My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 265

ตอนที่265

“อือ”

ทีแรกเธอคิดว่าเพราะเป็นรูมเมทและปกติติรยาก็ไม่ค่อยกลับหอ ถ้าตัวเองสนิทกับโมรีแล้วตั้งใจเมินใส่ทีนาร์มันก็ไม่ค่อยดี

แต่พอดูจากเมื่อกี้ความเมตตาเธอมันเป็นส่วนเกินชัดๆ

ปาณีมองส้มโอ “วันนี้เหนื่อยหน่อยนะแต่ก็ขอบคุณ”

“ฉันยังดี ! ไม่ได้เหนื่อยอะไรเลย” ส้มโอพูดอย่างมีนัย “แต่ว่ารูมเมททั้งสองคนของเธอนี่ดูต่างกันโดยสิ้นเชิงเลย”

“ไม่เป็นไร” ปาณีรู้ว่าส้มโอกำลังหมายถึงอะไร

……

ปาณีไปในห้องบอลรูม ข้างในคนน้อยไปเยอะมากมีแค่คนที่สนิทหน่อยยังคุยกันอยู่

จันวิภาเห็นปาณี “เธอออกมาทำไม?”

“ฉันมาดูว่ามีอัไรให้ฉันช่วยได้ไหมอ่ะค่ะ” เป็นงานแต่งของเธอแต่เรื่อทุกอย่างกลับเป็นพี่สาวที่จัดการ เธออยากอยากช่วยอะไรสักหน่อย

จันวิภายิ้ม “ไม่มีๆ พวกเราก็อยู่ที่นี่เรื่องเล็กๆน้อยๆก็จัดการได้อยู่เธอไปพักผ่อนก่อนเลย”

ก็จริงที่ว่าการจัดงานแต่งมันเป็นเรื่องเหนื่อย

“ฉันขอไปคุยกับป้าฉันก่อนนะคะ” ปาณีคุณป้าตัวเองที่ไม่ได้เจอมานาน

จันวิภาเห็นยังมีคนในครอบครัวของปาณีอยู่ “ไปสิ”

ป้าของปาณี ตสิมา ฝนสิริและยังมีญาติที่ปาณีไม่สนิทยืนอยู่

ปาณีเดินไปตสิมาเห็เธอก็ยิ้ม

ความคิดของตสิมาและคนอื่นไม่เหมือนกัน ไม่ว่าธามนิธิจะเป็นยังไงแต่ปาณีได้เข้าเป็นสะใภ้บ้านวิสิทธิ์เวชก็ถือว่าดีมากแล้ว

ปาณี “วันนี้ขอบคุณคุณน้าด้วยนะคะ”

“อือ”

พอทักทายเสร็จปาณรก็มองไปที่คุณป้า “สวัสดีค่ะคุณป้า”

ปาณีได้ยินมาว่าคุณป้าเพื่อที่จะมาร่วมงานแต่งของเธอก็ได้เอาอั่งเปาสองพันหยวนมาให้ด้วย

สองพันหยวนสำหรับคนอื่นอาจจะไม่มากแต่สำหรับคุณป้า สองพันหยวนนี้มันเอามาได้ลำบากจริงๆ

ทั้งที่บ้านของเขามีลูกสองคนและยังมีสามีที่ไม่สบาย

คุณป้ามองปาณี “แต่งงานแล้วก็โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไปถึงบ้านคนอื่นต้องรู้เรื่องหน่อยเข้าใยไหม?”

“อือ”

คุณป้าเป็นคนอ่อนโยนมาตลอด ที่พูดก็เพื่อเป็นผลประโยชน์ต่อเธอ

แล้วญาติที่ปาณีไม่สนิทก็มายุ่งเรื่องชาวบ้าน “นี่ปาณี! เธอคิดยังไงถึงยอมแต่กับคนแบบ……แม่เธอก็จริงๆเลยเห็นแก่เงินของอีกฝ่ายไม่ดูว่าเขาเป็นคนยังไงก็ให้เธอแต่งไปแบบนี้”

มันก็จะมีคนแบบนี่แหละเหมือนกับว่าไม่พูดเรื่องที่ทำให้เธอไม่สบายใจเขาจะตายได้

ฝนสิริได้ยินแบบนี้ก็ไม่สบายใจอะไรเรียกว่าเพื่อเงิน? ปาณีแต่งงานกับธามนิธิเธอไม่ได้อะไรสักอย่างเลย

เธอเลยพูดอย่างโมโห “ก็เขาจะแต่งเองมาเกี่ยวอะไรกับฉัน?”

ไม่ใช่มีแต่ญาติคนนี้ที่พูดแบบนี้ยังมีญาติอีกหลายคนก็พูดคล้ายๆแบบนี้ ฝนสิริก็ทนมาตลอดงานแต่ตอนนี้คนก็ไปหมดแล้วก็เลยปลดปล่อยออกมา

ที่เธอพูดแบบนี่ก็ไม่ได้สนว่าปาณรได้ยินแล้วจะเสียใจหรือไม่เสียใจ

พอปาณีได้ยินที่เขาพูดแบบนี้ก็รู้เลยที่ทีนาร์พูดมันเป็นความจริงที่แท้แล้วคนที่มาร่วมงานในวันนี้คนส่วนใหญ่กำลังหัวเราะเธออยู่

ก็จริงที่จะมีผู้หญิงสักกี่คนจะยอมแต่งงานกับเจ้าบ่าวที่นั่งบนรถเข็น?

ตสิมาไม่อยากให้คนบ้านวิสิทธิ์เวชได้ยินแบบนี้เลยเรียกพวกเขาออกไปทันที

ปาณียืนอยู่กับที่แต่เธอกลับรู้สึกหน้ามือเธอเย็นเฉียบ

จันวิภาอยู่ข้างๆได้เห็นฉากนี้แบบชัดๆกำลังเตรียมไปปลอบปาณีก็เห็นไวยาตย์ที่เข็นธามนิธิมาแล้วหยุดอยู่ที่หลังปาณี……