"หืม? "ซูฉิงอึ้งงง
เมื่อกี้ไม่ใช่ว่าเขาทำท่าเย็นชายังโกรธเธออยู่หรอ คิดว่าเธออยู่กับเฉินจุนเหยียนด้วยกันทั้งคืนมั้ย
แล้วตอนนี้ไหนจะอยู่ดีๆ มาที่โรงแรม และยังทำท่าทางรักใคร่ ทำให้ซูฉิงแปลกใจมาก
"ฉันเอาอาหารเย็นมาให้เธอ และยังมีขนมจิ้งเกาที่เธอชอบกิน รีบกินเถอะ"ฮ่อหยุนเฉิงที่ตอนนี้เอากล่องอาหารไปวางไว้บนโต๊ะ "ถึงจะยุ่งแค่ไหนก็ต้องกินข้าวเย็นนะ"
ฮ่อหยุนเฉิงได้ยินซูฉิงบอกว่ายุ่งทั้งคืน จนไม่มีเวลากินข้าว ก็รู้สึกสงสาร
เดิมที ตนนั้นอยากจะทำอาหารที่ซูฉิงชอบด้วยตัวเองแล้วเอามาให้ แต่ก็กลัวจะเสียเวลาทำให้ซูฉิงรอนานจนหิว
ดังนั้นเขาเลยไปซื้ออาการที่ซูฉิงชอบกินและซื้อขนมจิ้งเกาด้วย
ซูฉิงได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกอบอุ่นใจ
ผู้ชายคนนี้มักจะทำเรื่องที่เธอคาดไม่ถึงและประหลาดใจ
เธอยื่นมือไปหยิบเอาขนมจิ้งเกาที่ทั้งอ่อนนุ่มและยังอร่อยเหมือนเดิม
"ยวี๋น่าเธอเป็นอะไรหรอ"ฮ่อหยุนเฉิงก้มมองดู ก็เห็นยวี๋น่าที่นอนหลับไปแล้ว เลิกคิ้วถาม
ซูฉิงพูดเสียงเบา "เธอกับแฟนของเธอเลิกกันแล้ว อารมณ์เลยไม่ดี"
"หืม?" ฮ่อหยุนเฉิงเลิกคิ้ว เท่าที่เขาจำได้ ยวี๋น่าเป็นผู้หญิงแข็งแกร่งคนหนึ่ง
ซูฉิงเลยเล่าเรื่องของยวี๋น่ากับอู๋เทียนเหอให้กับฮ่อหยุนเฉิงฟังคร่าวๆ
สุดท้าย เธอก็ถอนหายใจออกมา"ตอนมีความรักมักจะทำให้อ่อนแอจริงๆ อย่างเช่นยวี๋น่า สำหรับความรักครั้งนี้ของเธอก็ใช้เวลาตั้งห้าปี สุดท้ายแล้วก็เสียใจมากที่สุด"
"ซูฉิง "เห็นซูฉิงที่มีท่าทางหนักใจ มือใหญ่ของฮ่อหยุนเฉิงก็จับเข้าที่มือของซูฉิงแล้วก็พูดอย่างจริงจัง "เธอวางใจเถอะ ฉันจะต้องทำให้เธอเป็นผู้หญิงที่มีความสุขที่สุดในโลก และชีวิตนี้จะไม่รังแกเธอ!"
พอพูดจบฮ่อหยุนเฉิงก็ก้มหน้าลงมาประกบที่ริมฝีปากบางอมชมพูของผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า
ริมฝีปากของเธอยังคงหอมหวานนิ่มละมุนเหมือนเยลลี่น่าหลงใหลเหมือนเดิม
ริมฝีปากที่ประกบกันจนเกิดความรู้สึกเหมือนกับไฟช๊อต ทำให้ซูฉิงถึงกับตัวสั่น
"อย่าทำอย่างนี้ เดี๋ยวยวี๋น่าเห็นนะ"ซูฉิงหน้าแดง ยื่นมือออกไปผลักฮ่อหยุนเฉิงออกห่าง
ฮ่อหยุนเฉิงที่ยังไม่อยากหยุด "กลัวอะไร ถึงยังไงเธอก็หลับไปแล้ว"
"ไม่ได้ ถ้าหากเธอตื่นขึ้นมาละ"ซูฉิงที่สูดลมหายใจเข้าปอด ถึงแม้เธอรู้ว่าตอนนี้ยวี๋น่าไม่อาจตื่นขึ้นมา แต่ก็รู้สึกละอายแก่ใจ"
เธอไม่ชอบที่จะแสดงความรักกับฮ่อหยุนเฉิงต่อหน้าคนอื่น
"ซูฉิง ฉันคิดถึงเธอจริงๆ นะ ตอนนี้ไม่อยากจะแยกกับเธอเลย "ฮ่อหยุนเฉิงที่เอาคางมาเกยที่หน้าผากของซูฉิง "พวกเรารีบจัดงานหมั้นกันเถอะ!"
"อืม "ซูฉิงส่งเสียงตอบ "รอให้จัดการเรื่องของถังรั่วอิงเรียบร้อยแล้ว ก็น่าจะไม่มีอะไรแล้ว"
"แต่ตอนนี้ฉันรอไม่ได้แล้ว "ฮ่อหยุนเฉิงเลิกคิ้วพูด
ซูฉิงอมยิ้ม "นายเหมือนจะไม่ใช่คนที่ไม่ไม่มีความอดทนนะ"
ซูฉิงที่ทั้งพูดทั้งลุกขึ้นยืน"เอาละ นายควรจะกลับไปดูถังถังของนายได้แล้ว ขอบคุณนายสำหรับอาหารเย็นนะ"
ฮ่อหยุนเฉิงทำหน้าเศร้าลงไป
ผู้หญิงคนนี้อยากผลักไสให้เขาไปหาผู้หญิงอื่นอีกหรอ
แม้จะเป็นการแสดงละคร เธอก็ไม่หึงเลยรึไง
ซูฉิงที่เห็นฮ่อหยุนเฉิงเงียบไม่พูดไม่จา ก็ผลักเขาออกไปจากห้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น