My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 298

ตอนที่ 298

ผลปรากฏว่า วินาทีต่อมาก็จะประกาศไล่พวกเขาออกแล้ว นี่มัน......โหดเกินไปจริงๆ!

ธามนิธิมองไปยังธีระ ไม่ได้พูดอะไร หน้าตาเข้มขรึมมาก

ไวยาตย์พูดกับธีระว่า “คุณออกไปก่อนเลยครับ!”

ธีระยังคงอึ้งไปสักพัก หยิบเอกสารขึ้นมา แล้วก็เดินออกไป

ไวยาตย์มองไปยังธามนิธิแวบหนึ่ง รู้ว่าธามนิธิเพียงแต่แก้แค้นแทนปาณีเท่านั้น

ตอนนี้ธามนิธิโอ๋เมียขึ้น ไม่สนอย่างอื่นเลยจริงๆ

......

ปาณีนั่งอยู่รถ กลับไปยังสวนจตุจักร เธออารมณ์ดีตลอดทาง

ธีระรับปากกับเธอว่า หลังจากที่เซ็นสัญญาแล้ว จะช่วยเธอแก้ข่าวลบๆบนเน็ตให้เธอ

และเธอ ก็เพียงทำเหมือนเมื่อก่อน อัพเดท Weibo ของตัวเองทุกวันก็พอ

แน่นอนว่าสิ่งนี้ต้องมีข้อแลกเปลี่ยน รายได้ของเธอในอนาคต จะแบ่งให้กับบริษัทพวกเขาส่วนหนึ่ง แต่ว่า ธีระบอกว่าจะหาโฆษณาเพิ่มให้เธอ

“พี่” ปาณีกลับไปถึงบ้าน ก็พบว่านภันต์นั่งอยู่บนโซฟาของบ้านตัวเอง

เวทัส โมรี ชยรพ ทั้งสี่คนกำลังนั่งเล่นเกมกันอยู่ในบ้าน

“พวกนายมาได้ยังไง?”

เวทัสตอบว่า “ฉันให้พวกเขามาเองแหละ”

“นายคิดว่าที่นี่เป็นบ้านของตัวเองรึไง” ธามนิธิไม่ชอบความวุ่นวาย เขากลับเรียกคนมาเยอะขนาดนี้ นี่คิดเองเออเองมากเกินไปหรือเปล่า

สำหรับความรังเกียจของปาณีนั้น เวทัสพูดอย่างสบายใจว่า “นี่เป็นบ้านของน้าฉัน ก็เป็นบ้านของฉันด้วยไม่ใช่หรอ?”

“......” เขาพูดมีเหตุผลจริงๆ

ปาณีอยากตีเขามาก!

ช่วงนี้เขาตั้งใจมายั่วโมโหเธอตลอด

โมรีมองไปยังปาณี ยิ้มถามว่า “ปาณี เธอจะเล่นเกมด้วยไหม? พวกเราขาดคนหนึ่งพอดี พาเธออัพเลเวล”

ปาณีพูดไม่ได้ นภันต์จึงพูดแทนว่า “เรียกพี่ผมเล่นเกม แล้วพี่จะเสียใจ เธอเล่นกากมาก”

“......” ปาณีกระอักเลือด นี่น้องแท้ของเธอหรอเนี่ย

ต่อหน้าเกมก็ไม่มีเหยื่อใยทางสายเลือดเลยใช่ไหม?

ไม่มีน้ำใจ!

ชยรพพูดแทนปาณีว่า “เธอเป็นผู้หญิง จะเหมือนนายได้หรอ?”

ในขณะที่พวกเขากำลังถกเถียงไปมานั้น ปาณีก็เข้าสู่ระบบและเข้าไปในทีมการเล่นของพวกเขาแล้ว

ต้องโชว์ฝีมือการเล่นให้พวกเขาดูสักหน่อยแล้ว อะไรคือผู้เล่นที่......กากมาก

ตอนธามนิธิมาถึงบ้าน ไวยาตย์ก็เข็นเขาเข้าไป พบว่าในห้องรับแขกคึกคักมาก มีคนกลุ่มหนึ่งกำลังนั่งเล่นเกมกันอยู่บนโซฟา

นภันต์กำลังบ่นพี่สาวตัวเองอยู่ข้างๆอย่างไม่หยุดหย่อน “พี่ ทำไมพี่วิ่งเข้าไปในป้อมของคนอื่นล่ะเนี่ย?”

“พี่ ทำไมพี่โดยฆ่าตายแล้วล่ะ?”

“พี่ ทำไมพี่ไม่ขายพวกอุปกรณ์ล่ะ?”

“......”

ตอนนี้ปาณีไม่อยากเล่นเกมอยู่ เธออยากเอาอะไรบางอย่างอุดปากนภันต์ไว้ต่างหาก

พวกเขาจนได้ของรางวัลทุกคน มีแต่ปาณีที่ไปให้เขาฆ่าฟรีๆ

เธอเล่นกากถึงขั้นมีเทพเกมทั้งสี่คนยังเอาเธอไม่อยู่

ตัวที่เธอเล่นคือ SLUBAN เธอแบกเบ้ไว้ โดนจับไปเป็นครั้งที่ 10 เห็นเธอจะเสียดาวไปอีกครั้ง หัวหน้าทีมเขาก็โผล่มาช่วยไว้

เธอรอดมาอย่างหวิดหวิว

หลบอยู่ในกองหญ้าอย่างตัวสั่น เห็นหัวหน้าทีมของฝั่งตัวเองฆ่าฝ่ายตรงข้ามไป 4 คน

นภันต์ “หัวหน้าเก่งมาก!”

ชยรพ “เวทัสเจ๋งสุดๆ”

โมรี “เท่จังเลย”

มีแต่เวทัสที่นั่งเงียบๆอยู่ข้างๆ ไม่ได้พูดอะไร ตั้งใจเล่นเกมต่อ

“......” ผ่านไปหลานวินาทีปาณีถึงจะรู้สึกตัว ดังนั้น เมื่อกี้คนที่ช่วยเธอคือเวทัส?

เธอไม่อยากจะยอมรับสักเท่าไหร่ว่าเมื่อกี้เวทัสหล่อมาก

“คุณธามนิธิคะ ทุกคนจะทานข้าวเย็นที่บ้านไหมคะ?” น้าลำมุงเดินออกมาถามจากห้องอาหาร