อู๋ชิงหร่านเงยหน้าขึ้นเพื่อสบตาอู๋เฉิงเจ๋อและคำราม "ทำไมฉันต้องขอโทษผู้หญิงเลวซูฉิงคนนี้ด้วย! ทั้งที่เธอขโมยคู่หมั้นของฉัน !!"
"เธอยังไม่รู้จักสำนึกผิดอีกเหรอ!" อู๋เฉิงเจ๋อขมวดคิ้ว ยกมือขึ้นแล้วตบหน้าอู๋ชิงหร่าน
ใบหน้าของเขามีความเจ็บปวดอย่างแรง อู๋ชิงหร่านใช้มือปิดใบหน้าของเขาและมองไปที่อู๋เฉิงเจ๋อด้วยความไม่เชื่อ "พี่ คุณตบฉันเหรอ?!"
ในขณะนี้ ใบหน้าที่บอบบางของเธอบิดเบี้ยว และดูน่ากลัวเล็กน้อย
อู๋ชิงหร่านไม่เข้าใจทำไมพี่ชายคนโตของเธอที่รักเธอมาตลอด ถึงตบเธอต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้ได้
ยิ่งกว่านั้น ยังตบเขาเพราะซูฉิงอีกด้วย!
"คุณหนูซู ฉันต้องขอโทษด้วย น้องสาวของฉันได้ทำสิ่งที่ผิดมากมายและทำร้ายคุณด้วย ฉันขอโทษคุณแทนเธอจริงๆ! น้องสาวของฉันถูกฉันตามใจมาตั้งแต่เธอยังเป็นเด็ก มันเป็นความผิดของพี่ชายอย่างฉันที่ฉันไม่ได้อบรมสั่งสอนเธอให้ดี คราวหน้าฉันจะดูแลเธอให้ดี จะไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นอีกครับ"
เมื่อกล่าวเช่นนั้น อู๋เฉิงเจ๋อก็โค้งคำนับซูฉิง "คุณหนูซู โปรดยอมรับคำขอโทษอย่างจริงใจที่สุดของฉันด้วยเถอะ!"
ซูฉิงเกี่ยวที่มุมริมฝีปากของเธอเบา ๆ
แน่นอนว่าเธอเข้าใจดีว่าสิ่งที่ อู๋เฉิงเจ๋อกำลังทำอยู่ตอนนี้ ไม่ว่าจะเป็นการตบอู๋ชิงหร่านในที่สาธารณะเมื่อกี้นี้ หรือตอนนี้ที่ขอโทษเธออย่างเคร่งขรึม ทั้งหมดก็เพื่อปกป้องอู๋ชิงหร่าน
ดูเหมือนว่า อู๋เฉิงเจ๋อจะใจดีกับน้องสาวคนนี้จริงๆ
"คุณอู๋ วันนี้ฉันเห็นแกหน้าของคุณ ให้คุณเอาอู๋ชิงหร่านกลับไป ฉันหวังว่าคุณจะรักษาสัญญาและดูแลน้องสาวของคุณให้ดี! ถ้ามีครั้งต่อไปอีกฉันจะไม่ปล่อยให้มันผ่านไปง่าย ๆแน่ !" ซูฉิงหรี่ตา เขาพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
"ขอบคุณมากครับ คุณหนูซู!" หลังจากที่อู๋เฉิงเจ๋อรับรองกับเขาครั้งแล้วครั้งเล่า เขาก็ขอให้ผู้คุ้มกันดึงอู๋ชิงหร่านออกไป
"พี่คะ คุณกำลังทำอะไร!" อู๋ชิงหร่านไม่สามารถต่อสู้กับบอดี้การ์ดได้ เธอถูกโยนไปที่รถของอู๋เฉิงเจ๋อและพูดด้วยความโกรธ "พี่ตบฉันเพราะซูฉิงและพี่ยังขอโทษเธออย่างกับตัวเองเป็นคนต่ำต้อยเช่นนี้ คุณทำให้ตระกูลอู่เสียหน้าอย่างมาก!"
"คนที่ทำทุกคนขายหน้าคือเธอ!" อู๋เฉิงเจ๋อพูดอย่างอดไม่ได้ "ถ้าฉันไม่ทำอย่างนั้น ตอนนี้เธอคิดว่าซูฉิงจะปล่อยเธอไปง่ายๆ งั้นหรือ?"
"ใครกลัวนังคนสารเลวคนนั้นกัน!" อู๋ชิงหร่านกัดฟัน
อู๋เฉิงเจ๋อจ้องไปที่น้องสาวอย่างไม่น่าพอใจ "ซูฉิง ไม่ใช่คนที่เธอจะสามารถยั่วยุได้!"
เมื่อเห็นอู๋เฉิงเจ๋อเป็นเช่นนี้ อู๋ชิงหร่านก็หดตัวและคอของเขาทันที
ในใจของเธอไม่คิดอย่างนั้น ซูฉิงคนนั้นจะมีอะไรดีขนาดนั้นกันนะ!
วันหนึ่งเธอต้องให้ซูฉิงตายไปโดยไม่มีที่ฝังเลย!
เมื่อเห็นด้านหลังของอู๋ชิงหร่านที่ถูกพรากไป เจียงเสว่ยี๋ก็กลัวอยู่พักหนึ่ง
"คุณหนูซู ขอบคุณที่เชื่อในตัวฉัน" เจียงเสว่ยี๋เดินขึ้นไปหาซูฉิงและพูดอย่างจริงใจ
ในเวลานี้เธอรู้สึกตื้นตันเล็กน้อย
เธอปฏิบัติต่อซูฉิงไม่ดีมาก่อน แต่ซูฉิงไม่ได้ใช้โอกาสนี้เพื่อตอบโต้เธอเลย
ซูฉิงยิ้มเบา ๆ "ฉันเคยพูดไปแล้วว่าฉันจะไม่ทำผิดต่อคนดีและฉันจะไม่ปล่อยคนเลวไป"
"คุณหนูซู เมื่อก่อนนี้ที่ฉัน…" เจียงเสว่ยี๋กัดริมฝีปาก อยากจะขอโทษซูฉิง แต่ก็ยากที่จะเปิดปากของเธอ
"อดีตไม่จำเป็นต้องพูดถึงมันหรอก ตราบใดที่คุณไม่มีสิ่งรบกวนในใจ อุทิศตัวเองให้กับบทบาทและสร้างภาพยนตร์ที่ยอดเยี่ยมที่สุดสำหรับสตาร์เอ็นเตอร์เทนเมนท์ ฉันจะไม่ปฏิบัติต่อคุณอย่างแย่ ๆแน่นอนเข้าใจไหม?" ซูฉิงกล่าวอย่างจริงจัง
หวังว่าหลังจากเหตุการณ์นี้ เจียงเสว่ยี๋จะได้เข้าใจและเติบโตเป็นนักแสดงที่ควรค่าแก่การยอมรับ
"คุณหนูซู ฉันเข้าใจแล้ว! ไม่ต้องกังวล ฉันจะขยันให้มากและจะไม่ทำให้คุณผิดหวังอีก!" ดวงตาของเจียงเสว่ยี๋แดงก่ำหลังจากได้ยินคำพูดของซูฉิงและเธอก็พูดอย่างจริงใจ
"โอเค ไปถ่ายทำกันต่อเถอะ!" ซูฉิงพูด ดวงตาของเธอตกลงบนร่างของฮ่อหยุนเฉิงอย่างห้ามไม่ได้ด้วยความระแวดระวังเล็กน้อย
เธอกลัวว่าชายคนนี้จะเป็นเหมือนครั้งที่แล้ว กลัวเขาอดไม่ได้ที่จะอุ้มเธอไปอีก
โชคดีที่ฮ่อหยุนเฉิงไม่ได้ทำแบบนั้นในครั้งนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น