นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 14

ตึกดึก….

ฉันอาบน้ำและแต่งตัวด้วยชุดนอนที่เสื้อเสื้อแขนยาวและกางเกงขายาวสีชมพูอ่อยลายหมี

ที่คุณเหนือพูดมาคืนนี้เขาจะมานอนที่นี่มันทำให้จิตใจของฉันเริ่มไม่อยู่กับร่องกับรอย เอาแต่คิดฟุ้งซ่านไปต่างๆ นาๆ

ไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้ว่าความหมายของคำพูดคุณเหนือคืออะไร เพราะฉันรู้ ถึงได้คิดหาวิธีว่าจะเอาตัวเองให้รอดพ้นคืนนี้ไปได้ยังไง ฉันยังไม่พร้อม และไม่อยากที่จะเลยเถิดไปถึงขั้นนั้น

ถึงจะรู้ดีว่าสุดท้ายนี่ก็คือสิ่งที่คุณเหนือต้องการ….

“นี่มันคือสิ่งที่ตัวฉันต้องเจอไม่ใช่หรือไง” ฉันพูดกับตัวเองเบาๆ แล้วถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่

แกร็ก! เสียงประตูห้องถูกเปิดออก ฉันที่นั่งคิดไม่ตกอยู่บนโซฟาค่อยๆ หันมองที่ประตู เห็นคุณเหนือกำลังเดินเข้ามาภายในห้อง

หัวใจดวงน้อยมันกระตุกวูบเมื่อเห็นสายตาที่ดุดันคู่นั้นของคุณป๋าจ้องมองมายังใบหน้าของฉัน เหมือนกับว่าฉันไปทำอะไรให้เขาไม่พอใจอย่างไงอย่างนั้น หรือว่ายังหงุดหงิดเรื่องวันนี้อยู่อีกนะ

“เธอใส่ชุดนี้รอฉัน ?”

“ดะ เดี๋ยวรินไปเอาน้ำมาให้ดื่มนะคะ” ฉันรีบลุกขึ้นแต่ยังไม่ทันจะได้ก้าวขาเดินไปไกล เสียงเย็นยะเยือกของคุณเหนือก็เอ่ยขัดขึ้นมาซะก่อน “ฉันจะอาบน้ำ ไปเตรียมน้ำอุ่นไว้ในอ่างให้ฉันด้วย”

“….ค่ะ”

ฉันรีบก้มหน้าเดินเข้าห้อง เพื่อจะมาเตรียมน้ำไว้ให้คุณเหนืออาบ แต่ด้วยความที่บ้านไม่เคยมีอ่างอาบน้ำแบบนี้ ทำให้ฉันไม่รู้ว่ามันเปิดน้ำใส่ยังไง

ฉันยืนมองดูอ่างอาบน้ำราวห้านาทีได้ ก่อนจะเอื้อมมือไปลองจับๆ ดูเผื่อจะแตะโดนปุ่มเปิดน้ำ และด้วยความบังเอิญ ฉันแตะโดนปุ่มเปิดน้ำสำเร็จ แต่!! น้ำที่ไหลผ่านลงมาใส่อ่างนั้นมันเป็นน้ำเย็น

“เปิดน้ำอุ่นยังไงเนี่ย” ฉันพยายามหาวิธีเปิดน้ำอุ่นอยู่นาน แต่กลับหาไม่เจอไม่รู้ว่าเขากดตรงไหน ทำไมถึงออกแบบมาให้ใช้งานยากแบบนี้ก็ไม่รู้

ฉันคลำหาปุ่มเปิดน้ำอุ่นลองกดนั่นนี่อยู่พักใหญ่ พอมองที่อ่างตอนนี้น้ำก็เต็มอ่างแล้ว จึงรีบกดปิดน้ำไว้

ทำยังไงดีล่ะ จะระบายน้ำออกยังไง เพราะถ้าคุณเหนือลงไปแช่แล้วมันเป็นน้ำเย็นแบบนี้เขาต้องดุฉันแน่ๆ ขันให้ตักน้ำออกก็ไม่มีด้วย

“เสร็จหรือยัง” เสียงทุ้มเอ่ยถามจากทางด้านหลัง ฉันจึงค่อยๆ หันหน้าไปด้วยใบหน้าที่ซีดเผือด ในตอนนี้คุณเหนือใส่ชุดคลุมอาบน้ำอยู่

“คะ คือริน….”

คุณเหนือเดินผ่านตัวฉันไปหยุดตรงขอบอ่าง ก่อนที่เขาจะจุ่มนิ้วลงไปสัมผัสกับน้ำในอ่างแล้วมองหน้าฉันอย่างไม่ชอบใจ

“ฉันบอกเธอว่าให้เตรียมน้ำอุ่น แล้วทำไมน้ำถึงเย็นแบบนี้” คุณเหนือถามเสียงดุ ทำให้ฉันรีบก้มหน้าหลบสายตาดุดันของเขาทันที

“ระ รินไม่รู้ว่าน้ำอุ่น ปะ เปิดตรงไหนค่ะ”

เสียงพ่นลมให้ใจออกมาอย่างหงุดหงิดของคุณเหนือดังขึ้น และนั่นมันยิ่งทำให้ฉันรู้สึกกลัวขึ้นมาจับใจ

“ไปรอฉันที่เตียง” ฉันกำลังจะรีบเดินออกจากห้องน้ำ แต่ถูกคุณเหนือคว้ามือมาจับเอาไว้ซะก่อน ใบหน้าคมคายยื่นมาใกล้ๆ ใกล้มากจนฉันสัมผัสได้ถึงไอร้อนของลมหายใจ “อย่าลืมแก้ผ้าออกให้หมดด้วยล่ะ ชุดของเธอมันขัดหูขัดตาฉันจริงๆ”

ใบหน้าของฉันมันร้อนวูบวาบขึ้นมาในทันทีเมื่อได้ยินที่คุณเหนือบอก

“…ค่ะ”

เมื่อแขนถูกปล่อยให้เป็นอิสระ ฉันก็รีบเดินออกมาจากห้องน้ำ มาหยุดที่ปลายเตียง

“กะ แก้ผ้าอย่างนั้นหรอ” เมื่อคิดถึงคำสั่งของคุณเหนือฉันก็กำชายเสื้อเอาไว้แน่น

ฉันต้องทำตามที่เขาสั่ง ไม่มีทางเลี่ยงได้เลยใช่มั้ย

ฉันถอนหายใจออกมาเฮือกใหญ่และคิดถึงนาลินที่ต้องได้รับการรักษาที่ดีที่สุด นาลินจะต้องหายขาดจากโรคที่เป็นอยู่ นี่คือสิ่งที่ฉันแลกกับความบริสุทธิ์ของตัวเอง แล้วทำไมฉันต้องลังเล

เมื่อคิดได้แบบนั้นฉันก็จัดการถอดชุดนอนที่สวมใส่อยากกองมันไว้ที่พื้น แล้วขึ้นมาบนเตียงนอนราบลงไปก่อนจะดึงผ้าห่มมาปิดคลุมร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองไว้ รอคุณเหนืออาบน้ำเสร็จ

ระหว่างที่รอ หัวใจดวงน้อยของฉันมันเต้นรัวตลอดเวลา ครั้งแรกที่ฉันหวงแหนเก็บมาจนถึงตอนนี้ กำลังจะถูกมอบให้กับผู้ชายที่ฉันไม่ได้รัก และเขาก็ไม่ได้รักฉันเหมือนกัน

เวลาผ่านไปประมาณครึ่งชั่วโมง คุณเหนือเดินออกมาจากห้องน้ำด้วยชุดคลุมตัวเดิม เขากดสายตาต่ำลงมองที่พื้นตรงที่เสื้อผ้าของฉันกองไว้อยู่ จากนั้นก็กระตุกยิ้มมุมปากออกมาอย่างพอใจ

“ว่าง่ายแบบนี้สิ ฉันชอบ”

ฉันนอนตัวเกร็งอยู่ใต้ผ้าห่ม ไม่ได้ตอบโตอะไรทั้งนั้น คุณเหนือเดินเข้ามาใกล้กับเตียงที่ฉันนอนอยู่ พรึบ!! จู่ๆ เขาก็คว้ามือกระชากผ้าห่มออกจากร่างกายของฉัน แถมยังเหวี่ยงผ้าห่มผืนใหญ่ลงไปให้พ้นจากเตียง

“คะ คุณเหนือ” ฉันตกใจรีบลุกขึ้นขยับตัวมาชนกับหัวเตียง ใช้หมอนปิดบังร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเองเอาไว้ ถึงมันจะปิดได้ไม่มิดก็ตาม

“ทำไมเธอถึงชอบทำให้ฉันหงุดหงิด”

พรึบ!! ข้อเท้าของฉันถูกคุณเหนือจับแล้วออกแรงกระชาก ทำให้ร่างของฉันแถลรูดไปตามแรงกระชากนั้นทันที

“…ขอโทษค่ะ” ฉันเม้มปากแน่น รู้ว่าท่าทางของฉันมันทำให้เขาหงุดหงิด แต่ฉันไม่เคยต้องมาแก้ผ้าต่อหน้าผู้ชายแบบนี้ และที่สำคัญคุณเหนือคือคนแปลกหน้าสำหรับฉัน

“นอนอยู่เฉยๆ ห้ามขยับไปไหน ถ้าเธอไม่ฟังฉันอาจจะทำให้เธอเจ็บตัว” คุณเหนือออกคำสั่งเด็ดขาด เขาหันหลังให้ฉันแล้วเดินไปเปิดลิ้นชักหยิบของบางอย่างออกมา

มะ มันคือเชือกและผ้าสีดำผืนเล็ก ในห้องนี้มีของแบบนี้อยู่ตั้งแต่เมื่อไหร่

ยังไม่ทันที่ฉันจะได้คิดอะไรมาก คุณเหนือก็เดินกลับมา เขานั่งคร่อมมาบนร่างที่เปลือยเปล่าของฉัน ก่อนจะจับมือทั้งสองข้างของฉันประกบเข้าหากันแล้วใช้เชือกมัด

“มะ มัดรินแบบนี้ทำไมคะ”

คุณเหนือไม่ตอบอะไร พอเขามัดมือของฉันเสร็จก็หยิบผ้าผืนสีดำมาปิดตาของฉันต่อ การกระทำของเขาทำให้ฉันกลัวจนสั่นไปทั้งตัว

ในตอนนี้สิ่งที่ฉันมองเห็นคือความมืด ก่อนจะรู้สึกได้ว่าคุณเหนือลุกขึ้นออกไปจากตัวของฉัน

ไม่นานขาของฉันก็ค่อยๆ ถูกจับให้ชันขึ้น และสัมผัสได้มามือหนาของคุณเหนือกำลังลูบไล้บริเวณหน้าท้องที่แบนราบของฉันแล้วค่อยๆ เลื่อนมือขึ้นมาจนถึงบริเวณหน้าอกทั้งสองเต้า