ตอนที่ 54
ปาณีมองไปยังเวทัสที่กำลังนั่งกินบะหมี่อยู่อีกฝั่งหนึ่ง ขณะที่เขากำลังทานบะหมี่นั้นเงียบมาก ไม่ส่งเสียงใดๆ ถ้าไม่สังเกตก็จะเหมือนไม่มีคนอยู่
เมื่อวานเขาไม่อยู่ เพิ่งจะมาวันนี้ล่ะสิ?
บรรยากาศอึดอัดเล็กน้อยอย่างไม่มีเหตุผล ปาณีก็ไม่ได้ชวนคุยใดๆ
รู้สึงถึงเธอกำลังมองตัวเองอยู่ เวทัสจึงเงยหน้าขึ้น จองหน้าเธออย่างไม่ยอมแพ้เช่นกัน “เธอมองฉันทำไม?”
น้ำเสียงของเขาไม่เป็นมิตรอย่างมาก ลำมุงกลัวว่าทั้งสองคนจะผิดใจกันอีก จึงรีบปลอบใจว่า “คุณชายเวทัส ต้องมีมารยาทนะคะ คุณหนูปาณีเธอเป็นน้าสะใภ้ ถ้าเกิดคุณตาคุณยายและน้าชายรู้เรื่องเข้า จะโดนด่าอีกนะคะ”
“น้าสะใภ้?” เวทัสหัวเราะ “น้าลองถามเธอดู ถ้าผมเรียก เธอกล้าขานรับรึเปล่า?”
อยู่ต่อหน้าลำมุง เวทัสไม่ได้กังวลอะไรมากมาย
ลำมุงมองไปยังปาณี เห้อ ทั้งสองคนก็อายุยังน้อย ไม่รู้จะทำยังไงจริงๆ
มองดูท่าทางที่กำลังโกรธของเวทัส ปาณีรู้สึกตลกเล็กน้อย ถึงแม้ตัวเองจะคบกับธามนิธิ ก็ไม่ได้ไปขัดขวางเรื่องอะไรของเขามั้ง?
เขากลับทำตัวเหมือนผู้ถูกกระทำ
ปาณีมองไปยังเขา พูดว่า “นายลองเรียกดูสิ ทำไมฉันถึงไม่กล้าขานรับล่ะ?”
และแน่นอน เธอรู้ดีว่าเวทัสจะไม่มีทางเรียกเธอแบบนั้น
แค่ในตอนนี้ เพียงแค่เขานึกถึงตัวเองต้องเรียกเธอว่าน้าสะใภ้ ประเมินได้เลยว่าคงโมโหจนจะกระอักเลือด!
และเป็นไปตามคาด เวทัสได้รับคำท้าทายจากเธอ
เขาเงยหน้าขึ้น จ้องหน้าปาณี แววตาเย็นชามาก แทบอยากจะจับเธอถลกหนังกลืนกินเลยทีเดียว
ลำมุงยืนมองอยู่ข้างๆอย่างอกสั่นขวัญแขวน
ปาณีไม่ได้สนใจเขา นั่งทานบะหมี่ของตัวเองต่อ จู่ๆเวทัสก็วางตะเกียบลงและยืนขึ้น เดินไปยืนอยู่ด้านหน้าปาณี
“เวทัส!” มองท่าทางของเขาที่กำลังจะต่อยคน ลำมุงตกใจจนทำอะไรไม่ถูก
ถ้าหากเขาต่อยปาณีจริงๆจะทำยังไงเนี่ย?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...