นางบำเรอ BAD GUY 20+ นิยาย บท 37

คุณเหนือเงียบเมื่อได้ยินคำพูดของฉัน คิ้วหนาขมวดชนกันและเอาแต่จ้องมองใบหน้าของฉันอยู่อย่างนั้น

“ระ รินจะไปล้างตัวค่ะ” ฉันใช้มือดันแผงอกแกร่งให้ออกห่าง แต่คุณเหนือกลับไม่ยอมลุกขึ้นไปไหน

“ฉันไม่ได้บอกผิดคน ฉันก็แค่ลืมว่ายังไม่ได้ซื้อให้เธอ”

“ไม่เห็นต้องแก้ตัวเลยนี่คะ”

“แก้ตัว ?”

ฉันเบือนหน้าหนี ก่อนจะพูด “คุณเหนือมีผู้หญิงหลายคน ไม่แปลกหรอกค่ะที่จะทำผิดคน”

ลมหายใจร้อนผ่าวเป่ารดลงมาบนพวงแก้มของฉัน ก่อนที่เสียงทุ้มเข้มจะเอ่ยขึ้น “ฉันไม่เคยสดกับผู้หญิงคนไหน นอกจากเธอ”

มันยากที่จะเชื่อคำพูดที่เพิ่งออกมาจากปากของเขา จะให้ฉันเชื่อได้ยังไง เพราะกับฉันเขาแทบจะไม่ป้องกันเลย

“ทำหน้าแบบนี้แปลว่าไม่เชื่อที่ฉันพูด ?” ไม่ถามเปล่า คุณเหนือใช้มือจับปลายคางของฉันให้หันหน้ามาหาตัวเอง

“ไม่เห็นต้องอธิบายเลยค่ะ รินเป็นแค่นางบำเรอ”

“อื้ม! นั่นสิฉันไม่จำเป็นต้องอธิบาย” แววตาของคุณเหนือเปลี่ยนเป็นเกรี้ยวกราด

ริมฝีปากหนากดกับลงมาบนริมฝีปากของฉันพร้อมกับบดขยี้จูบ เขาทำอย่างแรงจนทำให้ริมฝีปากของฉันมันชาหนึบ

“อื้อ” ฉันร้องประท้วงในลำคอเมื่อคนด้านคนป่าเถื่อนเกินไป

ไม่เพียงแต่ทำรุนแรงขึ้น คุณเหนือเริ่มขยับเอวสอบอีกครั้ง ทำให้แก่นกายของเขาเคลื่อนไหวไปมาอยู่ในร่องแคบของฉันอีกครั้ง

คุณเหนือผละริมฝีปากออก เขาหยัดตัวขึ้น มือทั้งสองข้างจับสะโพกของฉันเอาไว้แน่นและกระแทกกระทั้นอย่างป่าเถื่อน

ปัก ปัก ปัก ~ เสียงเนื้อกระทบกันมันดังก้องขึ้นอีกครั้ง และครั้งนี้มันรุนแรงมากกว่าครั้งที่แล้ว

“อ๊ะ ยะ หยุดก่อนค่ะ คะ คุณเหนือ” ฉันกัดริมฝีปากตัวเองแน่น เพราะรู้สึกจุกท้องน้อย

“อ๊า~” คุณเหนือเชิดหน้าขึ้น เขาไม่แม้แต่จะผ่อนแรงลง แต่กลับอัดกระแทกอย่างแรงจนศรีษะของฉันมันกระแทกเข้ากับขอบเตียงหลายต่อหลายครั้ง

เขาต้องบ้าไปแล้วแน่ๆ จู่ๆ ถึงได้ทำเหมือนโกรธอะไรฉัน ทั้งๆ ที่ฉันยังไม่ได้ทำให้เขาไม่พอใจเลยสักนิด

คุณเหนือดึงแก่นกายออกไป เขาจับตัวของฉันให้นอนคว่ำหน้า จากนั้นก็ยกก้นของฉันขึ้นแล้วสอดใส่แก่นกายเข้ามาอีกครั้ง

ปัก ปัก ปัก~ แรงอัดกระแทกที่ดิบเถื่อนทำให้น้ำตาของฉันมันคลอเบ้า มันเจ็บจนอยากจะดิ้นหนี แต่เพราะรู้ว่าต่อให้ดิ้นหนียังไงก็ไม่หลุดพ้นฉันจึงยอมให้เขาทำต่อไปจนพอใจ

ฝ่ามือใหญ่เอื้อมมาบีบเค้นหน้าอกของฉันอย่างแรง มันทำให้ฉันเจ็บจนต้องกัดหมอนเอาไว้

คุณเหนือเร่งจังหวะอัดกระแทกรุนแรงขึ้น เขาครางออกมาในลำคออย่างพึงพอใจ

“ครางออกมา ฉันสั่งให้คราง” น้ำเสียงอำมหิตออกคำสั่งอย่างเกรี้ยวกราด ทำให้ฉันต้องครางออกมาอย่างจำใจ

“อ๊า อ๊างง ระ รินเจ็บ” ฉันกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อถูกอัดกระแทกอย่างรุนแรง มันเจ็บระบมไปหมด

คุณเหนือใช้มือตีก้นของฉันหลายต่อหลายครั้ง ก่อนจะเร่งจังหวะเอวสอบถี่ขึ้น เสียงคำรามดังออกมาเป็นระยะๆ ก่อนที่ร่างของคุณเหนือจะเกร็งกระตุก

เขาปล่อยน้ำสีขาวขุ่นของตัวเองเข้ามาในตัวฉันอีกครั้ง…แต่แทนที่เขาจะหยุด แต่กลับเริ่มขยับสะโพกอีกครั้ง

“พะ พอแล้วค่ะ”

“ถ้าฉันพอใจ ฉันจะหยุดเอง อ๊า~”

คุณเหนือโน้มใบหน้าลงมา เขาใช้เขี้ยวฟันกัดไปจนทั่วแผ่นหลังของฉัน ก่อนจะบรรเลงบทกามที่ป่าเถื่อนต่อไปอีกนับครั้งไม่ถ้วน….

วันต่อมา…

ตื่นขึ้นมาฉันก็ไม่เจอกับคุณเหนือแล้ว เมื่อหยิบโทรศัพท์มาดูก็ต้องตกใจเพราะนี่มันสายแล้ว ฉันกำลังจะไปฝึกงานสาย

ฉันรีบลุกขึ้นแล้ววิ่งเข้าห้องน้ำทำทุกอย่างให้รวดเร็วที่สุด วันนี้ฉันตัดสินใจขับรถที่คุณเหนือให้ไปที่บริษัท เพราะถ้านั่งรถเมล์ไปคงไม่ทันแน่ๆ

#บริษัท

“ได้ค่ะๆ” ฉันรับเอกสารมาจากพี่รุ้งแล้วลุกขึ้น

“ถ้าเห็นคุณเหนือฝากเตือนด้วยล่ะว่าอีกครึ่งชั่วโมงต้องเข้าประชุม”

“คุณเหนือไม่อยู่ในห้องหรอคะ”

“เห็นบอกว่าลงไปตรวจงานที่ฝ่ายผลิตน่ะ”

“อ๋อ ค่ะ”

ฉันพยักหน้าตอบก่อนจะเดินไปที่ฝ่ายผลิต ตลอดทางหากมีใครเดินผ่านฉันก็ต้องรีบก้มหน้าลงทันที มันรู้สึกกลัวสายตาของคนอื่นที่มองมาเอามากๆ

#ฝ่ายผลิต

ฉันมาหยุดที่หน้าห้องของหัวหน้าฝ่ายผลิต ก่อนจะเคาะห้องตามมารยาทแล้วเปิดประตูเข้าไป และเมื่อเปิดประตูเข้ามาแล้วก็ต้องชะงักเมื่อเห็นคุณเหนือนั่งอยู่ เขามองฉันเหมือนคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน ต่างกับฉัน…

“มีอะไรหรือเปล่าครับ ?” ผู้ชายที่น่าจะเป็นหัวหน้าฝ่ายผลิตเอ่ยถามฉัน ฉันจึงถามกลับ “ใช่พี่เอกหรือเปล่าคะ”

“อ่า! ใช่ครับ”

“พี่รุ้งให้เอาเอกสารมาให้ค่ะ” ฉันเดินเอาเอกสารมาวางบนโต๊ะ และเลี่ยงที่จะเดินเข้าใกล้คุณเหนือ

“น้องรินหรือเปล่าครับ” พี่เอกที่เป็นหัวหน้าฝ่ายผลิตถามฉัน

“ใช่ค่ะ ทำไมถึงรู้จักชื่อรินล่ะคะ”

“แม้ ใครจะไม่รู้จักล่ะครับ สวยขนาดนี้”

พี่เอกไม่ใช่ผู้ชายที่อายุเยอะ เขาดูเด็กกว่าคุณเหนือซะอีก แถมรอยยิ้มของเขายังทำให้หัวใจของฉันเต้นแรง

“หมดธุระของเธอแล้วก็รีบไปซะ จะมายืนอ่อยผู้ชายอยู่ทำไม!!”