นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 136

"ซูฉิง ฉันอยู่นี่" เสียงของฮ่อหยุนเฉิงดังมาจากระยะไกล

ซูฉิงรู้สึกโล่งใจก่อนจะรีบเดินไปตามเสียง

"ไม่ใช่ให้นายรอฉันอยู่ตรงนั้นเหรอ ทำไมถึงเดินไปทั่วล่ะ?" น้ำเสียงของซูฉิงตำหนิเล็กน้อย

ผู้ชายคนนี้ไม่รู้ว่าตัวเองยังป่วยอยู่หรือไง? ทำเอาซะเธอตกใจหมด

ฮ่อหยุนเฉิงไม่รู้ว่าไปจะจับนกกระจอกเล็กสองตัวได้จากไหน เขายกมุมริมฝีปากขึ้นแล้วพูดว่า "รสชาตินกกระจอกน่าจะอร่อยนะ"

"นาย...ไปจับนกกระจอก? ทำไมนายไม่พักผ่อนดีๆ" ซูฉิงรีบประคองฮ่อหยุนเฉิงและบ่นว่า "นายยังมีไข้อยู่นะ"

"เธอเป็นห่วงฉันเหรอ?" ฮ่อหยุนเฉิงที่เมื่อกี้กินผลไม้ป่าไป ตอนนี้เขารู้สึกสบายตัวขึ้นมาก ทั้งยังเห็นซูฉิงเป็นห่วงเขามากขนาดนี้ก็รู้สึกดีอย่างอดไม่ได้

ซูฉิงกลอกตามองเขา "ฉันไม่ห่วงนายแล้วจะไปห่วงใคร?"

"จริงสิ ทางนั้นมีถ้ำนะ เราไปพักข้างในกันเถอะ" ระหว่างทางกลับ ซูฉิงเห็นเนินเขาที่อยู่นอกป่า มีถ้ำบนภูเขาซึ่งน่าจะสามารถหลบลมหลบฝนได้

ทั้งสองเดินเข้าไปในถ้ำ และภายในถ้ำก็อบอุ่นมาก

"นายพักผ่อนเถอะ อย่าไปไหนอีกล่ะ เดี๋ยวฉันจะออกไปหาสมุนไพรให้นายก่อน" ชูฉิงบอกกับฮ่อหยุนเฉิง จากนั้นจึงไปที่ภูเขาเพื่อค้นหาอย่างละเอียด

สวรรค์ย่อมเมตตาคนที่มีความเพียร ในที่สุดซูฉิงก็เจอสมุนไพรสองสามชนิดบนยอดเขาที่ขจัดอาการร้อนในและลดการอักเสบ

เมื่อซูฉิงกลับไปที่ถ้ำอีกครั้ง ก็มีกลิ่นหอมอันลอยออกมา

ซูฉิงดมกลิ่น "หอมจังเลย!"

เสียงทุ่มนุ่มของฮ่อหยุนเฉิงดังขึ้น "มากินนกกระจอกย่างเร็ว"

ซูฉิงมองอย่างตั้งใจ และเห็นฮ่อหยุนเฉิงถือกิ่งไม้ที่มีนกกระจอกย่างสองสามตัวและแผ่กลิ่นหอมออกมา

"ลองชิมดูสิ" ฮ่อหยุนเฉิงส่งนกกระจอกย่างให้ซูฉิง

ทว่าซูฉิงกลับไม่รับ เธอหยิบสมุนไพรที่เธอเก็บมาแล้วแปะลงบนบาดแผลของฮ่อหยุนเฉิง

"รู้สึกยังไงบ้าง?" ซูฉิงเงยหน้าถาม

ฮ่อหยุนเฉิงเหยียดแขนโอบซูฉิง "ฉันไม่เป็นอะไน"

สมุนไพรที่ซูฉิงเก็บมาออกฤทธิ์ดีมาก ไข้ของเขาลดลงในคืนนั้น วันรุ่งขึ้นสีหน้าก็กลับมาเป็นปกติ

นับว่าหินก้อนใหญ่ในหัวใจของซูฉิงได้ล่วงลงพื้นทันที

ดูเหมือนว่าทักษะทางการแพทย์ของเธอจะยังไม่ถดถอย

ไม่กี่วันต่อมา ร่างกายของฮ่อหยุนเฉิงก็ฟื้นตัวได้ที่แล้ว

ฮ่อหยุนเฉิงไม่เป็นอะไรแล้ว ซูฉิงก็เริ่มมีแรงคิดถึงเรื่องอื่น

เธอเหลือบมองชายที่อยู่ข้างๆ และถามว่า "ฮ่อหยุนเฉิง นายคิดบ้างไหมว่าการที่เครื่องบินเราตกไม่ใช่เรื่องบังเอิญ?"

ฮ่อหยุนเฉิงหรี่ตาลงเล็กน้อยก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลาของเขาจะเปลี่ยนเป็นเย็นชา

อันที่จริงขณะที่เครื่องบินตก เขาเองก็คิดไว้แบบนั้น

ประสิทธิภาพของเครื่องบินเจ็ตส่วนตัวของเขานั้นดีมากมาเสมอ ทั้งยังมีการตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอ เป็นไปไม่ได้เลยที่จู่ๆ จะมาเสียการควบคุม

คำอธิบายเดียวนั้นก๋คือเครื่องบินถูกแอบทำอะไรก่อนที่เครื่องจะขึ้น

จะเป็นใครกัน?

ตั้งแต่กัปตันจนถึงลูกเรือ ต่างก็เป็นพนักงานเก่าแก่ของบ้านตระกูลฮ่อ ทั้งยังจงรักภักดีมาโดยตลอด

ยิ่งไปกว่านั้น เครื่องตกครั้งนี้พวกเขาก็ไม่รู้ว่าจะเป็นหรือจะตาย ไม่มีคนเอาชีวิตมาล้อเล่นหรอก

เขาขมวดคิ้ว "อันที่จริงฉันก็สงสัยว่าการตายของพ่อฉันในตอนนั้นไม่ใช่อุบัติเหตุ"

"นายหมายความว่า...คนที่แอบจัดการเครื่องบินก็ทำร้ายพ่อนายจนตาย?" ใบหน้าของซูฉิงเริ่มจริงจัง

ถ้าใช่ล่ะก็ คนๆ นี้น่ากลัวมาก