My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 274

ตอนที่274

เมื่อกี้ตอนอยู่ข้างในเขายังช่วยเธออยู่ไม่ใช่หรือไง?

“ฉันทำไม?”

เวทัสมองปาณีและไม่เข้าใจว่าเธอคิดอะไรกันแน่ “เธอรู้ไหมเนี่ยถ้ามีเรื่องตบตีกันอาจจะโดนไล่ออก?”

ปาณีก้มหัวลงมองเงาตัวเองบนพื้น “ฉันรู้”

“ถ้าอย่างงั้นแล้วยังเป็นคนเริ่มทำอขาอีก?” เวทัสบอก “เมื่อก่อนเธอจะไม่ทำเรื่องอะไรแบบนี้”

เธอเป็นเด็กดีที่เชื่อฟังเรื่องที่แหกกฎโรงเรียนเธอจะไม่เคยทำ

แต่ไม่คิดว่าวันนี้ปาณียังไปตีเขาต่อหน้าคนเยอะแยะแบบนั้น นี่เธอไม่กลัวตายหรือไง

คำพูดของเวทัสทกให้ปาณีอึ้งใช่สิ! เมื่อก่อนเธอจะไม่ทำเรื่องแบบนี้

แม้แต่ตัวเธอเองยังไม่อยากจะเชื่อว่าในสถานการณ์แบบนั้นเธอยังกล้าไปทำโศธินอีก

หรือว่าเธอบ้าไปแล้วจริง!

ทั้งๆที่เป็นโอกาสไม่ง่ายเลยกว่าเธอจะได้มันมาแต่พอได้ยินเขาด่าธามนิธิเธออดไม่ไหวจริงๆ

เป็นเด็กดีเชื่อฟังมานานหลายปีปาณีไม่คิดว่ามีจะวันหนึ่งตัวเองก็ไปตบคนอื่นแบบนี้

ปาณีชะงักไปสักแป๊บ “เขามาทำเกินไปก่อนจะให้ฉันทนไปอีกได้ไง”

พอได้ยินที่เธอพูดเวทัสก็ยิ้มอย่างประชด

ปาณีมองยิ้มแปลกๆของเวทัสแล้วอึ้ง “เธอโมโหขนาดนี้เป็นเพราะเขานินทาคุณน้า?”

ตอนงานวันฉลองชาติจีนปาณีได้ที่หนึ่ง ติรยาเพราะอิจฉาเลยไปกระจายข่าวว่าปาณีแย่งแฟนเพื่อน……แต่ก็ไม่เคยเห็นปาณีโกรธ

ปาณีเป็นคนที่มีความอดทนเพราะเธอไม่มีที่พึ่งพา ในโลกนี้ถ้าตอนเธอไม่มีอะไรเหลือแล้วนอกจากอดทนแล้วยังจะทำอะไรได้อีก?

ก็เลยเวลาเจอปัญหาอะไรเธอก็มักจะปลอบใจตัวเองแล้วเมินเรื่องที่ทำให้เธอไม่ดีใจไม่ให้มีผลกระทบต่ออารมณ์ตัวเอง

เหมือนเรื่องที่ไปตบเขาวันนี้มันเป็นสิ่งที่เธอไม่เคยทำมาก่อน

ปาณีมองเขามีความรู้สึกแบบโดนเขาพูดถูกแล้ว

สายตาตกใจของเธอและหลังจากที่ได้ยินเวทัสพูดเธอก็ตกใจอีก ทำให้เวทัสรู้สึกตลก

เธอมองปาณีอย่างเศร้า “เธอไม่เคยรักฉันขนาดนี้มาก่อน”

เขารู้สึกได้ชัดเจนเลยว่า : ตัวเองในอดีตและตอนนี้ของธามนิธิในใจเธอมันห่างกันขนาดไหน

ในใจก็รู้สึกไม่เท่าเทียมกันเพราะตัวเองก็ชอบเธอขนาดนี้

แต่เธอ……ไม่เคยเอาเขามาอยู่ในใจสักครั้ง

ปาณีมองเวทัสแต่ไม่ได้ตอบ

เมื่อก่อนเธอรู้สึกตัวเองรักเวทัสมาก

แต่พอตอนนี้กลับมานึกตัวเองในตอนนั้นยังไม่เลยว่ารักคืออะไร?

เป็นความบังเอิญที่มำให้ใจเต้นชอบผู้ชายคนหนึ่งก็คิดว่าจะอยู่กับเขาทั้งชาติ

เป็นพวกเขาเองที่เข้าใจผิดว่าชอบเป็นรัก

ถ้ามันเป็นความรักจริงๆแล้วจะมาเลิกกันเพราะความเข้าใจผิดเล็กน้อยได้ยังไงกัน

ปาณีถอดหายใจ “เวทัสเรื่องอดีตก็ให้มันผ่านไปเถอะ วันนี้ขอบคุณที่เธอช่วยฉันด้วยนะ”

พอเขาทำหน้าเศร้าแบบนี้ทำเอาเธอทำไม่ถูกเลยว่าต้องสู้หน้ายังไง

เวทัสก้มหัวลง “ฉันรู้ว่าตอนนั้นฉันไม่ดีเอง เป็นฉันเองที่เข้าใจเธอผิด เป็นฉันเองที่ไปหลงเชื่อติรยาเลยทำให้เลิกกับเธอ แต่ว่า……ฉันแค่อยากถามเธอว่าหลังจากที่ได้ยินพวกเขาหัวเราะเยาะเธอแต่งงานกับคุณน้า เธอเคยรู้สึกเสียใจกับสิ่งที่เลือกไหม?”