นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 18

คุณเหนือเร่งกระแทกสะโพกสอบทำให้เสียงเนื้อกระทบกันดังก้องไปทั่วบริเวณห้องน้ำ

“อ๊า ชอบมั้ย” คุณเหนือกระซิบถามข้างๆ กับใบหูของฉัน แต่ไร้ซึ่งการตอบกลับ ฉันไม่สามารถโต้ตอบอะไรได้เพราะมนตอนนี้มันเจ็บจนพูดไม่ออก

มือหนาบีบเค้นหน้าอกของฉัน คุณเหนือซุกใบหน้าลงมาตะโบมดูนดุนหน้าอกทั้งสองเต้าอย่างหื่นกระหาย

ปัก ปัก ปัก! ฉันจิกเล็บลงบนแผ่นหลังกว้างเพื่อระบายความเจ็บปวด

“อื้ม~” เสียงคำรามออกมาเบาๆ ของคุณเหนือดังขึ้นมาเป็นระยะๆ

เขาอัดกระแทกเอวสอบส่งท่อนเอ็นเข้ามาในร่างกายของฉันอย่างดิบเถื่อน ผ่านไปประมาณเกือบสิบนาที ร่างของฉันก็ถูกจับให้หันหน้าชนกับผนังห้องน้ำ จากนั้นแก่นกายลำใหญ่ก็ถูกสอดใส่เข้ามาในช่องทางคับแคบอีกครั้ง

ปัก ปัก ปัก ปัก! คุณเหนือกระแทกกระทั้นแก่นกายเข้ามาในร่องแคบของฉันอย่างหนักหน่วง จนฉันแทบจะไม่มีแรงยืนอยู่แล้ว

“คะ คุณเหนือ บะ เบาๆ หน่อยได้มั้ยคะ” ฉันร้องขอออกไปด้วยน้ำเสียงที่มันกระท่อนกระแท่นขาดหาย เพราะการที่ถูกอัดกระแทกทำให้พูดไม่ได้ศัพท์

คุณเหนือไม่ได้ตอบอะไร เขาเร่งจังหวะสะโพกให้รุนแรงขึ้น ราวกับว่าชอบที่ได้ยินเสียงที่ทรมานของฉันแบบนี้

ริมฝีปากหนาพรมจูบลงมาทั่วบริเวณแผ่นหลังของฉัน ไม่พอ คุณเหนือยังฝังเขี้ยวฟันลงมาอีก เขาจะทำให้ทั้งตัวฉันมีแต่รอยช้ำหรือไงกัน

ความรุนแรงจากการกระทำของคุณเหนือมันไม่ได้ทำให้ฉันรู้สึกดี มันมีแต่ความเจ็บปวดที่ทวีคูณเพิ่มขึ้นมาเรื่อยๆ

หลังจากที่มีอะไรกันเสร็จแล้ว ฉันกับคุณเหนือก็ต่างอาบน้ำ ฉันยืนอาบที่ฝักบัว ส่วนคุณเหนือลงไปแช่น้ำในอ่าง

เมื่ออาบน้ำเสร็จแล้วฉันก็รีบหยิบผ้าขนหนูมาพันตัวไว้เพราะความรู้สึกอับอายที่ถูกสายตาของคุณเหนือจ้องมองเรือนร่างของตัวเองอยู่แทบจะตลอดเวลา

“คะ คุณเหนือจะพารินไปเยี่ยมน้อง…”

“คิดว่าเมื่อกี้เธอทำให้ฉันพอใจแล้ว ?” คุณเหนือเลิกคิ้วขึ้นถาม ฉันจึงเงียบเพราะรู้ว่าตัวฉันเองไม่ได้ทำให้คุณเหนือพึงพอใจ

“รินจะพยายามค่ะ”

“ที่ฉันสั่งให้เธอดูหนังโป๊ ได้ทำตามหรือเปล่า ?”

“มะ ไม่ได้ทำตามค่ะ” ฉันยอมรับตามตรงว่าไม่กล้าดู ตั้งแต่เกิดมาฉันยังไม่เคยเปิดดูอะไรแบบนั้นเลยสักครั้ง

“เธอคงอยากให้ฉันเป็นคนสอนเองมากกว่าสินะ” หัวใจดวงน้อยมันกระตุกวูบเมื่อได้ยินประโยคนั้น

ฉันก้มหน้าลงแล้วรีบเดินออกมาจากห้องน้ำทันที

วันต่อมา…

เมื่อคืนคุณเหนือนอนที่นี่นะ แต่เขานอนอีกห้อง คุณเหนือบอกกับฉันว่าเขาไม่ชอบนอนร่วมเตียงกับผู้หญิงคนไหน ในเวลานอนชอบที่จะนอนคนเดียวมากกว่า

พอตื่นเช้าขึ้นมาก็เห็นว่าประตูห้องนั้นถูกเปิดอ้าเอาไว้อยู่ แต่เมื่อเดินไปดูก็ไม่เจอคุณเหนืออยู่ในห้องแล้ว

กริ่ง~ เสียงโทรศัพท์ของฉันดังขึ้นมา เมื่อหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดูเห็นว่าเป็นพราวโทรมาฉันจึงรีบกดรับสาย

( อื้อ ว่าไงแก )

( วันนี้วันเกิดพี่เพชร พี่เพชรฝากชวนแกน่ะท่าทางอยากให้แกมามากๆ เลย )

คำพูดของพราวทำให้ฉันรู้สึกหนักใจ ไม่ใช่ว่าฉันไม่อยากไปวันเกิดพี่เพชรหรอกนะ ถ้าเป็นเมื่อก่อนฉันคงจะตอบตกลงแบบไม่คิดลังเลอะไร แต่ตอนนี้ฉันต้องขออนุญาตคุณเหนือก่อน

( ทำไมเงียบไปล่ะ เป็นอะไรหรือเปล่าริน )

( ปะ เปล่าๆ เดี๋ยวฉันโทรบอกอีกทีแล้วกันนะว่าจะได้ไปหรือเปล่า )

( มาเหอะนะ ฉันจะได้มีเพื่อน วันนี้พี่เพชรคงจะชวนเพื่อนเขามาด้วย ฉันคงจะเหงาแย่เลย )

( อื้อๆ ไปก็ได้ )

( มันต้องแบบนี้สิ เย็นนี้เจอกันที่บ้านฉันนะ )

พูดจบพราวก็กดวางสายไป ส่วนฉันนี่สิต้องมาคิดหนักว่าจะขออนุญาตคุณเหนือยังไงดี ถ้าคุณเหนือรู้ว่าฉันจะไปวันเกิดของพี่เพชรคงไม่อนุญาตแน่ๆ

#บริษัท

“รินจ้ะ พี่ฝากเอกสารเอาไปให้คุณเหนือเซ็นด้วยนะ พอดีพี่ยุ่งๆ”

“ได้ค่ะ”