My Girl ภรรยาตัวน้อยของผม นิยาย บท 87

ตอนที่ 87

ความพาลอย่างไม่มีเหตุผลของฝนสิริ ใช้กับเขาไม่ได้เลย

เรื่องทานข้าวในวันนี้ เขาเป็นคนตกลงเอง ดังนั้น ไม่ว่าผลลัพธ์จะเป็นอย่างไร เขาก็จะรับผิดชอบเอง

เห็นเขายืนยันที่จะให้ปาณีอยู่ต่อ ฝนสิริก็จะเดินมาดึงปาณีออกไป แต่ถูกไวยาตย์ห้ามไว้สักก่อน “คุณน้าครับ คุณธามนิธิให้เกียรติคุณแล้วนะครับ เพราะเห็นว่าคุณเป็นคุณแม่ของคุณปาณี หวังว่าคุณจะเข้าใจสถานการณ์ด้วยนะครับ”

เขาไม่ใช่ธามนิธิ หากทำให้โมโหแล้ว เขาจะไม่เกรงใจฝนสิริแน่นอน

ไวยาตย์เป็นคนร่างสูงใหญ่ สีหน้าก็เข้มขรึมมาก ยืนอยู่ต่อหน้าฝนสิริ รังสีอันแข็งแกร่งแผ่ขยายไปทั่ว ฝนสิริจ้องหน้าเขา พบว่าไวยาตย์คนนี้ไม่ธรรมดา หาเรื่องไม่ง่ายนัก จึงจำใจกลับไป

......

หลังจากที่ฝนสิริกลับไปแล้ว ภายในห้องอาหารเงียบสงบ

ฐิติพรยืนขึ้น “พวกเราก็กลับกันเถอะ”

เรื่องในวันนี้ทำให้เธอเสียใจแล้วจริงๆ

เมื่อก่อนมีแต่คนอื่นที่มาขอแต่งงานกับลูกชายเธอ แต่ในตอนนี้ นลินหนีไปแล้วก็ช่างเถอะ...... แม้กระทั่งคนอย่างฝนสิริยังมาชักสีหน้าใส่เธออีก

จันวิภามองไปยังสภาพของฐิติพรที่เป็นแบบนี้ จึงรีบลุกขึ้น “ถ้าอย่างนั้น ธามนิธิ พวกพี่กลับไปกันก่อนนะ นายก็อยู่จัดการเรื่องที่นี่หน่อย”

“ได้”

ธามนิธิเป็นคนที่สงบมากที่สุด เหมือนคนที่ฝนสิริโจมตีไม่ใช่เขาอย่างนั้น

จันวิภาออกจากร้านอาหารไปพร้อมกับพ่อแม่ของธามนิธิ ในห้องอาหารเหลือเพียงปาณีกับธามนิธิสองคน

ธามนิธิมองไปยังปาณีที่นั่งก้มหน้าก้มตาและตัวยังสั่นอยู่ตลอดเวลา ได้ยินเสียงร้องไห้สะอึกสะอื้นของเธอเบาๆ

เขาลูบหัวเธอไปมา ถามอย่างอ่อนโยนว่า “เธอร้องไห้ทำไม?”

ตอนนี้อารมณ์ของปาณีไม่ดีมากๆ ความรู้สึกผิดและการโทษตัวเองกลืนกินใจของเธอ “หนูรู้สึกผิดต่อคุณ และรู้สึกผิดต่อทุกคน......”

ตอนที่พ่อแม่ของธามนิธิออกไป ดูไปแล้วเหมือนไม่สบายใจมากๆ