นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 204

เฉินจุนเหยียนขับรถไปจนกระทั่งถึงวิลล่ากลางภูเขาในเขตชานเมือง

"ซูฉิง ถึงแล้วล่ะ" เฉินจุนเหยียนจอดรถก่อนจะเปิดประตู

ซูฉิงลงจากรถ เดินตามหลังเฉินจุนเหยียนเข้าไปในวิลล่า

ในวิลล่าเงียบมาก นอกจากพวกเขาสองคนก็ไม่มีใครอื่น

ซูฉิงมองไปรอบๆ และพูดอย่างสงสัย "เฉินจุนเหยียน คืนนี้เธอไม่ได้มีปาร์ตี้วันเกิดหรือไง? ทำไมมันเงียบจัง คนอื่นล่ะ?"

"ไม่มีคนอื่นหรอก แค่ปาร์ตี้สำหรับเราสองคน" เฉินจุนเหยียนเหลือบมองซูฉิง

ในวันสำคัญอย่างวันเกิดครบรอบยี่สิบห้าปีของเขา เขาแค่อยากใช้เวลาร่วมกับผู้หญิงที่เขารักมากที่สุด

และผู้หญิงคนนั้นก็คือซูฉิง

สายตาที่ลึกซึ้งของเฉินจุนเหยียนมองจนซูฉิงรู้สึกอึดอัด

เธอเบือนหน้าหนี "ทำไมไม่ชวนเพื่อนมาเยอะหน่อย จะได้คึกคักไง?"

"ฉันไม่ชอบอะไรคึกคัก" เฉินจุนเหยียนพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม

ในสวนของวิลล่านั้นโรแมนติกมาก

แสงจันทร์สาดส่องที่สระน้ำเป็นประกายระยิบระยับ

โต๊ะสำหรับสองคนจัดวางไว้อยู่ข้างสระซึ่งสวยงามและดูดี

เฉินจุนเหยียนจุดเทียน

ภายใต้แสงเทียนที่ริบหรี่ ฉฺนจุนเหยียนจ้องไปที่ซูฉิง "ซูฉิง ฉันเตรียมอาหารค่ำใต้แสงเทียนไว้ให้ ชอบไหม?"

ซูฉิงยิ้ม "วันนี้เป็นวันเกิดของนาย นายชอบก็พอ"

"ฉันชอบมากเลย" เฉินจุนเหยียนยกยิ้มริมฝีปาก

ได้ฉลองวันเกิดกับผู้หญิงที่รัก ความรู้สึกของการมีความสุขนั้นก็ได้เติมเต็มหัวใจของเฉินจุนเหยียน

"นี่เป็นสเต็กโปรดของเธอที่ฉันเตรียมไว้เป็นพิเศษเลยนะ ลองชิมดูสิ" เฉินจุนเหยียนดันสเต็กบนโต๊ะไปตรงหน้าซูฉิง

"ขอบคุณ" ซูฉิงหยิบมีดและส้อมจากบนโต๊ะและเริ่มกินอย่างเอร็ดอร่อย

"ทำไมนายไม่กินล่ะ" เมื่อเห็นว่าเฉินจุนเหยียนทำเพียงแค่จ้องเธอ ซูฉิงจึงอดถามไม่ได้

"ฉันไม่หิวน่ะ" ริมฝีปากของเฉินจุนเหยียนยกยิ้มอย่างอ่อนโยน

การได้มองซูฉิงอย่างเงียบๆ ก็เป็นเรื่องที่มีความสุขที่สุดในโลกสำหรับเขาแล้ว

หากเวลาสามารถหยุดช่วงเวลานี้ตลอดไป ให้เขามองเธอแบบนี้ได้ตลอดไปก็คงจะดี

"จริงสิ นายไม่ได้บอกว่านายมีข่าวดีจะบอกฉันเหรอ?" ซูฉิงที่นึกขึ้นได้ก็เอ่ยปากถาม

เฉินจุนเหยียนพยักหน้า "จริงๆ ก็ไม่มีอะไรนะ ฉันได้รับรางวัลรางวัลม้าทองคำสาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยมประจำปีนี้น่ะ"

"ยินดีด้วยนะ" ซูฉิงยิ้มอย่างมีความสุข

อันที่จริงก็เป็นเรื่องที่สมเหตุสมผล ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา ความนิยมของเฉินจุนเหยียนพุ่งสูงขึ้น เขาสมควรได้รับรางวัลรางวัลม้าทองคำสาขานักแสดงนำชายยอดเยี่ยมแล้วล่ะ

"เธอจะเข้าร่วมพิธีมอบรางวัลสัปดาห์หน้าใช่ไหม?" น้ำเสียงของเฉินจุนเหยียนมีความคาดหวังและประหม่าเล็กน้อย

"แน่นอนสิ" ซูฉิงก้มหน้าหั่นสเต็กเข้าปาก ก่อนจะตอบเฉินจุนเหยียนไป

เฉินจุนเหยียนสามารถประสบความสำเร็จในวันนี้ได้ ซูฉิงเองก็ดีใจกับเขาด้วย

และไม่ว่าจะยังไง เธอก็ยังเป็นเถ้าแก่ที่อยู่เบื้องหลังของ***

แน่นอนว่าเรื่องน่ายินดีขนาดนี้ก็ต้องเข้าร่วมด้วยน่ะสิ

เฉินจุนเหยียนขดมุมริมฝีปากและพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "แบ่งปันความสำเร็จกับเธอได้ฉันก็ดีใจแล้ว ถึงตอนนั้นฉันจะทำให้เธอเซอร์ไพรส์เอง"

"มีเซอร์ไพรส์อีกเหรอ?" ซูฉิงเลิกคิ้วขึ้น

"อื้ม" เฉินจุนเหยียนพยักหน้าอย่างจริงจัง

เขาตั้งใจที่จะสู่ขอซูฉิงต่อหน้าทุกคนในพิธีมอบรางวัล เป็นช่วงเวลาสำคัญที่สุดในชีวิตของเขา

ถึงตอนนั้นต่อหน้าผู้คนมากมาย ซูฉิงคงไม่ปฏิเสธออกมาตรงๆ แน่

เฉินจุนเหยียนคิดว่ามันต้องประสบความสำเร็จแน่