นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 281

"อืม "ซูฉิงนวดขมับ

ไม่รู้ว่าเป็นใคร ที่อยู่เบื้องหลังทำร้ายเธอ

และทันใดนั้นเอง ก็ได้ยินเสียงหลินเหยียนเฟิงมาเคาะประตู"ท่านประธาน ผมเข้าไปได้มั้ยครับ"

ฮ่อหยุนเฉิงส่งเสียงดัง "เข้ามา!"

จากนั้นหลินเหยียนเฟิงก็ผลักประตูเดินเข้ามา แล้วเดินเข้าไปหาฮ่อหยุนเฉิง โค้งคำนับพูด"ท่านประธาน ได้ข่าวมาแล้วครับ"

"เกี่ยวกับคนที่อยู่เบื้องหลังบงการเฉินห้าวตงหรอ"ซูฉิงถามขึ้นมาทันที

"ใช่ครับ คุณซู"หลินเหยียนเฟิงพยักหน้า

"สืบได้ว่าใคร อยู่เบื้องหลังบงการเฉินห้าวตงแล้วงั้นหรอ"ซูฉิงถามด้วยน้ำเสียงร้อนรน

เธออยากจะรู้มาก ว่าใครกันที่เกลียดเธอ ถึงกับจ้างเฉินห้าวตงมาฆ่าเธอ

"เป็นอู๋ชิงหร่านครับ "หลินเหยียนเฟิงพูดเสียงเรียบ

อู๋ชิงหร่าน?

ซูฉิงอึ้ง

เป็นเธอ!

ซูฉิงไม่ใช่ไม่เคยคิดมาก่อน เพราะก่อนหน้านี้อู๋ชิงหร่านจะเกลียดเธอเข้ากระดูกดำเลย หลายครั้งที่ลงมือทำร้ายเธอ

แต่ว่า ตอนนั้นอู๋เจ๋อเฉิงพาตัวอู๋ชิงหร่านกลับไปแล้ว ก็พูดรับประกันกับเธออีกครั้งว่าจะไม่ให้เธอออกมาก่อนเรื่องได้อีก

อีกทั้งซูฉิงก็ไม่คิดว่าจะมีอำนาจมากพอที่จะเรียกเฉินห้าวตงมาได้

หลินเหยียนเฟิงเหมือนจะดูออกว่าซูฉิงกำลังสงสัยอยู่เลยยื่นรูปให้กับซูฉิงดูหนึ่งใบ

ซูฉิงรับมา ก้มมองดูรูป

เป็นรู้ที่อู่ชิงหร่านกับเฉินห้าวตงอยู่ด้วยกันอย่างสนิทชิดเชื้อ

หลินเหยียนเฟิงพูดอธิบายว่า "เมื่อก่อนเฉินห้าวเฟิงเคยตามจีบอู๋ชิงหร่าน เขาได้ดีได้ทุกวันนี้ก็ถือว่าไม่เลวแล้ว แต่ก็ลืมอู่ชิงหร่านไม่ลง ทั้งสองเลยร่วมมือกัน"

"เป็นอย่างนี้นี่เอง"ซูฉิงหรี่ตาลงอย่างรู้แจ้ง

อู๋ชิงหร่านผู้หญิงคนนี้ บ้าไปแล้วจริงๆ!

"แล้วหาตัวอู๋ชิงหร่านเจอมั้ย"ใบหน้านิ่งเครียดของฮ่อหยุนเฉิงถามเสียงขรึม

หลินเหยียนเฟิงส่ายหน้า"ไม่เจอครับ"

"งั้นนายมายืนบื้ออยู่ทำไม ยังไม่รีบไปตามหาอีก"ฮ่อหยุนเฉิงกัดริมฝีปากแล้วพูดเสียงเย็นเยือก

"ครับ ท่านประธาน! " หลินเหยียนเฟิงรับตอบรับคำสั่ง แล้วหันหลังเดินออกไป

แล้วพูดบ่นใจใน ท่านประธานจะต้องไม่ชอบที่เขาไปเป็นก้างขวางคออีกแล้ว.........

ซูฉิงรู้สึกเจ็บที่แขนเล็กน้อย เลยเปลี่ยนท่า จากนั้นก็ยื่นแขนออกมานวด

"ฉันช่วยเธอนวด"ฮ่อหยุนเฉิงมองซูฉิงที่กำลังนวดตัวให้ตัวเองอย่างลำบาก เลยรีบจับมือเรียวยาวของเธอมาแล้วก็ค่อยๆ นวดให้เธอเบาๆ

เขาที่มีท่าทางทำให้อย่างระมัดระวัง เหมือนกับว่าเธอเป็นของล้ำค่าของเขา

ซูฉิงก็อดที่จะหัวเราะขึ้น"นายไม่ต้องระวังขนาดนั้น ฉันไม่ใช่แจกันดอกไม้สักหน่อย"

"แต่ว่าฉันรู้สึกถนุถนอมนี่"เขาพูดออกมาจากจริงจัง

ซูฉิงก็ถึงกับอึ้งพูดไม่ออก ริมฝีปากแดงชมพูเม้มลง

เธอรู้สึกเขิน และก็อยู่ในสายตาของฮ่อหยุนเฉิง

สองตาคู่นี้ที่จ้องตากัน เหมือนอากาศหยุดไว้เพียงเท่านี้

"เอ่อ........"ซูฉิงรู้สึกประหม่า อยากจะเปลี่ยนเรื่อง

แต่เธอที่ยังไม่ทันคิด ยังไม่ทันพูดอะไร ฮ่อหยุนเฉิงก็ยกมือใหญ่ของเขาขึ้นมา แล้วจับเข้าที่ท้ายทอยของเธอ แล้วก็ค่อยขยับเข้ามาจูบริมฝีปากบางของเธอ

ท่าทางที่คล่องแคล่วของฮ่อหยุนเฉิงที่เอาลิ้นสอดเข้าไปในปากของซูฉิงแล้วก็ตวัดพันกัน

เขาไม่ได้รีบร้อนหรือเอาแต่ใจ กลัวว่าแผลที่เธอเจ็บ เลยค่อยๆ อย่างอ่อนโยนมากที่สุด

มีเพียงมือที่จับที่ท้ายทอยของเธอ ส่วนอีกมือก็พยุงหลังของเธอไว้ ให้เธออยู่ในท่าทีสบายที่สุด

ความอ่อนโยนของเขา ทำให้ถึงกับตัวอ่อน.......