My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 328

ตอนที่ 328

ปาณีคิดว่า หากเธอกับธามนิธิกลับไ,กินข้าวเป็นเพื่อนพวกท่านสักมื้อ พวกท่านคงดีใจขึ้นมาบ้าง

นอกจากนี้ ตั้งแต่แต่งงานกันมา พวกเขาล้วนยุ่งทั้งคู่ สุดสัปดาห์ที่ผ่านมาปาณียังมาล้มป่วยอีก ทำให้ไม่มีโอกาสกลับไปเสียที

ธามนิธิฟังความคิดของปาณี "ดีสิ"

จริงๆแล้วนี่เป็นหน้าที่ที่เขาควรรับผิดชอบ แต่คิดไม่ถึงว่าปาณีจะรู้เรื่องราวดีขนาดนี้ ถึงขนาดเป็นฝ่ายเอ่ยออกมาก่อนถึงเรื่องที่ควรไปเยี่ยมเยือนพ่อแม่ของเขา

ได้แต่งกับผู้หญิงเช่นนี้ ปาณีมีความรู้สึกประหนึ่งถูกรางวัล

เขาจับมือของเธอและพูด "แค่พ่อแม่เห็นเธอ พวกท่านจะต้องดีใจแน่ ลูกสะใภ้ที่เป็นเลิศขนาดนี้ จะหาได้จากไหนอีก"

"เป็นเลิศ?"

ขนาดฉันยังไม่ทันคิดว่าต้องไปหาพวกท่าน เธอกลับเป็นคนที่คิดได้ หากพ่อแม่รู้พวกท่านต้องอารมณ์ดีอย่างแน่นอน

ปาณีถูกชมจนรู้สึกทำตัวไม่ถูก เธอถ่อมตัวตอบ "เสียที่ไหนกัน หนูก็แค่เวลากลับไปทีไร แม่ชอบทำอาหารอร่อยๆให้กินตลอด หนูแค่อยากจะหาลาภปากต่างหาก"

ธามนิธิเลิกคิ้ว "พูดอย่างกับปกติฉันปล่อยให้เธอหิวโซอย่างใดอย่างนั้น เธอกลับไปอย่างนี้ แม่จะต้องพูดถึงฉันแน่"

"พูดอะไรถึงคุณกันคะ"

"พูดว่าอย่าทำให้ลูกสะใภ้เจ็บปวด"

ในสายตาของพวกเขา ธามนิธิดูเป็นคนแข็งกร้าวดุดันประหนึ่งทหาร สำหรับผู้ชายตัวโตๆคนหนึ่ง ขอแค่ใช้ชีวิตของตัวเองได้อย่างราบลื่นก็ถือว่าดียิ่งแล้ว ให้ปาณีใช้ชีวิตร่วมไปกับเขา พวกท่านกลัวว่าเขาจะดูแลปาณีได้ไม่ดีนัก ทำให้เธอต้องทนทุกข์

ดังนั้นพวกเขาถึงได้ส่งน้าลำมุงมาดูแลเป็นพิเศษ

ปาณีหัวเราะ

ธามนิธิพูด "งั้นฉันโทรหาแม่ตอนนี้เลยละกัน"

"ดีค่ะ"

ปาณีนั่งอยู่ในอ้อมอกเขา มองดูเขาโทรศัพท์หาที่บ้าน

เมื่อได้ยินว่าเขากับปาณีจะกลับบ้าน ดีใจเสียยิ่งกว่าอะไรดี "ลูกถามปาณีสิว่าอยากกินอะไรดี แม่จะทำเตรียมไว้ให้"

"ได้ทั้งนั้นแหละครับ หมูน้อยของบ้านเราไม่เลือกกิน ขอแค่อร่อยก็กินได้หมด"