ตอนที่ 285
เขาอ่อนโยนมาก ไม่เหมือนเขาที่ยิ่งยโสและเย็นชาในเวลาปกติเลย เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าที่แท้เขาจะอ่อนโยนได้มากขนาดนี้ ถึงขั้นเรียกเธอว่าเบบี๋
เธอเพิ่งจะอายุ18 ธามนิธิไม่อยากแตะต้องเธอไวขนาดนี้ แต่ว่าในบางครั้ง เมื่อความรู้สึกถึงจุดนั้นแล้ว ไม่ง่ายเลยจริงๆที่จะควบคุมตัวเอง
ฝ่ามือที่อบอุ่นของธามนิธิวางอยู่บนหัวเธอ ถามอย่างเป็นห่วงว่า “ยังเจ็บอยู่หรอ?”
“......” ปาณีไม่อยากจะเชื่อเลยว่าเขาจะถามออกมาตรงๆแบบนี้
คำถามนี้ถามจนเธออยากจะปิดปากเขาไว้
เห็นคนมีสาระอย่างคุณอาที่ปกติมัวแต่ทำสีหนาเข้มขรึม แต่ภายในกลับแฝงไปด้วยภัยอันตรายนั้น แต่ในความเป็นจริงแล้ว คนที่ไร้สาระมากที่สุดก็เป็นเขานี่เอง
ลองดูเขาในตอนนี้สิ ยังกล้าคุยเรื่องนี้กับเธออย่างนิ่งสงบแบบนี้!
เธอยื่นมือออกไปผลักเขาออก ไม่ได้พูดอะไรทั้งนั้น
ธามนิธิมองไปยังท่าทางของปาณีที่รู้สึกเขินอายจนแทบอยากจะซ่อนตัวเองไว้ ยิ้มอย่างมีความสุข
อดไม่ได้ที่จะนึกถึงเรื่องเมื่อคืน......
เธอเล็กมาก เล็กจนแทบจะรองรับเขาไม่ได้
เขาทำไปอย่างยากลำบาก
บวกกับปัญหาขาของเขา จึงได้แต่เพียงให้ปาณีเป็นฝ่ายรุก ดังนั้นศึกครั้งนี้ ในความเป็นจริงแล้วธามนิธิไม่ค่อยมีความสุขมากเท่าไหร่
แต่ว่า แม้จะเป็นเช่นนี้ ก็ทำให้ธามนิธิหวงนึกถึงรสชาติแห่งความสุขนั้นนานแสนนาน
แม้กระทั่งตอนที่เขาเสียบเข้าไป คำพูดของเธอคำนั้น “หนูเจ็บ......”
ยังคงวงเวียนอยู่ข้างหูเขา
เพียงแค่นึกถึง ก็ทำให้ใต้หน้าท้องของเขาเริ่มแข็งตัวขึ้นมา
ธามนิธิจับมือที่เธอยื่นออกมาไว้ “พูดกับสามีจะอายทำไม? ความกล้าของเมื่อคืนหายไปไหนแล้วล่ะ?”
ถ้าหากเธอจะเริ่มก่อน เขาไม่มีทางลงมือก่อนเด็ดขาด
“คุณห้ามพูดนะ” ปาณีปิดปากของเขาไว้ เธอไม่ได้หน้าด้านขนาดนั้นสักหน่อย “น่าเกลียด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...