ตอนที่324
โดยเฉพาะทัศนคติของนลินที่เพิ่งเจอในวันนี้ ทำให้คิดได้ ว่าเธออยากอยู่ข้างกายเขามากเหลือเกิน คอยปกป้องเขา ดูแลเขา
คุณอาของเธอแสนดีขนาดนี้
มีเหตุผลอะไรกันให้ผู้หญิงเลวคนนั้นมารังเกียจ?
ธามนิธิมองไปยังยัยเด็กซื่อบื้อคนนี้ ความอบอุ่นของเธอทำให้นึกถึงดวงอาทิตย์ดวงน้อย “บนโลกใบนี้ คงมีแต่เธอเท่านั้นที่ซื่อบื่อขนาดนี้ ”
ปาณีแย้ง “คุณพูดว่าฉันซื่อบื้ออีกแล้ว วันนี้ฉันซื่อบื้อมากหรือ ”
“ซื่อบื้อสุดๆ” เขาพลิกตัวกลับ กดเธอลงใต้ร่าง ก้มลงจูบปากเล็กๆของเธอ ผ่านไปเนิ่นนานก่อนจะส่งเสียงอย่างคลุมเคลือ “ปาณี”
“อือ?”
“….อย่าไปจากผมนะ”
เสียงของเขาแหบแห้ง แค่ประโยคเดียว กลับทำให้เบ้าตาของปาณีเปียกชื้น “ค่ะ”
เธอไม่ไป ที่ไหนก็ไม่ไปทั้งนั้น ไม่ว่าจะผ่านไปนานแค่ไหน เธอจะยังคงอยู่เคียงข้างเขา
ต่อให้เขาลุกขึ้นมาไม่ได้อีกทั้งชีวิตก็ไม่เป็นไร เธอจะอยู่เป็นเพื่อนเขาเอง เป็นหนูน้อยของเขา เป็นภรรยาให้กับเขาไปทั้งชีวิต
คำตอบของเธอ เปลี่ยนจูบของเขาให้ลึกซึ้งขึ้น จากริมฝีปาก ไปยังคาง ไหปลาร้า ก่อนเลื่อนลงไปด้านล่าง
ริมฝีปากของเขาคล้ายกับมีเวทมนต์ เพียงไม่นานนักกลับทำให้ร่างกายเธออ่อนปวกเปียก เธอกระซิบเสียงเบา”ไม่เอาแล้ว…”
“เด็กดี” ธามนิธิในคืนนี้ค่อนข้างรุนแรง ไม่เหมือนกับปกติที่ค่อยๆเป็นไปอย่างละมุนละม่อม
“ถ้าเป็นอย่างนี้อาจจะมีน้องได้นะคะ ฉันยังไม่อยากท้อง” ปาณีในตอนนี้ยังไม่พร้อมที่จะมีลูก เธอค่อนข้างแน่ชัดในความคิด
คำพูดของเธอทำให้ธามนิธิคิดอะไรขึ้นมาได้บางอย่าง เขากอดเธอไว้ในอ้อมแขน ขยับพลิกด้าน และเปิดลิ้นชักที่ข้างหัวเตียง ก่อนหยิบสิ่งป้องกันที่เตรียมเอาไว้เมื่อก่อนหน้าขึ้นมา
เมื่อเห็นสิ่งที่เขาหยิบขึ้นมา ปาณีถึงกับนิ่งไปชั่วขณะ ไม่รู้ทำไมถึงรู้สึกเหมือนถูกเขาวางแผนไว้ล่วงหน้ามาก่อนอย่างใดอย่างนั้น
ไม่น่าหล่ะ เขาถึงส่งดอกไม้ให้เธอ ที่แท้เป็นแผนขั้นแรกของเขา…
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...