ตอนที่280
“ไม่ต้องครับ” ธามนิธิพูดต่อ “วันนี้ปาณีบอกเขาจะทำอาหารเองครับ”
ปกติพวกเขาอยู่บ้าน ข้าวเย็นจะเป็นน้าลำมุงเตรียมไว้ให้แต่วันนี้ปาณีบอกจะกลับมาทำธามนิธิเลยให้น้าลำมุงไม่ต้องเตรียม
น้าลำมุง “แล้วปาณีจะกลับมาตอนกี่โมงหรอ? นี่ก็เจ็ดโมงกว่าแล้วนะ”
“……” ธามนิธิมองเวลาค่อยรู้ตัวว่าตัวเองกลับมานานขนาดนี้แล้วจึงขมวดคิ้ว “เธอยังไม่กลับมาอีกหรอครับ?”
ถึงจะออกไปซื้อผักแต่นี่ก็ควรกลับมาแล้วสิ!
น้าลำมุง “ยังเลย”
“งั้นรออีกแป๊บ”
เขามีความอดทนต่อปาณีดี
นี่ก็รอจนถึงแปดโมงกว่าแล้วก็ยังไม่เห็นปาณีกลับมา ท้องฟ้าข้างนอกก็มืดหมดแล้ว
น้าลำมุงเดินเข้ามา “ธามนิธิลองโทรหาปาณีดูไหมว่าเธอไปเจอปัญหาอะไรหรือเปล่า? ทำไมยังไม่กลับมา?”
กลัวเธอเกิดเรื่องอะไรขึ้นธามนิธิก็รีบเอาโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วโทรหาปาณีผ่านไปสักพักปาณีค่อยรับ “คุณอาคะ”
“กลับมาตอนไหน?” ได้ยินเสียงเธอธามนิธิค่อยหายกังวลหน่อยกลัวเธอเกิดอะไรขึ้นระหว่างทางกลับมา
ในโทรศัพท์น้ำเสียงของปาณีรู้สึกผิด “ใช่สิลืมโทรมาบอกคุณอา วันนี้ฉันมีเรื่องเร่งด่วนหน่อยเลยนอนที่ในหอไม่กลับไปแล้ว”
ทีแรกว่าจะโทรไปบอกแต่ไม่คิดว่างานยุ่งจนถึงตอนนี้
“เรื่องเร่งด่วน?” ธามนิธิขมวดคิ้วนี่เขายังอุตส่าห์ปฏิเสธนัดของคนอื่นกลับมารอเธอหลายชั่วโมงแล้วโดนเธอเบี้ยวนัด?
แล้วฟังจากที่เธอพูดหมายความว่าถ้าตัวเองไม่โทรไปหาเธอ เธอก็ไม่คิดจะมาบอกเขา
“รอให้หนูกลับไปก่อนค่อยบอกให้ตอนนี้หนูงานยุ่งอยู่วางสายก่อนนะ”
ปาณีไม่ได้อธิบายอะไรมากก็วางสายไปเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...