My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 273

ตอนที่273

เธอรู้สึกตัวเองไม่เคยเข้าใจเวทัสเลย

ชยรพยืนอยู่ข้างเวทัสมองโศธิน “พ่อแม่คลอดนายมาเพื่อที่จะให้เธอมาแกล้งผู้หญิงงั้นหรอ?”

โศธินลุกขึ้นยืนแล้วเถียง “ฉันไปแกล้งเธอตอนไหน! เป็นเธอต่างหากที่เริ่มก่อน”

“เมื่อกี้ที่เธอชี้เขาแล้วพูดแบบนั้นออกมาฉันก็อยากต่อยนาย! แม่เธอน้องสาวเธอไม่ใช่ผู้หญิงหรือไง? มีเพื่อนร่วมห้องแบบเธอฉันอายคนอื่น”

“……” โศธินลุกขึ้นโดนชยรพพูดแบบนี้เธอเองก็รู้สึกเสียเปรียบ

มองเวทัสมี่ยืนอยู่ข้างๆก็ไม่กล้าออกเสียง พูดจริงชยรพเธอไม่กลัวหนอกแต่เวทัสเธอเองไม่กล้าไปมีเรื่องจริงๆ!

เวทัสปกติไม่ชอบยุ่งเรื่องคนอื่นและเขาก็ไม่ค่อยคุยกับใครแต่ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขามันมีความรู้สึกที่ไม่สามารถอธิบายได้

เกือบทุกอย่างที่เขาพูดออกมาทุกคนก็จะไปยืนอยู่ฝั่งเขาราวกับว่าที่เขาพูดมันเป็นความจริงและถูกต้อง

ผู้หญิงทั้งชอบเขาและเคารพเขา ผู้ชายถ้าอยู่ต่อหน้าเขาก็จะรู้สึกตัวเองต่ำต้อย

ก็นี่มันเป็นสมัยที่ดูแต่หน้า คนที่หน้าตาดีก็เอาแต่ใจได้

เวทัสมองโศธิน “ฉันก็ต่อยเธอ เธอไปฟ้องสิ”

นัยน์ตาสีดำของเขามีความกดดัน

โศธินไม่อยากมีแค้นอะไรกับเขา “เป็นแค่ความเข้าใจผิด! ฉันไม่ดีเอง เรื่องวันนี้ฉันไม่ดีเอง”

เธอเองก็ไม่ได้โง่ดูจาดสภาพเวท้สก็คงจะยุ่งเรื่องนี้ชัวร์

ถ้าเพราะเรื่องนี้แล้วมีอคติกับปาณีเธอไม่กลัวแต่ถ้าไปมีเรื่องกับเวทัสยังไงเธอเองก็เสียเปรียบ

เวทัสมองโศธิน “ฉันเกลียดพวกที่เก่งลับหลังที่สุด”

คำนี้ถึงจะพูดกับโศธินแต่ทุกคนที่อยู่ในนั้นก็ได้ยินกันหมด

อึดอัดสุดก็ทีนาร์ เพราะเธอรู้สึกเหมือนเวทัสตั้งใจบอกให้เธอฟัง

เธอเองก็ถือว่าเป็นแฟนคลับครึ่งหนึ่งของเวทัส ลับหลังก็กรี๊ดเขาอยู่บ่อยๆ

ได้ยินคนที่ตัวเองนับถือพูดแบบนี้ยังไงๆเธอเองก็รู้สึกเสียใจอยู่ดี

ยืนอยู่ข้างติรยาก็ไม่กล้าพูดอะไร

รอจนกระทั่งปาณีและเวทัสไปแล้ว ทีนาร์มองติรยา “เวทัสจะเกลียดพวกเราเพราะเรื่องนี้ไหม!”

ติรยามองทีนาร์ เรื่องนี้ทีนาร์เป็นคนทำเกี่ยวอะไรกับเธอกัน?

แต่ตอนนี้ติรยาอยากให้คนมาช่วยรังแกปาณีเลยไม่ได้พูดไปตรงๆแถมพูดปลอบใจอีก “ไม่หรอก พวกเราไม่ได้ทำอะไรที่เกินไปมาก คนที่หาเรื่องปาณีเป็นโศธินไม่ใช่พวกเราสักหน่อย”

ได้ยินติรยาพูดแบบนี้ทีนาร์ต่อยสบายใจหน่อย

เธอมองติรยา “ติรยาเธอนั่นแหละดีสุดแล้ว คราวก่อนฉันเข้าใจเธอผิดเองขอโทษนะ”

สำหรับเธอ ติรยาเป็นคนที่ถานะทางบ้านรวยอยู่แล้วไม่เหมือนปาณีที่หน้าด้านแบบนั้น

ออกมาจากโรงเรียนเวทัสก็เดินตามปาณีมา ปาณีเดินไปต่อไม่รอเขา

“ปาณี” เดินไปอีกสักพักเขาอดไม่ไหวเลยเรียกเธอก่อน

ปาณีหยุดเดินแล้วมองเวทัสที่เดินมาอยู่หน้าตัวเองอาจจะเป็นเพราะวันนี้เขาช่วยเธอไว้เลยทำให้มองเขาแล้วไม่มีอคติขนาดนั้น

ปาณี “มีอะไร?”

เวทัสมองปาณีแล้วทำหน้าขรึมราวกับโกรธ “เธอบ้าไปแล้วหรือไง?”

“……” ปาณีไม่เข้าใจว่าตัวเองทำอะไรเลยทำให้เขามาว่าเธอบ้า!