My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 277

ตอนที่277

ไวยาตย์ “ครับ”

เธอมองธามนิธิแล้วรู้สึกผิดคาด

ต้องรู้ว่าธามนิธิเกลียดที่มีเรื่องทะเลาะวิวาทในโรงเรียน

บ้านวิสิทธิ์เวชสอนมาอย่างเข้มงวดยกตัวอย่างจากเวทัสถึงถานะทางบ้านดีขนาดไหน เขาก็ไม่กล้าไปทำอะไรในโรงเรียนอย่าว่าแต่ต่อยตีกันเลย!

เพราะว่าตั้งแต่แรกคนในบ้านก็พูดคุยกันอย่างชัดเจนแล้วว่าถ้าเขาอยู่ในโรงเรียนมีเรื่องกับคนอื่นอย่าหวังให้ใครไปช่วยเขาเลย

บ้านวิสิทธิ์เวชมีวิธีสอนลูกหลานที่ชัดเจนนั่นก็คือเธอจะทำอะไรก็ได้แต่ห้ามทำเรื่องแหกกฎก็พอ

อย่างเช่นเรื่องต่อยตีกันมันเป็นเรื่องที่ไม่ถูกต้องอยู่แล้วถ้าเวทัสมีเรื่องต่อยกันที่โรงเรียน พวกเขาก็จะไม่ไปช่วยเธอแถมตอนกลับบ้านเธออาจจะโดนตีอีกด้วย

ขนาดเวทัสยังไม่มีสิทธิพิเศษแบบนี้แต่ไม่คิดว่าธามนิธิจะเปิดปากให้ตัวเองไปช่วยปาณี

นี่เขาปกป้องปาณีเกินไปหรือเปล่าเนี่ย?

ไวยาตย์ “แล้ว……ทางคุณชายฌายินต้องไปจัดการด้วยเลยไหมครับ?”

ธามนิธิ “อือ”

เวทัสไปต่อยเขาเพราะช่วยปาณี

มันเป็นเรื่องเดียวกันอยู่แล้วก็ต้องจัดการไปพร้อมกันสิ

ธามนิธิมองไวยาตย์ “เรื่องนี้ห้ามให้ปาณีรู้เด็ดขาด”

เขาก็แค่อยากให้ปาณีรู้ร้อนรู้หนาวหน่อย ไปมีปัญหาใหญ่แบบนนี้ถ้าให้เขาไปช่วยเธออย่างว่าง่ายเดียวคราวหลังเธอจะไม่จำ

ปาณีไม่เคยทำเรื่องร้ายมาก่อนนี่เป็นครั้งแรกที่เธอมีเรื่องแบบนี่ใจสั่นจะตายอยู่แล้ว ขนาดตอนกินข้าวเช้าของวันที่สองเธอยังไม่ค่อยพูดอะไร

ธามนิธิมองเธอ “ไม่สบายตรงไหนหรือเปล่า?”

“……” นี่เขาเคยบอกว่าไม่ชอบเธอตอนไหนกัน?

ธามนิธิพบว่าผู้หญิงเป็นสิ่งมีชีวิตที่จัดการยากที่สุด

ธามนิธิมองเธอ “กลางคืนเธอไม่อยากกลับมาแล้วจะไปทำอะไร?”

“หนูโตขนาดนี้แล้วอยากทำอะไรก็ทำได้เองสิ” ราวกับเรื่องของตัวเองไม่เกี่ยวกับเขา ปาณีตั้งใจพูดอีก “ก็หาผู้ชายแล้วไปเดท ไม่อยู่เป็นเพื่อนกับผู้ชายแก่ๆที่บ้านหรอก……”

ผู้ชายแก่?

นี่เธอบอกว่าเขาเป็นผู้ชายแก่งั้นหรอ?

ธามนิธิ “เธอกล้า!”

ปาณีเห็นเขาโกรธแบบนี้ก็อยากหัวเราะ ยังบอกว่าไม่รักเธออีก? ทั้งๆที่ห่วงเธอจะตายอยู่แล้ว

เธอมองธามนิธิแล้วตั้งใจมำเขาโกรธ “หนูจะไม่กล้าได้ไง? หนูทำอะไรบ้างในโรงเรียนหนูไม่บอกคุณอาหรอก คุณไม่รู้เรื่องอยู่แล้ว”