ตอนที่279
ไม่ได้ทำอาหารมานานเธอก็อยากลองโชว์บ้าง
เวลาอารมณ์ดีก็มีแค่ทำอาหารถึงแสดงความตื่นเต้นในใจเธอออกมาได้
ธามนิธิ “ได้หมด”
“งั้นเดียวหนูเลิกเรียนก็ไปซื้อผักทีเดียวเลย “ปาณรพูดต่อ “คุณอากลับบ้านรอเลยนะ”
“ได้” ธามนิธิได้ยินน้ำเสียงดีใจของเธอก็ยิ้ม
ปาณียังไม่รู้ว่านี่คือธามนิธิให้ไวยาตย์ไปจัดการมา
แต่เห็นเธอมีความสุขเขาก็มีความสุข
……
ตอนบ่ายไวยาตย์เข้ามาจากข้างนอก “คุณธามนิธิครับ คุณชรัณนัดกินข้าวคืนนี้ครับ”
คุณชรัณคือคนที่เอาหยกให้ปาณีครั้งที่แล้วเพราะว่าพื้นที่ที่บริษัทจะสร้างนั้นมีสัญญาร่วมกับคุณชรัณก็เลยผ่านไปทุกสองสามวันคุณชรัณก็จะนัดเลี้ยงข้าวให้ธามนิธิตลอด
“ปฏิเสธไปก่อน” ธามนิธิพูดต่อ “คืนนี้ฉันมีนัดแล้ว”
“มีนัด?” ไวยาตน?มองเขาอย่างไม่เข้าใจ “ทำไมผมไม่เคยรู้ว่าก่อนว่าคุณมีนัด? กับใครหรอครับ?”
“ภรรยาฉันเอง” ตอนธามนิธิพูดก็แสดงน้ำเสียงแบบโอ้อวด
ไวยาตย์มองเขา “อยู่กับคุณปาณีทุกวันไม่เบื่อหรอครับ? กินข้างนอกก็เหมือนๆกันหมด รอให้คุณปาณีเลิกเรียนแล้วพาคุณปาณีไปกินข้าวด้วยไม่ดีหรอครับ”
ปาณีก็เคยเห็นคุณชรัณก็รู้จักกันอยู่กินข้าวด้วยกันก็เป็นเรื่องปกติ
ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องปฏิเสธนัดของคุณชรัณ
ธามนิธิยกหัวขึ้นมามองไวยาตย์รู้สึกคำถามที่เขาถามมันตลกมาก ภรรยาน่ารักขนาดนี้อยู่กับเขาแล้วจะเบื่อได้ยังไงกัน?
และถึงแม้เธอและปาณีจะเจอหน้ากันทุกวันแต่ทั้งสองคนก็ออกบ้านแต่เช้าแถมกลับบ้านดึกอีกเวลาอยู่ด้วยกันไม่เยอะเข้าใจไหม?
ไวยาตย์ที่โดนธามนิธิจ้องก็พูดอย่างอึดอัด “ทำ……ทำไมหรอครับ?”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...