"ทำไม?" ดวงตาของเฉินจุนเหยียนหรี่ลงทันที และถามด้วยน้ำเสียงร้อนใจ "คุณกับฮ่อหยุนเฉิงมีความสัมพันธ์กันตามสัญญาไม่ใช่เหรอ? คุณเคยบอกว่าคุณไม่ชอบเขา และจะถอนหมั้นกับเขาเร็วๆนี้ไม่ใช่เหรอ? เขาบังคับคุณเหรอ?"
เมื่อเห็นว่าเฉินจุนเหยียนตื่นเต้นมาก ซูฉิงก็ส่ายหัวอย่างช่วยไม่ได้ "ทำไม คุณคิดว่าจะมีใครบังคับฉันได้เหรอ?"
"แล้วทำไมคุณถึง..." ใบหน้าของเฉินจุนเหยียนดูเศร้า และเจ็บปวด
จริงๆ แล้ว ด้วยนิสัยของซูฉิงไม่มีใครสามารถบังคับเธอได้ รวมถึงฮ่อหยุนเฉิงด้วย
ดังนั้น... ที่ซูฉิงยอมรับฮ่อหยุนเฉิงก็เพราะ...
ซูฉิงเม้มริมฝีปาก และให้คำตอบเฉินจุนเหยียน "เพราะฉันตกหลุมรักฮ่อหยุนเฉิง ดังนั้นฉันจึงตกลงให้เขาจีบฉัน"
"ไม่ นี่เป็นไปไม่ได้!" หลังจากได้ยินคำพูดของซูฉิง ใบหน้าของเฉินจุนเหยียนก็เต็มไปด้วยความตกใจและไม่เชื่อ
ซูฉิงเคยพูดอย่างชัดเจนว่าระหว่างเธอกับฮ่อหยุนเฉิงเป็นแค่สัญญาการแต่งงานที่ถูกทำขึ้นโดยคุณปู่ของพวกเขา ซูฉิงไม่มีความรู้สึกใดๆ ให้กับฮ่อหยุนเฉิง เธอจะตกหลุมรักเขาได้อย่างไร? !
"ระหว่างที่ฉันอยู่ที่ฝรั่งเศส ฉันได้ทำความรู้จักฮ่อหยุนเฉิงอีกครั้ง" ซูฉิงอธิบาย "โดยเฉพาะอย่างยิ่งหลังจากที่เครื่องบินเราตกลงไปในทะเล ฮ่อหยุนเฉิงช่วยฉันโดยไม่คำนึงถึงความปลอดภัยของเขาเอง เขาเป็นคนที่ฉันสามารถฝากชีวิตไว้ด้วยได้"
"ซูฉิง นี่ไม่ใช่ความรักเลย"
เฉินจุนเหยียนวางมือทั้งสองข้างบนไหล่ของซูฉิง "คุณแค่รู้สึกซาบซึ้งเท่านั้น ความซาบซึ้งไม่ใช่ความรัก ฮ่อหยุนเฉิงสามารถทำสิ่งนั้นให้คุณได้ ผมก็สามารถทำเพื่อคุณได้เหมือนกัน ทำไมคุณไม่เลือกผม"
"เฉินจุนเหยียนอย่าทำอย่างนี้สิ" ซูฉิงผลักเฉินจุนเหยียนออกเบาๆ "เราไม่เหมาะกันหรอก"
สายตาของเฉินจุนเหยียนเต็มไปด้วยเจ็บปวด และใบหน้าเขาก็เต็มไปด้วยความเศร้า "ซูฉิงคุณไม่รู้หรือว่าฮ่อหยุนเฉิงรักถังถัง?"
ถังถัง...
หัวใจของซูฉิงหนักอึ้ง
เธอขมวดคิ้วและพูดว่า "ถังถังสำหรับฮ่อหยุนเฉิง กลายเป็นอดีตไปแล้ว ตอนนี้คนที่ฮ่อหยุนเฉิงรักคือฉัน"
"ซูฉิงคุณอย่าหลอกตัวเองเลย คุณแน่ใจเหรอ? ถ้าวันหนึ่งถังถังมาปรากฏตัว คุณสามารถรับประกันได้ไหมล่ะว่าฮ่อหยุนเฉิงจะไม่เลือกถังถัง?"
คำพูดของเฉินจุนเหยียนราวกับค้อนทุบหัวใจของซูฉิง มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดมาก
ไม่ใช่ว่าเธอไม่เคยคิด ถังถังอาจจะยังมีชีวิตอยู่ และก็อาจจะปรากฏตัวขึ้นในสักวัน
แต่อย่างไรก็ตามตอนที่เธอตัดสินใจคบกับฮ่อหยุนเฉิง เธอได้คิดมาดีแล้ว
เธอจะทำให้ฮ่อหยุนเฉิงตกหลุมรักเธอจนหัวปักหัวปำ ทำให้เขามีแค่เธอเท่านั้นอยู่ในหัวใจ และไม่สามารถมีใครคนอื่นได้อีก รวมถึงถังถังด้วย
เมื่อคิดถึงถึงตรงนี้ ซูฉิงก็พยักหน้าอย่างหนักแน่น "ใช่ ฉันแน่ใจ"
"ผมก็หวังว่าวันหนึ่งคุณจะไม่เสียใจทีหลัง" เฉินจุนเหยียนพูดนิ่งๆ และปล่อยซูฉิง
จากระยะไกล สวีหว่านเอ๋อร์และไป๋หลานกำลังเดินมาที่ฮ่อกรุ๊ป
ในตอนที่ฮ่อหยุนเฉิงหายตัวไป สวีหว่านเอ๋อร์ไม่กินข้าวไม่กินปลา เธอกลัวว่าฮ่อหยุนเฉิงจะเป็นอะไรไป
แต่โชคดีที่ฮ่อหยุนเฉิงไม่เป็นอะไร
งานแถลงข่าวของฮ่อกรุ๊ปวันนี้ถูกโพสต์บนอินเทอร์เน็ตก่อนแล้ว ทันทีที่สวีหว่านเอ๋อร์เห็นข่าว และรู้ว่าฮ่อหยุนเฉิงกลับมาแล้ว เธอจึงรีบมาที่ฮ่อกรุ๊ปพร้อมไป๋หบานทันที
แต่ใครจะไปรู้ว่าจะมาเห็นซูฉิงและเฉินจุนเหยียนยื้อยุดฉุดกระฉากกันอยู่ที่หน้าประตูฮ่อกรุ๊ป
"ไป๋หลาน พวกเขาสองคนกำลังทำอะไรกันอยู่น่ะ?" สวีหว่านเอ๋อร์หยุดเดิน และมองไปด้านข้างไป๋หลาน
สีหน้าของไป๋หลานบูดบึ้ง เธอพูดด้วยความโกรธว่า "ไม่ใช่ซูฉิงนังวิญญาณจิ้งจอกไร้ยางอายกำลังอ่อยเฉินจุนเหยียนหรอกเหรอ!"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น