เมื่อเห็นท่าทีของยวี๋น่า ซูฉิงเองก็รู้สึกไม่สบายใจ
เธอรู้ดีถึงความรู้สึกของยวี๋น่าในตอนนี้ แต่ไม่ว่ายังไง ชีวิตมนุษย์ก็เป็นสิ่งสำคัญที่สุด ไม่ว่าใครจะอยู่ใต้ซากปรักหักพังก็ต้องได้รับการช่วยเหลือโดยเร็วที่สุด
ซูฉิงเม้มริมฝีปากก่อนจะก้าวไปข้างหน้า และตบไหล่ยวี๋น่าเบาๆ ก่อนจะพูดปลอบใจ "เราต้องเจอเขาแน่นอน"
ไม่จำเป็นต้องพูดอะไรมาก เมื่อเห็นว่าทีมกู้ภัยและบอดี้การ์ดเริ่มเคลื่อนย้ายอิฐและกระเบื้องออกไปด้านนอก ซูฉิงก็เริ่มช่วยพวกเขาจนตัวเองคลุกฝุ่น
ไม่นานสิ่งกีดขวางด้านนอกก็ถูกขจัดออก จนเผยให้เห็นโบว์ผูกผมและผมแกละของเด็กน้อย
"เป็นเด็กผู้หญิง เร็วเข้า รีบช่วยเธอเร็วเข้า!" ซูฉิงที่เห็ยจึงพูดด้วยน้ำเสียงแปลกใจ
ตอนนี้นอกจากจะตามหาอู๋เทียนเหอแล้ว ยังต้องช่วยคนให้ได้มากที่สุด แผ่นดินไหวครั้งใหญ่ขนาดนี้ต้องมีผู้บาดเจ็บจำนวนมากแน่
ทุกคนต่างยุ่งกับการช่วยเหลือ และความเร็วในการขุดก็เร็วขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อขจัดอุปสรรคได้มากขึ้นเรื่อยๆ เสียงร้องของเด็กหญิงตัวน้อยก็ชัดเจนขึ้น
"ฮึก ฮืออ...แม่...แม่จ๋า..."
เสียงร้องที่ทำอะไรไม่ถูกของเด็กหญิงตัวเล็กดังมา ยวี๋น่าก็ยั้งความคิดน่าเศร้าและช่วยเหลือด้วยกัน
"แม่? เป็นสองแม่ลูก ข้างล่างยังมีคน!" สีหน้าของซูฉิงนิ่งก่อนจะสั่งให้ทุกคนเข้าไปช่วยเหลือกันอย่างมีระบบระเบียบ
สิบนาทีต่อมา ทุกคนที่ช่วยกันในที่สุดก็สามารถถอดคานขนาดใหญ่ที่อยู่ด้านล่างออกได้
ซูฉิงมองลงไปก็เห็นผู้หญิงคนหนึ่งก้มศีรษะลง
เสื้อคลุมสีฟ้าครามที่คลุมไว้มีแต่ฝุ่นและสกปรกไปหมด
ไม่เพียงแค่นั้น ตามเสื้อยังมีรูเล็กๆ ด้านหลังก็มีรอยสีแดงเข้มขนาดใหญ่ ดูแล้วน่าจะถูกกระแทกตอนแผ่นดินยุบตัว และถูกฝังอยู่ในซากปรักหักพัง ทั้งยังมีบาดแผลอีกมาก รอยขีดข่วนและรอยฟกช้ำ...จนทำคนใจหาย
ในอ้อมแขนของผู้หญิงคนนั้น มีเด็กหญิงตัวเล็กๆ ที่อายุหกถึงเจ็ดขวบเท่านั้น
สภาพของเด็กน้อยดูดีกว่า มีเพียงรอยขีดข่วนเล็กน้อย ใบหน้าหน้าสกปรก เพราะมีแต่คราบฝุ่นสิ่งสกปรก ช่างน่าสงสารมาก
เมื่อเห็นฉากนี้ ซูฉิงก็รู้สึกประทับใจ
แม่ผู้ยิ่งใหญ่คนนี้ใช้ร่างกายตัวเองปกป้องลูกของเธอ
"แม่ แม่จ๋า...แม่ตื่นสิคะ..." เด็กหญิงตัวเล็กๆ ชะงักไปครู่หนึ่งเมื่อเห็นพวกซูฉิง ไม่นานก็ร้องไห้ออกมา ก่อนจะวางมือของเธอบนแขนของหญิงสาวแล้วออกแรงดัน
"มีคนมาแล้วแม่ แม่รีบตื่นเร็วเข้า..."
ชซูฉิงก้าวไปข้างหน้าและปลอบเด็กสาว "หนูน้อย ไม่ต้องร้องนะ"
ทีมกู้ภัยส่งบุคลากรไปอย่างรวดเร็ว ก่อนจะเปลี่ยนท่าทางของหญิงสาวและยกขึ้นจากซากปรักหักพังอย่างระมัดระวังไปวางบนเปล
ยวี๋น่าขมวดคิ้วและมองผู้หญิงคนนั้นอย่างกังวล
เด็กหญิงตัวเล็กๆ ถูกนำตัวไปยังพื้นที่โล่งที่ค่อนข้างปลอดภัยโดยแพทย์ของทีมกู้ภัย ก่อนจะทำแผลให้อย่างระวัง
เสียงของเด็กหญิงตัวเล็กๆ แหบไปหมด แต่เธอยังคงมองไปยังทางที่ผู้หญิงคนนั้นอยู่
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น