ตอนที่ 86
เธอจะไม่เอาคนพิการอย่างนี้ ไม่เด็ดขาด!
“แม่” เห็นแม่ว่าคุณอาแบบนี้ ปาณีไม่พอใจ “แม่พูดเกินไปแล้วนะ!”
ประเด็นที่สำคัญคือ ครอบครัวของคุณอาได้ยินแล้วจะคิดยังไงเนี่ย?
แต่เดิมที่คุณอาเป็นแบบนี้ คนในบ้านก็เสียใจมากอยู่แล้ว แม่ยังมาพูดแบบนี้อีก ปาณีรู้สึกว่าตัวเองขายหน้ามาก ไม่มีหน้ามายืนอยู่ที่ตรงนี้
“นี่ฉันก็หวังดีกับเธอไม่ใช่รึไง?” ฝนสิริมองไปยังปาณี พูดอย่างอุปมาว่าเข้มงวดกับเธอก็หวังที่จะให้เธอดีขึ้น “ฉันโชคดีที่มาในวันนี้ ถ้าหากฉันไม่มาก็คงจะไม่รู้ว่าแกจะหาคนแบบนี้! ตาบอดไปแล้วจริงๆ”
ไวยาตย์เดินเข้ามาจากข้างนอก เพราะได้ยินเสียงถกเถียงกันข้างใน
ก่อนหน้านี้ที่ธามนิธิจะพบกับฝนสิรินั้น เขาก็ลังเลใจ แต่ไม่สามารถเอาชนะความยืนหยัดหนักแน่นของธามนิธิได้ ตอนนี้ได้ยินฝนสิริพูดเช่นนี้ คำพูดที่เจาะจงมาที่คุณธามนิธิทุกคำ เขาแทบจะโมโหจนเป็นบ้าอยู่แล้ว
ปาณีก็จะอึดอัดตายอยู่แล้ว!
อาหารมื้อนี้ เลิกรากันอย่างไม่พอใจ
ได้ยินฝนสิริว่าร้ายธามนิธิอย่างนี้ พ่อแม่ของธามนิธินั้นก็ไม่มีความอยากอาหารแล้ว
และฝนสิริ ก็คงไม่อยากทานอาหารมื้อนี้เช่นกัน
เพิ่งวางถ้วยลง ฝนสิริก็ลุกขึ้นจับแขนปาณีไว้ “แกกลับไปกับฉัน!”
ก่อนหน้านี้ที่ปาณีหนีออกจากบ้าน ฝนสิริก็ไม่ได้เห็นด้วยที่เธออกไป ตอนนี้มีโอกาส เธอก็ต้องลากเธอกลับบ้านอยู่แล้ว และไม่ใช่ว่าให้เธออยู่ที่นี่มีความสัมผัสกับผู้ชายที่ทั้งจนและทั้งพิการอีก
ปาณีไม่อยากไปกับแม่ แต่ว่า มองไปยังคนอื่นๆ เธอก็แค่อยากจะให้แม่เธอออกไปจากที่นี่ไวๆ เพื่อหลีกเลี่ยงการพูดจาทำร้ายทุกคนอีก
เธอพูดเสียงเบาว่า “ถ้าอย่างนั้นหนูพาพ่อแม่กลับบ้านก่อนนะคะ”
ในใจมีความสิ้นหวังเล็กน้อย
กลับไปครั้งนี้ ก็ไม่รู้ว่าในหลังจากนี้จะได้กลับมาอีกไหม?
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม
ก็บอกไปสิว่าพ่อแม่นางนลินมาขอคืนของหมั้น แค่นี้ก็ตบหน้าได้แล้วว่านลินโกหก มันไม่ใช่ว่าสามีไม่รอ แต่มันทิ้งเอง...
ฮื่อออออัพต่อได้ไหมคะพลีสสมสส...