ยัยหมอวายร้ายที่รัก นิยาย บท 758

เสียงผู้หญิงที่อ่อนโยนและชัดเจนดังมาจากโทรศัพท์มือถือ แม้ว่าจะไม่ได้เปิดสปีกเกอร์โฟน แต่อยู่ในรถหรูที่ปิดสนิท

ก็ยังฟังได้ยินบ้าง

ความง่วงนอนของเส้นหมี่หายไปในทันที เธอเงี่ยหูฟังอย่างระมัดระวัง

"เข้าใจแล้ว พรุ่งนี้ผมจะบอกคุณ"

และได้ยินว่าหลังจากที่ชายคนนั้นรับสายแล้ว เขาก็ไม่ได้ปฏิเสธ

หัวใจของเส้นหมี่จมดิ่งลงในทันที และความสุขก็หายไปในพริบตา

เขาไม่ได้ปฏิเสธด้วยซ้ำ

เขาวางแผนที่จะแทนที่เธอจริงๆเหรอ สองวันที่ผ่านมาเขาไม่เปลี่ยนไปเลยเหรอ เขายังไปหาหมอคนอื่นตอนที่เธอไม่อยู่

เส้นหมี่รู้สึกเศร้ามาก

แต่สุดท้ายเธอก็ไม่ขยับ แค่หลับตาแล้วเอนตัวนอน มองดูราวกับว่าเธอหลับอยู่จริงๆ

สี่ทุ่ม

ในที่สุดรถก็ขับกลับไปเดอะวิวซี เส้นหมี่สัมผัสได้จึงลืมตาขึ้นทันที

"ถึงแล้วเหรอ"

"ถึงแล้วครับ หมอสวยใสพาคุณชายเข้าไปเถอะ ผมจะไปจอดรถ"

"โอเค"

เส้นหมี่เข้ามาเข็นรถเข็นอย่างรวดเร็ว

ในเวลานี้เดอะวิวซีนี้เงียบไปแล้ว และเด็กๆก็หลับไปแล้ว

ตอนดันเขาเข้าไปข้างในยังมีคนรับใช้รอพวกเขาอยู่ พอเห็นเธอ พวกเขาก็ตื่นเต้นมาก และแสดงความห่วงใยต่อเธอด้วย

เส้นหมี่ยิ้ม และขอบคุณพวกเขา

จากนั้นเธอก็มองลงไปที่ชายที่ยังคงนั่งรถเข็นอยู่

"คุณแสนรัก ฉันพาลูกกลับก่อน"

"..."

เขาเข้าไปในลิฟต์อย่างไร้ความรู้สึก ดวงตาของเขาเต็มไปด้วยความเย็นชา ราวกับว่าเขาไม่ได้ยินคำพูดของเธอ เขาไม่แม้แต่จะมองเธอด้วยซ้ำ

เส้นหมี่ "..."

หลังไม่สามารถควบคุมหัวใจที่หดหู่ได้ เธอจึงทำได้เพียงก้มศีรษะแล้วหันกลับไป เตรียมจะไปที่โซฟาเพื่อรับเด็กแล้วจากไป

"สวยใส คุณมีแผนสำหรับการทำงานและการใช้ชีวิตของคุณไหม"

ทันใดนั้นชายที่เข้ามาในลิฟต์ก็ถามคำถามจากข้างในด้วยน้ำเสียงที่ดูเหมือนจะอดทนมาเป็นเวลานาน และยังโกรธอยู่เป็นเวลานาน

เส้นหมี่ตกตะลึง

แผนอะไร

มันหมายความว่าอะไร

เธอยังกลับมายืนตรงหน้าชายคนนั้น "คุณแสนรักหมายถึง..."

"เพื่อจะทำงาน คุณถึงกับปล่อยเด็กเล็กไว้ที่บ้าน ไม่กลัวอุบัติเหตุเหรอ เธออายุแค่นิดเดียว แต่ปล่อยให้ดูแลตัวเองอยู่ที่บ้าน คุณไม่คิดว่ามันมากเกินไปเหรอ"

ชายหน้าซีดชี้ไปที่เด็กที่นอนอีกฟากหนึ่งของโซฟา

ในตอนนี้ เขาไม่สามารถซ่อนอารมณ์ได้อีกต่อไป!