My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 260

ตอนที่260

อาจจะเพราะในสายตาเขาเธอก็ยังเป็นเด็กอยู่!

ปาณีใช้มือเกยคางไว้แล้วถอดหายใจ

ดึงความสนใจจากธามนิธิมาได้

ธามนิธิมองเธออายุน้อยๆแต่ทำหน้าเหมือนคนลำบากมีแค้นเยอะเลยถาม “เป็นอะไร?”

ปาณีชี้อาหารในถ้วย “ไม่อยากกินแล้ว”

“เมื่อกี้ยังบอกว่าหิวไม่ใช่หรือไง?” เธอชอบกินจะตายแต่ไม่อยากกินเนี่ยนะ

ปาณีก้มหัวไม่มองธามนิธิ “เห็นคุณอาไม่มีความสุข ฉันก็ไม่มีความสุขก็เลยไม่อยากกินแล้ว”

ธามนิธิมองเธอแบบนี้ก็หัวเราะ “มาๆกินข้าวกันเถอะ”

ไม่ว่าจะเศร้าขนาดไหนแต่พอได้คุยกับเธอก็จะลืมเรื่องพวกนั้นชั่วคราว

ปาณี “ฉันอยากกินกุ้ง”

“ของเธอหมดเลย” บนโต๊ะมีกุ้งจานหนึ่ง

ปาณีมองธามนิธิ “แกะกุ้งให้ฉันด้วย”

เธอคีบไปใส่ในถ้วยเขา

นี่หัดสั่งคนเป็นแล้ว?

ธามนิธิมองเธอ มือก็ยอมไปแกะให้กุ้งให้เธอ แกะเสร็จก็เอาไปให้เธอ

ไวยาตย์ไม่ไว้ใจธามนิธิ ไปพูดกับพ่อแม่ธามนิธิเสร็จก็กลับมาเลย

ทีแรกคิดว่าคุณธามนิธิคงเศร้ามากๆแต่พอเข้ามากลับเห็นคนเย็นชาอย่างธามนิธิกำลังแกะกุ้งให้ภรรยาตัวเองอยู่

โอ้โห่!

คุณธามนิธิเป็นคนเข้าใกล้ผู้คนแบบนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่?

แต่ในใจติรยารู้ดี ถึงแม้นพรุจงานยุ่งแต่ลืมเธอแล้วขังเธอไว้แบบนี้มันหมายความว่าไง?

ทุกอย่างดูก็รู้ว่าตั้งใจทำ

เธออดที่จะหัวเราพไม่ได้

จันวิภามองติรยา “เธอหัวเราะทำไม?”

ติรยา “เพราะหนูไม่เข้าใจว่ามำไมพวกเธอทุกคนต้องคอยปกป้องปาณี ทั้งๆที่……เธอเคยคบกับเวทัสตอนอียนอยู่ ที่หนูพูดมันเป็นเรื่องจริง”

เรื่องนี้เมื่อกี้ตอนจันวิภาอยู่ข้างนอกนพรุจได้เล่าให้เธอหใดแล้ว และรู้ว่าทำไมสามีของเธอต้องขังติรยาไว้

เรื่องที่เวทัสเคยคบกับปาณีทำให้จันวิภานึกถึงครั้งแรกที่ปาณีมาในบ้านตอนที่เวทัสเจอหน้าเธอ

เธอไม่เข้าใจมาตลอดว่าทำไมเวทัสต้องเย็นชาต้องปฏิเสธต่อปาณีแต่ตอนนี้เธอรู้แล้ว

จันวิภามองติรยา “รู้ไหมว่าทำไมเธอถึงโดนขังไว้ที่นี่?”

ติรยา “เพราะว่าพวกเธอปกป้องปาณีอยู่!”