ใบหน้าของซูฉิงเริ่มเคร่งขรึมมากขึ้น
ในขณะนั้นเองที่โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้น
ชูฉิงหยิบโทรศัพท์ขึ้นมามองก็พบว่าเป็นฮ่อหยุนเฉิงที่โทรมา
เมื่อเห็นคำว่า "ฮ่อหยุนเฉิง" ที่กระพริบบนหน้าจอ หัวใจของเธอก็เต้นผิดจังหวะอย่างอธิบายไม่ถูก
นิ้วเรียวยาวกดปุ่มตอบรับ และซูฉิงรับสาย "ฮัลโหล ฮ่อหยุนเฉิง"
"ซูฉิง ฉันถึงประเทศ M แล้ว" เสียงทุ้มน่าดึงดูดของฮ่อหยุนเฉิงดังมาจากปลายสาย
"อืม แล้วทำไมจู่ๆ ถึงเดินทางไปทำงานที่ประเทศ M ล่ะ เกิดเรื่องอะไรหรือเปล่า" ซูฉิงถามอย่างเป็นห่วง
คืนนั้นเหมือนฮ่อหยุนเฉิงจะรีบร้อนมาก
ไม่ทันได้มีเวลาคุยกับเธอ มีเพียงเขียนโน้ตทิ้งไว้ให้เธอหน้าตู้เย็น
ต่อมาเธอถามหลินเหยียนเฟิงที่บริษัท ทุกอย่างของสาขาตระกูลฮ่อกรุ๊ปในประเทศ M ก็ปกติ
ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ฮ่อหยุนเฉิงถึงรีบไปที่ประเทศ M อย่างเร่งรีบขนาดนั้น
"ไม่มีอะไร แค่เรื่องส่วนตัวนิดหน่อยน่ะ" ฮ่อหยุนเฉิงกล่าวเบาๆ
"เรื่องส่วนตัว?" ซูฉิงรู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย
น้ำเสียงของฮ่อหยุนเฉิงเคร่งขรึมขึ้นเล็กน้อย "มีคนเห็นลูกเรือที่ไปทะเลกับพ่อของฉันปรากฏตัวที่ประเทศ M บางทีเขาอาจรู้อะไรบางอย่าง"
ในปีนั้น มีลูกเรือคนหนึ่งที่ออกทะเลกับฮ่อเจี้ยนกั๋วหายตัวไป
ทุกคนคิดว่าเขาถูกฝังอยู่ใต้ทะเลลึกไปแล้ว
แต่ว่าฮ่อหยุนเฉิงได้รับข่าวว่ามีคนที่ประเทศ M เห็นเขาอย่างกระทันหัน
เรื่องที่เกี่ยวกับการเสียชีวิตของพ่อในปีนั้น ฮ่อหยุนเฉิงจึงต้องรีบไปที่ประเทศ M อย่างรีรอไม่ได้
"เป็นแบบนี้นี่เอง" ซูฉิงพยักหน้า "นายเจอตัวเขาหรือยัง?"
"ยังเลย" ฮ่อหยุนเฉิงพูดอย่างเคร่งขรึม
เพียงมีคนเห็นเขาตามถนน และอาจเป็นไปได้ว่าจะมองผิดคน
แต่ทว่าฮ่อหยุนเฉิงกลับไม่คิดจะปล่อยโอกาสเพียงน้อยนิดนั้นไป
"อืม งั้นนายระวังตัวด้วยนะ" ซูฉิงเอ่ยสั่ง
หลังจากครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ซูฉิงถึงบอกข่าวเรื่องที่ท่านผู้เฒ่าฮ่ออาการหนักอย่างกระทันหันกับฮ่อหยุนเฉิง "จริงสิจู่ๆ ปู่ของนายก็อาการหนัก..."
เธอยังไม่ทันพูดจบ ฮ่อหยุนเฉิงก็ถามอย่างอดไม่ได้ "เกิดอะไรขึ้นกับปู่น่ะ? ไม่เป็นไรใช่ไหม?"
ซูฉิงรีบพูด "ไม่เป็นไร ตอนนี้ช่วยไว้ได้แล้ว เขาไม่เป็นไรแล้วไม่ต้องกังวลนะ ฉันจะดูแลอาการเขาเอง พออาการนิ่งแล้วจะฝังเข็มให้ครั้งสุดท้าย"
ฮ่อหยุนเฉิงถอนหายใจด้วยความโล่งอก "ขอบคุณนะซูฉิง"
"ยินดีน่า" ซูฉิงยิ้ม
เธอยังไม่ได้บอกฮ่อหยุนเฉิงเกี่ยวกับที่ฉียวี่ชูและเธอคาดเดา
เพราะยังไงก็ยังไม่มีหลักฐาน
เธอกลัวว่าฮ่อหยุนเฉิงจะกังวล
อีกทั้งไม่ง่ายเลยที่จะอธิบายเรื่องนี้ทางโทรศัพท์
"จริงสิ ทั้เธอไม่สบายเป็นยังไงบ้าง รู้สึกดีขึ้นหรือยัง?" ฮ่อหยุนเฉิงถามอีกครั้งด้วยความเป็นห่วง
หัวใจของซูฉิงรู้สึกอบอุ่นขึ้น "ดีขึ้นมากแล้วล่ะ"
"อยู่บ้านรอฉันกลับไปดีๆ ล่ะ" เสียงของฮ่อหยุนเฉิงอ่อนโยนขึ้นเล็กน้อย
น้ำเสียงนี้...ราวกับสามีที่เดินทางไปทำงานเอ่ยเตือนภรรยา คลุมเครือ และยั่วยวน
ใบหน้าของซูฉิงเปลี่ยนเป็นสีแดง "อื้ม"
...
วิลล่าบ้านตระกูลอู๋
อู๋ชิงหร่านกำลังนอนอยู่บนเตียง ในหัวมีแต่คำพูดของไป๋หลานและรูปถ่ายของซูฉิงที่อยู่กับเฉินจุนเหยียน
ซู! ชิง!!
เธอต้องแก้เกมให้ได้!
ที่เธอเป็นแบบนี้ก็เพราะยัยเลวซูฉิงนั่น!
ตั้งแต่อู๋ชิงหร่านถูกพาตัวกลับบ้าน อู๋เฉิงเจ๋อก็ขังเธอ ทั้งยังเตือนไม่ให้เธอออกไปไหนด้วย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น