My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 327

ตอนที่327

“ยังเป็นแค่นักศึกษา” ปาณีนั้นมีรูปร่างเล็ก

แค่มองด้วยพริบตาก็สามารถดูออกว่าเธอยังมีอายุไม่ถึงยี่สิบปี

ปาณีเดินเข้าไปในห้องทำงาน มองเห็นธามนิธิกำลังนั่งอยู่ตรงนั้นจัดการเอกสารต่างๆ มีคอมพิวเตอร์ที่กำลังเปิดเครื่องอยู่สองเครื่องวางอยู่ตรงหน้าเขา

ด้วยกลัวว่าจะรบกวนเขา เธอจึงไม่ได้ส่งเสียงอะไร เดินเข้าไปหาเขาอย่างเงียบๆและนั่งลงบนเก้าอี้ตรงข้ามเขา ก่อนจะแอบมองเขาอยู่เงียบๆ

วันนี้เขาแต่งตัวด้วยเสื้อเชิ้ตที่ดูราคาแพง ประกายสลัวๆบนเสื้อทำให้เขาดูบริสุทธิ์ผุดผ่องและผอมบาง

บริสุทธิ์ผุดผ่อง?

ปาณีรีบดึงคำนั้นกลับมาและด่าตัวเองอยู่ในใจ

หรือเธอลืมไปแล้วว่าเมื่อคืนก่อนใครกันที่เป็นคนรังแกเธอจนเธอต้องร้องขอให้หยุด

เธอเท้าแขนบนโต๊ะ นั่งมองเขา ตอนที่เขาทำงานอย่างจริงจังมันช่างหล่ออะไรขนาดนี้

ผ่านไปสักพัก ธามนิธิที่ดูเหมือนจัดการเอกสารเสร็จสิ้น เพิ่งจะเงยศีรษะขึ้นมา ก่อนมองเห็นเธอที่คล้ายกับลูกแมวตัวน้อยนั่งอยู่

“มาแล้วหรือ” เขาเอ่ยขึ้น

ปาณีนั่งยืดตัวตรงขึ้น “หนูมาได้สักพักแล้ว คุณกลับพึ่งมาเห็นหนูเอาตอนนี้? ถ้ารู้ว่าคุณจะยุ่งขนาดนี้ละก็ หนูคงจะไม่มา”

ธามนิธิพูด “มานี่”

ปาณีตอบ “ไม่เอา ข้างนอกคนเยอะแยะ ถ้าพวกเขาเข้ามาขึ้นมาจะทำยังไง”

ถ้าหากมองเห็นเธอกับคุณอาโอบๆกอดๆกันอยู่ข้างใน จะถูกมองไม่ดี ผลลัพธ์ก็คงไม่ดีด้วยเช่นกัน

ธามนิธิพูด “ก่อนเข้ามาพวกเขาต้องเคาะประตู”

“อ่า” ได้ยินเช่นนี้ ปาณีจึงยอมเดินไปข้างกายเขา ถูกเขากอดไว้แนบอก

เขาจับมือเธอขึ้นมา ยังคงเย็บเฉียบเหมือนเดิม “คราวหน้าออกจากบ้านใส่เสื้อเยอะขึ้นอีกหน่อย”

“หนูใส่มาเยอะแล้วนะคะ”

ธามนิธิจับเอวอ่อนนุ่มของเธอ “พวกผู้หญิงชอบรักสวยรักงามแบบนี้ ถึงขนาดยอมแช่แข็งตัวเองหรืออย่างไร”

เขาไม่เข้าใจว่าทำไมหญิงสาววัยรุ่นสมัยนี้ ขนาดวันที่อากาศหนาวกว่านี้ ยังสามารถใส่กระโปรงออกมาข้างนอกได้