนั้นไม่รักษาดีๆตอนนี้จะให้มาคุยอะไรกัน? และฉันก็รู้ด้วยว่าถ้าฉันไม่อยู่กับเธอ เขาคงไม่มองฉันแม้แต่น้อยเป็นเพราะเห็นฉันอยู่ข้างเธอทุกวันแบบนี้ไงเขาเลยไม่อยากยอมแพ้”
ผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละเพียงแค่ผู้หญิงเคยเป็นของตัวเองช่วงหนึ่งก็จะมีความเข้าใจผิดว่าทั้งชาตินี้ก็เป็นของเขาเท่านั้น
ถึงแม้ตัวเองจะไม่ชอบก็ไม่อนากเห็นเขาไปอยู่กับคนอื่น
ธามนิธิยื่นมือมาบีบแก้มเธอ “คราวหลังถ้าเขามาหาเธอก็มาบอกฉันด้วย”
เขาสังเกตเห็นว่าปาณีเป็นคนที่มีเหตุมีผลไม่ได้จมอยู่กับความรู้สึกเก่าๆแค่จุดนี้ก็ทำให้เขารู้สึกพอใจแล้ว
เป็นคนก็ควรยกขึ้นและวางลงได้ ไม่ว่าตอนนั้นจะเลิกกันเพราะอะไรแต่ว่ามันก็เลิกกันแล้วก็ไม่จำเป็นต้องไปสนใจมันอีก
ปาณี “ใช่คุณอาดีที่สุดแล้ว!”
เธอดูออกระหว่างงอนธามนิธิกลัวเธอโดนเวทัสจับไม่ปล่อยมากกว่า
วันที่สองปาณีเรียนจบคาบเก็บของเสร็จแกจากห้องเรียนเตรียมจะกลับบ้าน โมรีก็ตามเธอมา “ปาณีฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอหน่อย”
ปาณีรู้สึกโมรีระแวงเกินไปเลยหัวเราะ “มีอะไรถึงได้มาหาฉันโดยเฉพาะ? คุยตอนอยู่ในห้องเมื่อกี้ก็จบ”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...