นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 301

แม่ฮ่อเองก็พยายามอย่างสุดความสามารถที่จะซ่อนความรู้สึกผิด ดวงตาของเธอแดงก่ำ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเศร้า ทั้งยังคอยปลอบฮ่อหยุนเฉิงไม่หยุด

"เรื่องของคุณปู่ลูก เราทุกคนเองก็เสียใจมาก ตอนนี้ลูกก็ได้เห็นโฉมหน้าที่แท้จริงของยัยซูฉิงผู้หญิงคนนั้นแล้ว ถ้าไม่ใช่หล่อน ปู่ของลูกก็ไม่มีทางจากไปได้หรอก! ผู้หญิงคนนี้ช่างเลวทรามจริง!

เรื่องมาถึงตรงนี้แล้ว ถ้าลูกยังคิดจะฟังหล่อนแล้วไปผ่าศพ นั่นถือเป็นความคิดที่ร้ายแรงมาก ตอนนี้สิ่งที่เราต้องทำคือฝังคุณปู่ ให้ท่านจากไปแบบสงบ เข้าใจไหม?

แม่จะช่วยลูกจัดการเรื่องปู่ลูกเอง หากลูกยังสับสนแล้วไปฟังที่ผู้หญิงคนนั้นพูด ปู่ลูกที่อยู่ใต้จิ่วฉวนต้องอยู่ไม่สงบแน่"

ใบหน้าแม่ฮ่อเต็มไปด้วยความเศร้าโศก ทว่าต่อหน้าคณะกรรมการ เธอกลับทำตัวเหมือนเป็นคุณนายใหญ่ตระกูลฮ่อกรุ๊ป

คนจำนวนน้อยในคณะกรรมการให้ความสำคัญกับผลประโยชน์ของตนเองเป็นอันดับแรก และพวกเขาไม่สนใจว่าตระกูลฮ่อจะถูกวางยาพิษหรือไม่ สิ่งที่พวกเขาคิดในตอนนี้คือท่านผู้เฒ่าตายแล้ว ฮ่อหยุนเฉิงได้รับบาดเจ็บและตระกูลฮ่อกรุ๊ปได้อยู่ในความโกลาหล พวกเขาต้องได้รับส่วนแบ่งเรื่องผลประโยชน์

คนอื่นๆ ส่วนใหญ่ทำงานอย่างหนักให้ตระกูลฮ่อมาหลายปีและมีความรู้สึกที่ลึกซึ้ง รู้ว่าฮ่อหยุนเฉิงสามารถแก้ปัญหานี้ได้ถึงได้วางใจ

"ประธานฮ่อ เสียใจกับคุณและแม่ฮ่อด้วยนะครับ" เมื่อเห็นว่าร่างของท่านผู้เฒ่าฮ่อถูกพยาบาลผลักออกไป

พวกเขาทั้งหมดกล่าวคำเสียใจต่อฮ่อหยุนเฉิงและแม่ฮ่อ

ถังรั่วอิงกลับหรี่ตาสังเกตแม่ฮ่อและฮ่อเฉียนอย่างเงียบๆ เมื่อกี้ที่เธอเห็นหมอออกมาประกาศข่าวการเสียชีวิตของท่านผู้เฒ่าฮ่อ ก็ในสายตาของพวกหล่อนฉายถึงความสุข

นี่เป็นเรื่องผิดปกติมาก

ไม่ว่าแม่ฮ่อและฮ่อเฉียนจะเกลียดซูฉิงมากแค่ไหน แต่ท่านผู้เฒ่าฮ่อก็เป็นญาติของพวกหล่อน

หรือพวกหล่อนไม่สงสัยเลยว่าท่านผู้เฒ่าตายยังไง? ไม่หาความยุติธรรมให้เขาเลย?

เหมือนพวกเขาจะมีความสุขมาก?

มันต้องมีอะไรไม่ชอบมาพากลแน่ๆ!

ถังรั่วอิงนึกถึงความเป็นไปได้ ก่อนจะมองฮ่อหยุนเฉิงที่มีใบหน้ามือมนอยู่ข้างๆ

"คุณชายครับ สีหน้าคุณดูไม่ดีมาก กลับไปพักที่ห้องก่อนเถอะครับ ผมจะส่งท่านผู้เฒ่าไปที่ห้องเก็บศพก่อน และผมจะติดต่อณาปนกิจที่ดีที่สุด เวลานี้ร่างกายคุณสำคัญที่สุด จะให้ล้มไปด้วยไม่ได้นะครับ" พ่อบ้านลี่เดินมาข้างๆ ฮ่อหยุนเฉิงและเกลี้ยกล่อมเขาด้วยความเป็นห่วง

"หยุนเฉิง…" แม่ฮ่อพูด เธอเองก็ยังต้องการจะโน้มน้าวใจ

ฮ่อหยุนเฉิงเป็นลูกชายของเธอ และเธอรู้นิสัยเขาดี เขาไม่ได้พูดอะไรเห็นได้ชัดว่าเขากำลังคิดถึงความเป็นไปได้ในคำพูดของซูฉิง

และด้วยความเคารพที่เขามีต่อท่านผู้เฒ่า เป็นไปได้มากที่เขาจะผ่าศพเพื่อสืบหาความจริง

"แม่ ผมเหนื่อย ให้ผมพักผ่อนทีเถอะ" ฮ่อหยุนเฉิงพูดเบาๆ

"ถ้าอย่างนั้นลูก..."

แม่ฮ่อที่ต้องพูดอะไรบางอย่าง แต่ฮ่อหยุนเฉิงกลับไม่สนใจและหันหลังเดินจากไปและเหลือเพียงความเย็นชาจากแผ่นหลังของเขา

ฮ่อหยุนเฉิงจากไป ถังรั่วอิงก็ตามไปทันที

"พี่เฉิง รอฉันด้วย" ถังรั่วอิงตามหลังฮ่อหยุนเฉิงก่อนจะคว้าแขนของเขา

เวลาที่ผู้ชายเปราะบางที่สุด เป็นเวลาที่ง่ายที่จะเข้าไปในหัวใจของเขา

ผู้หญิงที่ตัวเองรักทรยศ ญาติที่สนิทที่สุดตายจากไป เรื่องกระทบถึงสองครั้ง หากตอนนี้ถังรั่วอิงส่งอ้อมกอดที่อบอุ่นและการปลอบโยนที่อ่อนโยน ประกอบกับความรู้สึกที่เขามีต่อถังถัง เธอไม่เชื่อว่าเขาจะอยู่เฉยได้

มีเพียงแม่ฮ่อและฮ่อเฉียนเท่านั้นที่ถูกทิ้งไว้ตรงประตูห้องผ่าตัด

"ซูฉิงยัยเลวนั่น ไปแล้วยังไม่ลืมหว่านความบาดหมางอีก เธอทำให้ฉันกับลูกชายไม่ลงรอยกัน หากเธอเข้าคุก ฉันก็ไม่มีวันให้เธอได้ใช้ชีวิตอย่างดีแน่!"

ใบหน้าที่ละเอียดอ่อนและได้รับการดูแลอย่างดีของแม่ฮ่อเต็มไปด้วยความขุ่นเคือง เธอคว้าโทรศัพท์เพื่อจะติดต่อคนที่เอาตัวซูฉิงไปว่าให้ดูเจ้าหล่อนให้ดี

"คุณน้าคะ"

ฮ่อเฉียนรีบจับมือเธอ "อย่าหุนหันพลันแล่นสิคะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลามาคิดเรื่องนี้ ตอนนี้เรา..."

เธอหยุดพูดก่อนจะมองไปรอบๆ และเมื่อไม่เห็นใครจึงรีบลดเสียงและเข้าไปใกล้ๆ "น้ายืนกรานที่จะไม่ผ่าศพคุณปู่ พี่ที่เป็นคนคิดเยอะต้องสงสัยอะไรแน่นอนค่ะ"

"ไม่หรอกมั้ง?"

แม่ฮ่อสงบลงราวกับว่ามีถังน้ำเย็นสดใส่เธอ และหลังจากนั้นครู่หนึ่งก็เกิดความกลัว

"แน่นอน เราอยู่กับพี่ตั้งหลายปี น้าไม่รู้ว่าเขาเป็นคนยังไงเหรอคะ? ถ้าพี่ส่งคนไปตรวจร่างคุณปู่แล้วพบว่ามียาพิษจริง ทั้งยังเป็นเราสองคนที่ลงมือ เราได้ตายแน่!"

ฮ่อเฉียนเกาะแขนของแม่ฮ่อแน่น ในใจรู้ดีว่าพวกเธอก่ออาชญากรรม

หากรู้เข้า แม้ว่าแม่ฮ่อจะเป็นมารดาโดยกำเนิดของฮ่อหยุนเฉิง เขาคงไม่ลังเลใจที่จะส่งแม่ฮ่อเข้าคุก นับประสาลูกพี่ลูกน้องอย่างเธอที่ไม่ได้เป็นอะไรกับเขาเลย

"แล้วควรทำยังไงล่ะ" แม่ฮ่อที่ได้ยินอย่างนั้นก็ตกใจมากจนหันไปมองฮ่อเฉียน

ฮ่อเฉียนสูดหายใจเข้าลึกๆ เพื่อสงบสติอารมณ์ ในหัวคิดวนหลายตลบก่อนจะคิดถึงเรื่องน่ากลัวขึ้นได้

เธอมองไปที่แม่ฮ่อและพูดว่า "คุณน้าคะ คืนนี้เราจะไปห้องเก็บศพเพื่อขโมยศพกันเถอะ"

"อะไรนะ? เธอบ้าไปแล้ว!" ดวงตาของแม่ฮ่อเบิกกว้างและเกือบร้องออกมา แต่โชคดีที่ฮ่อเฉียนปิดปากของเธอทันเวลา

"ระวังจะถูกคนอื่นแอบฟังสิคะ!" ฮ่อเฉียนพาแม่ฮ่อเดินเข้าห้องที่ไม่มีคน

ฮ่อเฉียนปิดประตูอย่างระมัดระวัง ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีใครอยู่รอบๆ แล้วจึงกระแอมเพื่อพูด "คุณน้าคะ ตอนนี้เราทำได้แค่นี้ ถ้าให้พี่ตรวจแล้วรู้ว่าท่านผู้เฒ่าถูกวางยา แสดงว่าซูฉิงถูก ต่อไปก็จะสาวมาถึงพวกเราได้ง่าย เพราะงั้นเราต้องทำลายศพค่ะ!"

ในแม่ฮ่อรู้สึกหนาวเหน็บทั้งยังหน้านิ้วคิ้วขมวด "ต้องคืนนี้เลยเหรอ?"

เธอเกิดรู้สึกกลัวเล็กน้อย

"ต้องคืนนี้ค่ะ" ดวงตาของฮ่อเฉียนฉายแววอย่างชั่วร้าย "พี่เขาฉลาดมาก ต้องคิดได้อย่างรวดเร็วแน่ เพราะงั้นเราต้องเร็วกว่า! ถ้าถูกพี่เขาเจอเข้า ถ้าอย่างนั้น..."

เมื่อนึกถึงผลที่ตามมาจากการที่ถูกฮ่อหยุนเฉิงรู้เข้า ใจฮ่อเฉียนก็รู้สึกไม่ดีอย่างมาก

"ตกลง" แม่ฮ่อเองก็ยอมแพ้เช่นกัน ยังไงเธอก็จะให้ฮ่อหยุนเฉิงเจอเบาะแสอะไรไม่ได้!

ซูฉิงตามตำรวจและเดินออกจากประตูโรงพยาบาล

นักข่าวที่อยู่ที่อยู่รอก็ทยอยเข้ามาล้อมรอบทันที

ท่านผู้เฒ่าฮ่อเสียชีวิต อีกทั้งยังด้วยน้ำมือของซูฉิง นี่ต้องเป็นข่าวใหญ่ในประวัติศาสตร์แน่!

ทันทีที่นักข่าวเห็นซูฉิงก็เข้ามาโจมตีเธอไม่หยุด:

"คุณซูครับ ได้ยินมาว่าการตายของท่านผู้เฒ่าเกิดจากคุณใช่ไหมครับ? ไม่ทราบว่าคุณคิดอย่างไรกับเรื่องนี้ครับ?"

"คุณซูครับ คุณไม่มีคุณสมบัติด้านการแพทย์ ทำไมคุณถึงรักษาท่านผู้เฒ่าฮ่อโดยไม่ได้รับอนุญาต จนทำให้เกิดโศกนาฏกรรมในวันนี้ครับ?"

"คุณซูครับ ได้ยินมาว่าท่านประธานฮ่อเป็นคนแจ้งความบอกว่าคุณตั้งใจฆ่างั้นเหรอครับ?"

ซูฉิงกวาดสายตามองทุกคนอย่างเย็นชา "ได้โปรดหลีกทางให้ด้วยค่ะ!"

นักข่าวมองหน้ากันและคิดถามคำถามเพิ่มเติม แต่ตำรวจข้างๆ ซูฉิงก็ได้ไล่พวกเขาออกไป

"คุณซู เรียนเชิญคุณกลับสถานีตำรวจกับเราและให้ความร่วมมือในการสืบสวนของเราด้วยครับ" หัวหน้ากล่าว

ซูฉิงพยักหน้าอย่างเฉยเมย

หากการคาดเดาของเธอถูกต้อง อีกไม่นานความจริงก็จะปรากฏ!