นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 31

วันต่อมา

คุณเหนือพาฉันมาที่โรงพยาบาล และเขาก็อยู่ด้วย ไม่ยอมทิ้งฉันไว้ที่โรงพยาบาลตามลำพัง แถมยังบอกว่าฉันมีเวลาเยี่ยมน้องแค่ครึ่งวัน เพราะเขาต้องไปทำธุระ

“เมื่อวานทำไมถึงไม่มาเยี่ยมหนูล่ะคะ” นาลินถามฉันที่เพิ่งเดินเข้ามาในห้อง ก่อนที่สายตาของเธอจะมองผ่านไปทางด้านหลังของฉันแทน “…คุณเหนือ”

“นาลิน” ฉันเรียกชื่อน้องเสียงดุ เพราะสีหน้าของเธอกำลังบ่งบอกว่าดีใจมากขยาดไหนที่ได้เจอคุณเหนืออีกครั้ง

“เมื่อวานพี่ติดธุระเลยไม่ได้มาเยี่ยมน่ะ” พูดจบฉันก็เดินไปหยิบเก้าอี้มานั่งลงข้างๆ กับเตียงที่นาลินนอน

“พี่รินไม่มาหนูเหงามากเลยรู้มั้ยคะ” นาลินทำหน้าออดอ้อน ฉันที่อดเอ็นดูท่าทางของน้องสาวไม่ได้จึงเอามือไปลูบศีรษะเธอเบาๆ

“พี่ก็คิดถึงเธอเหมือนกัน อยากให้เธอกลับไทยพร้อมพี่เลยด้วยซ้ำ”

“หมอบอกว่าอีกนานมั้ยคะกว่าหนูจะหายดี หนูต้องอยู่โรงพยาบาลอีกนานเท่าไหร่”

“คงอีกสักพักน่ะ สู้ๆ นะ พี่รอเธออยู่ ^_^”

“หนูรักพี่รินที่สุดเลยค่ะ ^_^”

นาลินจับมือของฉันแล้วยิ้มหวานให้ ในที่สุดฉันก็ได้น้องสาวคนเดิมกลับคืนมา สิ่งที่ฉันแรกไปมันคุ้มค่า

“กินผลไม้มั้ยเดี๋ยวพี่ปลอกมาให้”

“กินค่ะ ขอแค่ส้มก็พอนะคะ” ส้มคือผลไม้ที่นาลินชอบกินตั้งแต่เด็กๆ เลยแหละ

ฉันพยักหน้าตอบนาลิน ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินมายังโซฟา เพราะกระเช้าผลไม้วางอยู่ตรงนี้ และคุณเหนือก็นั่งอยู่เหมือนกัน

ฉันเลือกนั่งลงบนโซฟาคนละตัวกับที่คุณเหนือนั่งอยู่ แล้วเอื้อมมือไปหยิยส้มในกระเช้า แต่กลับถูกคุณเหนือลากกระเช้าผลไม้ออกห่างจากมือ

“มานั่งตรงนี้สิ” คุณเหนือออกคำสั่งด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

“…ค่ะ”

ฉันมองนาลินซึ่งเธอกำลังดูทีวีอยู่ ก่อนจะลุกขึ้นมานั่งข้างๆ กับคุณเหนือ ไม่อยากถูกน้องสาวสงสัย แต่ฉันก็เลี่ยงไม่ได้หากได้รับคำสั่งมาแบบไหนก็ต้องทำตาม

โชคดีที่คุณเหนือไม่ได้ทำอะไรที่ฉันคาดไม่ถึง เขาแค่ให้ฉันมานั่งข้างๆ แค่นั้น

เมื่อแกะส้มเสร็จแล้วฉันก็รีบยกจานไปให้น้องสาวแล้วหยิบให้เธอกิน

“อื้อ เมื่อวานคุณหมอถามหาพี่รินด้วยนะ ดูเขาจะสนใจพี่รินเหมือนกันน้า ^_^”

ฉันนิ่งไปเมื่อได้ยินคำพูดของนาลิน เหมือนว่าเธอกำลังจะจับคู่ให้ฉันอยู่ ซึ่งการที่เธอพูดแบบนี้ออกมาและคุณเหนือยังนั่งอยู่มันไม่ใช่เรื่องดีเลย

“ระ หรอ…”

“เขาถามว่าวันนี้พี่สาวไม่มาหรอ ไปไหนทำไมไม่มา ถามหาใหญ่เลย” นาลินยังควเอาแต่พูด ฉันเองก็ไม่รู้ว่าจะเบรคไว้ยังไงดี

“หนูว่าคุณหมอกำลังปิ้งพี่รินอยู่แน่ๆ เสน่ห์แรงนะเนี่ยพี่สาวหนู ^_^”

ปัก! เสียงดังขึ้นมาจากทางด้านหลัง ทำเอาฉันถึงกับสะดุ้งโหย่งอย่างตกใจ พร้อมกับหัวใจดวงน้อยที่มันเต้นรัวๆ เพราะรู้ว่าเสียงที่เกิดขึ้นคงไม่ใช่เรื่องบังเอิญแน่ๆ

“ฉันต้องไปทำธุระตอนนี้” เสียงของคุณเหนือเอ่ยขึ้นมา

“พะ พี่น้องไปแล้วนะ พรุ่งนี้จะมาเยี่ยมใหม่” ฉันวางจานส้มในมือลงแล้วรีบลุกขึ้นยืน ทำให้นาลินมองอย่างแปลกใจ

“เพิ่งมาเองนะคะ ทำไมพี่รินถึงรีบไปจัง”

“พี่ต้องไปทำธุระกับคุณเหนือน่ะ ถ้าไม่ไปพี่คงเจอหักเงินเดือนแน่ๆ”