นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 278

ซูฉิงยังคงไม่เร่งรีบและสงบเช่นเดิม

มีส่วนโค้งงอที่ดูเป็นดั่งน้ำแข็ง ต่อสู้กับกลุ่มลูกน้องของเฉินห้าวตงโดยถือแท่งเหล็กไว้ในมือทั้งสองข้างและโบกมือราวกับดาบคมสองเล่ม

ตราบใดที่ท่อเหล็กของเธอกระทบกับใครสักคน ก็สามารถได้ยินเสียงกระดูกแตกได้อย่างชัดเจนทันที

การเคลื่อนไหวของซูฉิงนั้นแม่นยำและโหดเหี้ยม และไม่เคยแสดงความเมตตาใดๆแม้แต่น้อย

ถ้าเธอเป็นคนใจอ่อน เธอก็จะกลายเป็นคนที่นอนอยู่บนพื้นแทน

ในเวลาเพียงเจ็ดแปดนาที ลูกน้องของเฉินห้าวตงก็ล้มลงกับพื้น กอดแขนและเข่าไว้ แล้วก็ส่งเสียงคร่ำครวญ วันนี้พวกเขาช่างดูไร้ประโยชน์โดยสิ้นเชิง!

ซูฉิงวางท่อเหล็ก ยกมุมริมฝีปากของเธอ มองเฉินห้าวตงอย่างเฉยเมย ริมฝีปากสีแดงของเธอยกขึ้นเล็กน้อย "คุณเฉิน ทำไมเราไม่คุยเรื่องธุรกิจกันล่ะ"

"ธุรกิจ?" เฉินห้าวตงตกใจ

ซูฉิงพยักหน้า "บอกฉันมา คนที่คุณกำลังติดต่อด้วยคือใคร เขาสัญญาอะไรกับคุณ และฉันจะจ่ายเป็นสองเท่าของเขา"

"เหอะ" เฉินห้าวตงสูดหายใจอย่างเย็นชา ในใจคิดว่าซูฉิงสามารถต่อสู้ได้จริงๆ

และเขาก็ไม่เคยเห็นผู้หญิงที่สามารถโจมตีได้อย่างประณีตและโหดเหี้ยมขนาดนี้มาก่อน

เมื่อนึกถึงรูปลักษณ์ที่น่าดึงดูดใจของอู๋ชิงหร่าน เฉินห้าวตงก็ปฏิเสธอย่างเย็นชาว่า "แม้ว่าฉัน เฉินอี้เตา จะเดินทางสายนี้ แต่เราให้ความสำคัญกับศีลธรรมมากที่สุด ฉันจะไม่ขายชื่อเสียงของฉันเพื่อผลประโยชน์เพียงเล็กน้อย"

ซูฉิงเม้มริมฝีปากด้วยความผิดหวังเล็กน้อย "งั้นคุณเฉิน คุณวางแผนที่จะไม่ร่วมมือ?"

"ร่วมมือ?"

เฉินห้าวตงก้าวถอยหลัง เดินออกไปนอกตรอก แล้วพูดเยาะเย้ยว่า "คุณซู คุณประเมินฉันต่ำเกินไป เฉินอี้เตา! ทำไมฉันจะไม่สามารถออมมือได้ละ แค่พาพวกขยะนี้มาเท่านั้น?"

"เนื่องจากคุณหนูซูแข็งแกร่งมาก ฉันจะดูว่าวันนี้พาคนมากกว่า 300 คนมาที่นี่ได้ไหม เธอจะเอาชนะพวกเขาทั้งหมดได้ไหม"

ทันทีที่เขาพูดจบ ผู้คนหลายสิบคนก็หลั่งไหลเข้ามาในตรอกในตรอกแคบๆ

ซูฉิงเยาะเย้ย "คุณเฉินยังคงพูดอยู่เสมอว่าเขาไม่ต้องการเป็นคนร้ายที่น่ารังเกียจ แต่นี่เป็นวิธีการที่ไร้ความปรานี "

"เธอไม่จำเป็นต้องยั่วโมโหฉันด้วยคำพูดของเธอ เธอไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องตายที่นี่วันนี้!"

ราวกับว่าซูฉิงถูกตัดสินประหารชีวิตแล้ว เฉินห้าวตงหยิบไฟแช็กออกมาแล้วจุดบุหรี่ พิงกำแพง หายใจเข้าลึก ๆ และหายใจออกพ้นควันบาง ๆ และตะโกนกับคนใช้ของเขาว่า "ให้เวลาพวกแกหมดบุหรี่ม้วนนี้ ถ้ายังไม่สามารถจัดการกับผู้หญิงคนนี้ได้ ก็ไม่ต้องกลับไปกับฉัน!"

ผู้ใต้บังคับบัญชาเหล่านี้บีบท่อเหล็กในมือของพวกเขาและวิ่งเข้าจะตีซูฉิงโดยไม่พูดอะไรสักคำ

สถานที่นี้แคบไปแล้ว และตอนนี้คนเหล่านี้ก็เพิ่มเป็นสองเท่าของก่อนหน้านี้ และซูฉิงก็ถูกรายล้อมไปด้วยพวกเขา

เมื่อมองไปที่ฝูงชนที่เดินเข้ามาใกล้เธอ ซูฉิงก็ขมวดคิ้วเล็กน้อย

เฉินห้าวตงคิดจะจัดกการเธอด้วยฝูงชน ไม่ว่าเธอจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็ยากที่เธอจะจัดการกับคน 300 คนได้

ชายชุดดำทีละคนๆก็เริ่มโจมตีซูฉิง เธอทนไม่ได้ที่จะคิดเรื่องนี้ดังนั้นเธอจึงทำได้เพียงต่อสู้กลับเท่านั้น

ในอีกด้านหนึ่งก็มีคนมากขึ้นเรื่อยๆ และเมื่อซูฉิงเอาชนะหนึ่งคน ผู้คนจำนวนมากก็พุ่งเข้ามาหาเธอในทันที

เมื่อเวลาผ่านไปซูฉิงก็ไม่สามารถยับยั้งได้

ข้อมือของเธอชา แต่ซูฉิงก็ยังกำท่อเหล็กไว้แน่นและไม่เคยปล่อยมือ

เธอต้องต่อสู้เพื่อทางออก!

ซูฉิงหยิบท่อเหล็กในมือของเธอและทิ้งมันกระแทกคู่ต่อสู้ตรงหน้าเธอ ใบหน้าของอีกฝ่ายแตกเป็นเสี่ยงๆ และเสียงกรีดร้องอันน่าสมเพชของอีกฝั่งก็ก้องอยู่ในหูของเธอ

เธอไม่แม้แต่จะขมวดคิ้ว

ซูฉิงยังคงเสียเปรียบ และเธอก็เริ่มเหนื่อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อเธอถูกรายล้อมไปด้วยผู้คนหลายสิบคน แขนขาของเธอ... ได้รับบาดเจ็บทั้งหมดโดยไม่มีข้อยกเว้น

หลังจากที่เธอจัดการคลื่นลูกหนึ่งเสร็จ ผู้คนอีกระลอกก็ยังคงรายล้อมเข้ามาอย่างต่อเนื่อง...

……

ฮ่อหยุนเฉิงอยู่ที่ประเทศ M เป็นเวลาสองวัน แต่เขาก็ไม่พบกะลาสีเรือ

เขากังวลเกี่ยวกับซูฉิง เขาจึงรีบกลับไปที่เมือง A ก่อนเวลา

ฮ่อหยุนเฉิงต้องการให้ซูฉิงแปลกใจ ดังนั้นเขาจึงกลับไปที่บริษัทโดยตรงและไปที่แผนกเลขานุการเพื่อไปหาซูฉิง

อย่างไรก็ตาม ซูฉิงไม่ได้อยู่ในที่นั่งของเธอ