นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 318

"งั้นก็ได้"

เมื่อเห็นว่าเธอยืนยันที่จะทำเช่นนี้ เฉินจุนเหยียนจึงถอนหายใจเล็กน้อย "ฉันแค่ไม่อยากให้เธอเจ็บตัว"

"เจ็บตัว? ถ้าฉันถูกโจมตีเพราะคำพูดของคนอื่น นายคิดว่าฉันจะยังเป็นซูฉิงคนปัจจุบันได้เหรอ?" ซูฉิงกล่าวก่อนจะเปิดคอมพิวเตอร์และเปิดสคริปต์

เฉินจุนเหยียนที่อย่างจะพูดแต่ทันใดนั้นก็มีเสียงเคาะประตู

"เข้ามาได้ค่ะ" ซูฉิงพูดเสียงเบา

ประตูถูกเปิดออก และยวี๋น่าที่สวมชุดเดรสสีดำแบบมืออาชีพก็เข้ามาอย่างเร่งรีบ

"ซูฉิง ข่าวในอินเทอร์เน็ตมันเป็นมายังไงน่ะ? ฉันจะติดต่อทีมประชาสัมพันธ์ที่ดีที่สุดให้" ยวี๋น่าหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอขึ้นมาเพื่อโทรออก

ซูฉิงกดเธอเบาๆ ก่อนจะพูดเสียงเรียบ "ไม่ต้องหรอก"

"ทำไม?" ยวี๋น่าขมวดคิ้ว หรือว่าซูฉิงไม่เห็นที่คนในอินเทอร์เน็ตด่าเธอมากแค่ไหน?

ซูฉิงดึงยวี๋น่าก่อนจะกระตุกริมฝีปากยิ้ม "จริงๆ แล้วนี่เป็นแผนของฉันเอง"

"แผน?" ยวี๋น่ารู้สึกงุนงง

ซูฉิงตบไหล่ยวี๋น่า "ฉันจะไม่ลงรายละเอียดแล้วกัน เธออยู่กับฉันมาหลายปี เธอน่าจะรู้ความสามารถของฉันดี"

"ค่ะ" ในที่สุดยวี๋น่าก็สงบลง

เธอเข้าใจดีว่าซูฉิงไม่มีทางทำในสิ่งที่เธอไม่แน่ใจ ในเมื่อทำไปแล้วก็ต้องบรรลุถึงความสมบูรณ์แบบอย่างแน่นอน

แต่ในฐานะเพื่อน เธอกังวลถึงข่าวบนอินเตอร์เน็ตที่รายงานข่าวบิดเบือดของซูฉิง

ทันใดนั้นสายตาของเธอก็จ้องไปที่หน้าจอคอมพิวเตอร์ของซูฉิง: "พ่าหวังเปี๋ยจี"

"นี่คือ...?" ยวี๋น่าขมวดคิ้วก่อนจะมองไปที่ซูฉิงและเฉินจุนเหยียนอย่างสงสัย

"นี่เป็นสคริปต์ใหม่ที่ฉันคิดขึ้น นี่เป็นบทที่ฉันชอบที่สุด เป็นภาพชีวิตของนักแสดงที่เล่นเป็นยวี๋จีในทศวรรษ 1980 และในสมัยของเขาก็เกิดความรู้สึกที่ไม่ควรจะเกิดขึ้น"

"ภาพยนตร์เรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องใช้เอฟเฟกต์พิเศษอะไร มันเป็นภาพยนตร์วรรณกรรมและวงจรการผลิตก็สั้นด้วย ตราบใดที่ฝีมือการแสดงถึงก็ใช้ได้แล้วล่ะ" ซูฉิงกล่าวก่อนจะหันความสนใจไปที่เฉินจุนเหยียน

ดวงตาของเฉินจุนเหยียนมืดมน "เธอมีความทะเยอทะยานที่จะได้รับรางวัลขนาดนี้ ถ้าฉันไม่ตั้งใจแสดง คงได้เป็นการเสียมารายาทแน่ทั้งทีเธอเป็นคนเขียนบทและกำกับเองขนาดนี้"

"งั้นช่วงนี้นายก็ลองดูสคริปต์ก่อน มันท้าทายดีนะ" รอยยิ้มลึกลับของซูฉิงทำให้เฉินจุนเหยียนเสียอาการ

"ฉันไปก่อนนะ" เธอเหลือบมองเวลา ถังรั่วอิงคงใกล้ฟื้นแล้ว

"ไม่หรอกมั้ง คงไม่ใช่หรอกมั้ง บอสใหญ่ของเราเป็นมือที่สามจริงเหรอ?"

"ยังบังคับให้รักแรกของประธานฮ่อโดดตึกอีกเนี่ยนะ รักแรกคนนี้เป็นมะเร็งระยะสุดท้าย และเหลือเวลาอีกเพียงเดือนเดียว เธอยังคงบังคับคนแบบนี้ ช่าง..."

บางคนก็สนับสนุนซูฉิง "พวกนายคิดอะไรกัน บอสเราจะไปเป็นมือที่สามได้ยังไง คนเขาเป็นถึงคู่หมั้นประธานฮ่อเลยนะ"

แต่ก็มีคนโต้กลับอย่างรวดเร็ว:

"คู่หมั้นแล้วทำไมล่ะ ชีวิตมนุษย์ไม่สำคัญเหรอ? ยิ่งถังรั่วอิงเคยช่วยชีวิตประธานฮ่อด้วย ประธานฮ่อเองก็เคยบอกว่าจะแต่งกับคนที่เคยช่วยชีวิตเขา ไม่ใช่บอสเราสักหน่อย"

"ใช่แล้ว บอสเราแค่พยายามเอาชนะไม่ใช่เหรอ คนเขาถึงทางตันแล้ว เธอต้องหมั้นกับประธานฮ่อให้สำเร็จในสิ้นเดือนนี้ เธอยังจะบังคับให้รักแรกตายเพื่อ!"

"เฮ้ ลองคิดดูสิ หมั้นปลายเดือนหมายความว่ายังเหลือเวลาอีกเดือนหนึ่ง อาการป่วยของถังรั่วอิงก็เหลือเพียงเดือนเดียว นี่ไม่ใช่การเอาเปรียบหรือไง!"

ซูฉิงขมวดคิ้ว ก่อนจะเดินเข้าไปพูดอย่างเย็นชา "คราวหน้าถ้าฉันได้ยินว่าใครกำลังพูดถึงเรื่องที่ไม่เกี่ยวข้องในเวลางาน ก็ไม่ต้องมาทำงานอีก!"

ทุกคนที่ไม่คาดคิดว่าซูฉิงจะปรากฏตัวขึ้นกระทันหัน พวกเขาจึงพากันอ้าปากค้างและไม่กล้าแม้จะหายใจ "คุณซู คราวหน้าไม่มีแล้วค่ะ"

ซูฉิงขับรถไปโรงพยาบาล ทันทีที่เธอเดินเข้าประตูโรงพยาบาล ฮ่อหยุนเฉิงก็ดึงซูฉิงเข้าไปในห้องที่ไม่มีใครอยู่

"นายจะทำอะไรน่ะ?" ซูฉิงเงยหน้าขึ้นก็เจอเข้ากับใบหน้าที่เข้มงวดของชายตรงหน้า

ฮ่อหยุนเฉิงมองลงไปที่ซูฉิงด้วยดวงตาที่ฉายถึงความหึงหวง "เธอกับเฉินจุนเหยียนมีเรื่องคุยกันมากหรือไงถึงไปนานขนาดนั้น?"

"ประธานฮ่อคะ ตอนนี้เราเลิกกันแล้ว คุณเข้ามาใกล้ฉันขนาดนี้ ถ้าถูกเจอตัวขึ้นมาจะแย่เอานะคะ" เมื่อเห็นความหึงหวงของเขา ซูฉิงก็กระตุกริมฝีปาก

ผู้ชายคนนี้ช่างใจแคบเสียจริง