นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 366

ยิ่งคิดก็ยิ่งโกรธ หลี่เฉิงหยางฉุนมาก เขาคิดว่าฮ่อหยุนเฉิงเป็นเหมือนหนามยอกอกเสมอมา และ ที่ผ่านมา BPL ก็ตามฮ่อกรุ๊ปไม่ทันสักที

ฟ้าให้จิวยี่มาเกิด ไฉนให้ขงเบ้งมาเกิดด้วย

หลี่เฉิงหยางปิดหน้าเว็บลงอย่างรู้สึกหงุดหงิด เขาไม่อยากเห็นข่าวเกี่ยวกับสวนสนุกเป่ยไห่วานอีกต่อไป ยิ่งเขาคิดเรื่องนี้มากเท่าไร เขาก็ยิ่งรู้สึกอึดอัดมากขึ้นเท่านั้น

"โอเค นายออกไปก่อน"

หลี่เฉิงหยางเงยหน้าขึ้นมองผู้ช่วยของเขาอย่างเคร่งขรึม และโบกมือซึ่งแสดงความไม่พอใจอย่างชัดเจน

ผู้ช่วยสังเกตสีหน้าของเขาอย่างระมัดระวัง และเมื่อหลี่เฉิงหยางโบกมือ เขาก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกราวกับว่าเขาได้รับการนิรโทษกรรมแล้ว จากนั้นจึงรีบหันหลังเดินจากไปทันที

หลี่เฉิงหยางกุมขมับขวาของเขา ดวงตาเคร่งขรึม อารมณ์ขุ่นมัว

สวนสนุกเป่ยไห่วานงั้นเหรอ?

ฮ่อหยุนเฉิง ฉันจะไม่ปล่อยให้แกเหิมเกริมอีกแล้ว!

เขาจะต้องทำให้แผนของฮ่อหยุนเฉิงล้มเหลวให้ได้ ไม่ว่าจะด้วยวิธีใดก็ตาม!

ถังรั่วอิ่ง...

หลี่เฉิงหยางคิดถึงผู้หญิงคนนี้ขึ้นมาได้ทันใด ครั้งที่แล้วเธอบอกกับเขาว่าตอนนี้ฮ่อหยุนเฉิงเชื่อฟังเธอมาก งั้นก็เริ่มจากเธอเลยก็แล้วกัน

เมื่อคิดได้อย่างนี้เขาจึงกดโทรไปหาถังรั่วอิ่ง

พยาบาลที่ฮ่อหยุนเฉิงจ้างมาเพิ่งวัดความดันโลหิตให้ถังรั่วอิ่งเสร็จ ถังรั่วอิ่งพยักหน้าและยิ้มอย่างสุภาพ "เหนื่อยแย่เลยนะคะ คุณไปพักผ่อนก่อนเถอะค่ะ ฉันไม่เป็นอะไร"

เดิมทีเธอก็แค่แกล้งป่วยอยู่แล้ว ถ้าพยาบาลคนนี้คอยดูแลเธออยู่ตลอด ไม่นานความลับก็จะถูกเปิดเผย

ไม่ได้ เธอต้องคิดหาวิธีที่ดีกว่านี้เพื่อให้ฮ่อหยุนเฉิงมาอยู่ในมือของเธอเร็วๆ

ขณะที่ถังรั่วอิ่งกำลังคิด โทรศัพท์ก็ดังขึ้นข้างๆเธอ

คนที่โทรมาคือหลี่เฉิงหยาง

เมื่อถังรั่วอิ่งเห็นชื่อนี้ หัวใจของเธอก็เต้นแรง รีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาอย่างรวดเร็ว และหลังจากควบคุมอารมณ์ของตัวเองได้แล้ว เธอก็กดปุ่มรับ

"พี่มีอะไรหรือเปล่าคะ?"

เสียงของเธอเบามาก เธอพยายามควบคุมระดับเสียงตัวเอง เพื่อไม่ให้ที่พยาบาลที่กำลังพักผ่อนอยู่ในห้องได้ยินเรื่องนี้

"เธอกำลังทำอะไรอยู่?"

"ฉัน ฉันกำลังพักผ่อนน่ะสิ" ถังรั่วอิ่งจับโทรศัพท์แน่น รู้สึกประหม่าโดยไม่รู้ตัว

"เอาล่ะ เข้าเรื่องเลยแล้วกัน"

หลี่เฉิงหยางคลายเนคไทที่คอออกแล้วถาม "ตอนนี้เธอกับฮ่อหยุนเฉิงเป็นอย่างไรบ้าง?"

ถังรั่วอิ่งได้ยินประโยคนี้ หัวใจของเธอก็จมลงทันที เธอเหลือบมองไปทางห้องของพยาบาลโดยไม่รู้ตัว และพูดด้วยเสียงต่ำกว่าเดิมว่า "ตอนนี้ฉันมาอยู่ในเมืองใหม่สุ่ยเยว่แล้ว เขาแทบไม่มีเวลากลับมาเลย แต่เขาดีกับฉันมาก แล้วเขากับซูฉิงก็ทะเลาะกันใหญ่โตในวันที่ฉันย้ายเข้ามา พวกเขาสองคนไม่น่าจะมีความเกี่ยวข้องใดๆ กันแล้ว พี่ชายไม่ต้องกังวลไป"

"ดีมาก" หลี่เฉิงหยางกล่าวอย่างเคร่งขรึม

ถังรั่วอิ่งถอนหายใจด้วยความโล่งอก และก็ได้ยินหลี่เฉิงหยางพูดว่า "ช่วงนี้ตอนที่ฮ่อหยุนเฉิงกลับมา คุณก็ดูแลเขาเยอะๆ หน่อยนะ จะดีมากถ้าถามเขาเรื่องเกี่ยวกับสวนสนุกเป่ยไห่วาน"

"สวนสนุกเป่ยไห่วาน?"

ถังรั่วอิ่งงงเล็กน้อย เธอไม่ได้ยินฮ่อหยุนเฉิงพูดถึงโครงการเป่ยไห่วานมานานแล้ว ทำไมตอนนี้กลับมีสวนสนุกโผล่ขึ้นมาได้ล่ะ?

อีกฝั่งของโทรศัพท์เงียบไปนาน ดวงตาของหลี่เฉิงหยางมืดมนลงเล็กน้อย

เขาพูดอย่างเย็นชาว่า "เธอไม่รู้ใช่ไหม? ฉันว่าแล้ว... ฮ่อหยุนเฉิงระมัดระวังเรื่องนี้มาก เขาจะบอกเธอง่าย ๆ ได้อย่างไรล่ะ?"

"ไม่ใช่นะ!"

ถังรั่วอิ่งรีบปฏิเสธ เธอกลัวว่าหลี่เฉิงหยางจะคิดว่าเธอไร้ประโยชน์ หากเธอถูกครอบครัวตระกูลหลี่ทอดทิ้ง คนที่คอยช่วยเหลือเธอทั้งหมดจะหายไป และชีวิตดีๆ ของเธอก็จะหายไปหมด เธอจะกลับไปสู่ยุคที่ยากจนเหมือนก่อนหน้านี้

เธอไม่ต้องการ!

หน้าผากของถังรั่วอิ่งมีเหงื่อออก เป็นเรื่องยากมากในการปรับลมหายใจ เธอพูดด้วยเสียงต่ำ "ตอนนี้ฮ่อหยุนเฉิงดีกับฉันจริงๆ และฉันเคยคุยกับเขาเรื่องซูฉิง แต่เห็นได้ชัดว่าเขาไม่ต้องการพูดถึงเธอ พี่ชายให้เวลาฉันหน่อยนะ..."

"เอาล่ะ"

หลี่เฉิงหยางขัดจังหวะถังรั่วอิ่งอย่างหมดความอดทน และเขาไม่ได้โทรมาเพื่อคุยเรื่องเก่าๆ กับเธอ

"ฉันโทรหาเธอในครั้งนี้เพราะฉันต้องการให้เธอช่วยฉันขโมยแผนสวนสนุกเป่ยไห่วานของฮ่อกรุ๊ป"

"ฮ่อหยุนเฉิงถึงเวลาที่มันจะได้ลิ้มรสการถูกคนอื่นเหยียบย่ำอยู่ใต้ฝ่าเท้าบ้างแล้ว…"

เมื่อได้ยินความต้องนี้ถังรั่วอิ่งก็ขมวดคิ้วโดยไม่รู้ตัว ฮ่อหยุนเฉิงจะปิดประตูห้องหนังสือเสมอเมื่อเขาทำงาน นับประสาอะไรกับแผนโครงการใหญ่ๆ แบบนั้น เขาจะวางมันไว้ที่บ้านให้เธอเข้าไปหาได้อย่างง่ายดายเหรอ?

"แต่ว่าฮ่อหยุนเฉิงไม่น่าจะให้ฉันดูแผนนี้ และเขาก็ไม่น่าจะเก็บไว้ที่บ้านนะ..."

เสียงของถังรั่วอิ่งลังเลเล็กน้อย แต่หลี่เฉิงหยางกลับไม่สนใจเลยสักนิด

"นั่นมันเป็นเรื่องของเธอ ถ้าเธอเอาแผนมาไม่ได้ เธอเจอดีแน่! ต้องมีแต่ความสำเร็จเท่านั้น ห้ามล้มเหลว เข้าใจไหม?"

ถังรั่วอิ่งรู้สึกหมดหนทาง เมื่อคิดถึงวิธีการของหลี่เฉิงหยาง เธอจึงต้องจำใจตอบตกลง หลังจากที่หลี่เฉิงหยางวางสายไป เธอจึงกำหมัดแน่น

เธอสุดจะทนกับหลี่เฉิงหยางแล้วนะ ถ้าเธอไม่รีบแต่งงานกับฮ่อหยุนเฉิง เธอจะไม่มีวันหนีรอดจากการบงการของตระกูลหลี่ไปตลอดชีวิต

ถ้าเธอแต่งงานกับฮ่อหยุนเฉิง เธอก็จะเป็นนายหญิงของตระกูลฮ่อ เมื่อถึงเวลานั้น แม้แต่หลี่เฉิงหยางก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้!

...

โรงแรม

"ซูฉิง? ทำไมเธอถึงมาอยู่ที่นี่?" ยวี๋น่าได้ยินเสียงเคาะประตูจึงเดินไปเปิดประตู แต่กลับพบว่าคนที่ยืนอยู่ข้างนอกคือซูฉิง

เธอจัดผมของเธอนิดหน่อย จากนั้นก็หลบให้ซูฉิงเข้ามา

ในช่วงหลายวันที่ผ่านมายวี๋น่าไม่ได้กลับไปที่คอนโดเลย แต่กลับมาเช่าห้องในโรงแรมอยู่ข้างนอก หัวใจของเธอวุ่นวายเกินไป เธอต้องการสงบสติอารมณ์ และจัดการกับอารมณ์ของตัวเอง

ซูฉิงเดินเข้าไปในห้อง นั่งลงบนเตียงอย่างถือวิสาสะ และมองยวี๋น่าอย่างเป็นห่วง "ที่ผ่านมาเธออยู่ที่นี่มาตลอดเลยเหรอ? เธอคิดจะกลับเมื่อไหร่?"

เธอรู้เรื่องว่าหลังจากดื่มเหล้ากับหลินหนานวันนั้นมันทำให้พวกเธอมีความสัมพันธ์กันขึ้น มันทำให้หัวใจของยวี๋น่าสับสน แต่ที่เธอออกมาอยู่ข้างนอกอย่างนี้มันไม่ใช่วิธีที่สามารถแก้ปัญหาได้ตลอด

ยวี๋น่าส่ายหัวเงียบ ๆ สิ่งที่เกิดขึ้นในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมาทำให้เธอดูซีดเซียวไปมาก

เธอนั่งลงข้างๆ ซูฉิง และก้มมองลงไปที่ปลายนิ้วของเธอแล้วพูดว่า "เทียนเหอ... ช่วงนี้เขาเป็นอย่างไรบ้าง?"

นี่เป็นครั้งแรกในช่วงนี้ที่เธอพูดถึงอู๋เทียนเหอต่อหน้าซูฉิง

ซูฉิงไม่อยากพูดถึงสิ่งที่จะทำให้ยวี๋น่าไม่สบายใจ หลังจากได้ยินคำถามของเธอเกี่ยวกับอู๋เทียนเหอเธอจึงตบหลังมือของยวี๋น่าและพูดว่า "อ้อใช่ ฉันไม่ทันได้บอกเธอเลยว่าช่วงนี้อาฉีอยู่รักษาเขาที่นั่นตลอดเลย เขาไม่ได้ต่อต้านเหมือนตอนเริ่มแล้ว แต่กลับให้ความร่วมมืออย่างเต็มที่เลยแหละ และบางครั้งเขาก็คุยกับอาฉีด้วยนะ ดูเหมือนเขาจะดูดีขึ้นกว่าก่อนหน้านี้มาก "

"จริงเหรอ?" รอยยิ้มจาง ๆ ปรากฏขึ้นบนใบหน้าของยวี๋น่า แต่ก็ดูไม่แตกต่างจากตอนแรกมาก

"งั้นฉันก็โล่งใจ ช่วงนี้เธอลำบากแย่เลยนะ"