ตอนที่278
ไวยาตย์เดิยมาไม่อยากจะเชื่อหูตัวเองที่ได้ยินเรื่องเมื่อกี้ ปาณีไม่เพียงแต่บอกว่าคุณธามนิธิเป็นผู้ชายแก่ถามยังบอกอีกว่าจะหาผู้ชายไปเดทด้วย?
นี่เธอไม่กลัวตัวเองตายแบบไม่รู้ตัวหรือไง?
ธามนิธิมองปาณีทั้งที่รู้ว่าเธอตั้งใจทำให้ตัวเองโมโหแต่มันก็อดที่จะโมโหจริงๆไม่ได้
ช่วงเช้าปาณีไปเรียน ธามนิธิไปบริษัท
ไวยาตย์เดินเข้ามาแล้วพูดกับธามนิธิที่กำลังคิดเรื่องอื่นอยู่ “คุณธามนิธิครับเมื่อกี้คุณชลธีโทรมานัดคุณกินข้าวตอนกลางคืนครับ”
ในเดือนนี้พ่อของนลิน มีสุวรรณ์นัดเขาเป็นครั้งที่สามแล้ว
ธามนิธิหน้านิ่งไม่ได้ตอบอะไร
ไวยาตย์รู้ว่าธามนิธิเกลียดพ่อของนลิน มีสุวรรณ์ “รู้ว่าคุณไม่อยากเจอเขา ผมเลยปฏิเสธเขาไปแล้วครับ”
ผ่านไปสักแป๊บธามนิธิค่อยพูดอย่างจริงจัง “นี่ฉันแก่มากเลยหรอ?”
“……” ไวยาตย?มองธามนิธิ “คุณธามนิธิปีนี้พึ่งอายุยี่สิบเจ็ดปีแก่ตรงไหนครับ?”
นี่ให้ไวยาตย์ที่เข้าสามสิบอยากไปชนกำแพง
ธามนิธิมองไวยาตย์ “ไม่แก่?”
ไวยาตย์ชะงักไปสักแป๊บค่อยรู้ตัว “คุณยังจำที่คุณปาณีพูดตอนเช้านี้ได้หรอครับ? คุณปาณรแค่ตั้งใจพูดแบบนั้นเองครับ”
ไม่คิดว่าคุณธามนิธิจะจำประโยคนี้ขึ้นใจ
ธามนิธิ “เธอพึ่งอายุยี่สิบปีเอง”
ในมหาวิทยาลัยมีแต่คนอายุพอๆกับเธอพอมาเทียบดูเขาก็แก่นั่นแหละ!
ไวยาตย์มองธาทนิธิที่ยังไม่รู้เรื่อง “ที่จริงแล้ว……คุณปาณีพึ่ง……อายุสิบแปดเองครับ”
“……” ธามนิธิมองไวยาตย์ “สิบแปดปี?”
ปาณีจะอายุสิบแปดปีได้ยังไงกัน?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...