My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 240

ตอนที่240

ถ้าปาณี้เป็นคนไม่มีสมองธามนิธิก็คงจะไม่งอนเธอหรอกเพร่ะเธอคิดว่าผู้หญิงแบบนั้นไม่สมควรไปช่วยเธอ

ปาณีมองธามนิธิก็รู้เลยว่าคุณอางอนอีกแล้ว! และครั้งนี้คงงอนไปใหญ่เลย

เธอเลยตั้งใจบอก “ใช่! ฉันอยากกลับไปหา”

ธามนิธิยื่นมือมาบีบจมูกเธอ “ให้พูดดีๆ”

เขารู้ว่าเธอล้อเล่น

ถ้าอยากกลับไปหาจริงๆเธอคงไม่กล้ามาพูดต่อหน้าตรงๆแบบนี้

ปาณียิ้ม “เป็นแค่อดีตฉันจะกลับไปหาทำไม? แฟนเก่าก็คือแฟนเก่าตอนนั้นไม่รักษาดีๆตอนนี้จะให้มาคุยอะไรกัน? และฉันก็รู้ด้วยว่าถ้าฉันไม่อยู่กับเธอ เขาคงไม่มองฉันแม้แต่น้อยเป็นเพราะเห็นฉันอยู่ข้างเธอทุกวันแบบนี้ไงเขาเลยไม่อยากยอมแพ้”

ผู้ชายก็เป็นแบบนี้แหละเพียงแค่ผู้หญิงเคยเป็นของตัวเองช่วงหนึ่งก็จะมีความเข้าใจผิดว่าทั้งชาตินี้ก็เป็นของเขาเท่านั้น

ถึงแม้ตัวเองจะไม่ชอบก็ไม่อนากเห็นเขาไปอยู่กับคนอื่น

ธามนิธิยื่นมือมาบีบแก้มเธอ “คราวหลังถ้าเขามาหาเธอก็มาบอกฉันด้วย”

เขาสังเกตเห็นว่าปาณีเป็นคนที่มีเหตุมีผลไม่ได้จมอยู่กับความรู้สึกเก่าๆแค่จุดนี้ก็ทำให้เขารู้สึกพอใจแล้ว

เป็นคนก็ควรยกขึ้นและวางลงได้ ไม่ว่าตอนนั้นจะเลิกกันเพราะอะไรแต่ว่ามันก็เลิกกันแล้วก็ไม่จำเป็นต้องไปสนใจมันอีก

ปาณี “ใช่คุณอาดีที่สุดแล้ว!”

เธอดูออกระหว่างงอนธามนิธิกลัวเธอโดนเวทัสจับไม่ปล่อยมากกว่า

วันที่สองปาณีเรียนจบคาบเก็บของเสร็จแกจากห้องเรียนเตรียมจะกลับบ้าน โมรีก็ตามเธอมา “ปาณีฉันมีเรื่องอยากคุยกับเธอหน่อย”

ปาณีรู้สึกโมรีระแวงเกินไปเลยหัวเราะ “มีอะไรถึงได้มาหาฉันโดยเฉพาะ? คุยตอนอยู่ในห้องเมื่อกี้ก็จบ”

ในโทรศัพท์ก็ได้!

แต่โมรีก็ทำหน้าขรึมอีก

โมรีพูดอย่างเกรงๆ “เป็นเรื่องของเวทัส”

เมื่อวานตอนที่เธอกับชยรพเข้ามาในห้องก็เห็นเวทัสยืนเศร้าอยู่ตรงนั้น

สภาพนั้นยังจำอยู่ในใจทำให้เธอคิดทั้งวันเลยตกลงมาคุยกับปาณีให้รู้เรื่อง

ฟังได้ยินเวทัส ปาณีก็ขมวดคิ้วแต่ความสัมพันธ์ของเธอกับโมรีก็ถือว่าดีเลยไม่กล้าปฏิเสธ “เธออยากถามอะไร?”

โมรียกหัวขึ้นแล้วเห็นติรยสเดินมาพอดีเลยไปจับมือปาณี “พวกเราเดินไปคุยไป”

ปาณีตกลง

พอออกจากตึกเรียน โมรีก็ยืนข้างปาณี “ฉันเห็นว่าเหมือนเวทัสจะชอบเธอ เมื่อวานหลังจากที่เธอไปเขาเศร้าตลอดเลย”

ในเมื่อโมรีก็รู้แล้วปาณีก็ไม่คิดว่าปิดบังเธอ “ฉันกับเขาเลิกกันนานแล้ว”

“ฉันจำได้ว่าเมื่อก่อนเธอเคยอยู่โรงเรียนเดียวกับเขา” ไปกินข้าวครั้งแรกกับชยรพ ชยรพเคยบอก

ตอนนั้นปาณีและเวทัสยังไม่เคยคุยกัน

ตอนนั้นคิดว่าพวกเขาไม่รู้จักกันแต่พอมาดูตอนนี้สงสัยตั้งใจทำเป็นไม่รู้จักกัน

ปาณี “อือ ไม่ใช่แค่เขาคนเดียว ติรยาด้วย”

เป็นแค่เรื่องโกรธแค้นเมื่อก่อน

ถ้ารู้ว่าต้องเลิกกันเธอก็คงไม่มาสมัครที่โรงเรียนนี้หรอก

ต้องเจอสองคนนี้ทุกวัน ปาณีรู้สึกจะตายอยู่ละ

โมรีพูดกับปาณี “การแข่งขันครั้งที่แล้วเธอได้ที่หนึ่งใช่ไหม ฉันเห็นในกระทู้ที่มีคนมาบอกว่าตอนเธออยู่โรงเรียนเก่าเคยไปแย่งแฟนเพื่อน เธอรู้เรื่องพวกนี้ไหม