นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 380

ถังรั่วอิงอึ้งงง หลังจากที่เธอย้ายมาอยู่ที่เมืองใหม่สุ่ยเยว่ ฮ่อหยุนเฉิงไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน

เธอเม้มปาก หลังจากที่มองสีหน้าของเขาแล้วก็หันหลังเดินออกไป

โรงพยาบาล

หลังจากที่ฮ่อหยุนเฉิงกลับไปแล้ว ซูฉิงก็นั่งอยู่ในห้องผู้ป่วยตลอด มองไปทางเฉินจุนเหยียนที่ยังคงหลับไม่ได้สติอยู่บนเตียง

เขาที่พึ่งผ่าตัดเสร็จ ตรงบาดแผลได้พันไว้เรียบร้อยแล้ว ซูฉิงเม้มปาก ไม่พูดอะไร

เฉินจุนเหยียนรู้สึกยังไงกับเธอนั้นก็รู้อยู่แก่ใจดี เพียงแต่ว่าเธอควรจะทำยังไงดี

ทันใดนั้นเสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ซูฉิงดึงสติกลับมาแล้วหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู ก็เห็นเป็นหลิวเสี่ยวหนิงส่งข้อความมาให้เธอ

[พี่ฉิง ไป๋หลานถูกตำรวจจับไปแล้ว รุ่นพี่เฉินเป็นยังไงบ้าง]

[เขาพึ่งได้รับการผ่าตัดเสร็จ ตอนนี้ยังไม่ฟื้น]

หลังจากที่ซูฉิงส่งข้อความตอบกลับไป ก็ปิดโทรศัพท์ ตอนนี้ทีวีในห้องผู้ป่วยก็กำลังรายงานข่าว

[เกิดเรื่องขึ้นที่กอกงถ่ายละครพ่าหวังเปี๋ยจี มีรายงานข่าวว่าดารานำชายแซ่เฉินถูกปืนยิงได้รับบาดเจ็บ ตอนนี้ผู้ต้องสงสัยไป๋หลานได้ถูกตำรวจนำตัวไปแล้ว เพื่อดำเนินคดีต่อไป]

และภาพด้านล่างก็เป็นผู้หญิงที่ถูกใส่กุญแจมือ ซึ่งก็คือไป๋หลานนั่นเอง

ตระกูลสวี

สวีหว่านเอ๋อร์ที่นั่งดูทีวีอยู่ที่โซฟา เธอก็เปิดเปลี่ยนช่องไปเรื่อยๆ อย่างรู้สึกหงุดหงิด ก็เห็นข่าวของกองถ่ายละคร《พ่าหวังเปี๋ยจี 》 และข่าวที่ไป๋หลานถูกตำรวจจับ

เธอยืดตัวขึ้นตรงจ้องมองไปที่หน้าจอ เพื่อตั้งใจดู

ไม่ได้เรื่อง!

เดิมทีเธอนั้นคิดจะยืมมือคนอื่นฆ่าคน ให้ไป๋หลานกำจัดซูฉิง ใครจะรู้ว่าผู้หญิงคนนี้จะฉวยโอกาสไม่ได้ยังขาดทุนอีก!

ไม่ได้เรื่องจริงๆ !

สวีหว่านเอ๋อร์กัดฟันกรอดด้วยความโมโห พร้อมกับฟากมือลงไปที่โซฟาอย่างแรง

เธอไม่น่าเชื่อยัยไป๋หลานน่าโง่เลย นอกจากจะกำจัดซูฉิงไม่ได้แล้ว ยังทำให้เฉินจุนเหยียนได้รับบาดเจ็บอีก ก็ไม่เท่ากับว่าความวันไม่ทันหายความควรเข้ามาแทรก!

"หวานเอ๋อร์ เป็นอะไรหรอ"

สวีหว่านเอ๋อร์ได้ยินเสียงของสวีมู่หย่างก็จัดการกับอารมณ์ของตัวเอง แล้วหันไปยิ้มให้ แล้วพูดกับสวีมู่หยาง

"ไม่มีอะไรค่ะ เมื่อกี้ดูละครในโทรทัศน์ เลยอินไปหน่อย"

สวีมู่หย่างพยักหน้า แล้วเดินเข้าไปนั่งข้าง ๆ สวีหว่านเอ๋อร์ พร้อมกับยื่นที่อยู่ให้"พี่หาคุณหมอที่มีชื่อเสียงได้แล้ว เขาอยู่ที่เกาหลี วันมะรืนพี่จะไปส่งเธอขึ้นเครื่องเวลาสิบโมงเช้า พอเธอไปแล้ว น่าจะรักษารอยแผลเป็นที่ข้อมือหายได้ ผู้หญิงมีรอยแผลเป็นบนตัวไม่ค่อยสวยเท่าไหร่"

สวีหว่านเอ๋อร์มองที่อยู่บนกระดาษ นิ่งเงียบไม่พูดอะไรแล้วพยักหน้าเบาๆ

"โอเคค่ะ"

สองวันต่อมา ตอนบ่ายสองโมงที่สนามบินโซล

สวีหว่านเอ๋อร์เดินออกมาจากสนามบิน แล้วก็มีรถมาจอดรอรับ เป็นผู้ชายที่สวมชุดสูทสีดำพอเห็นสวีหว่านเอ๋อร์ก็พยักหน้าแล้วถาม:"ไม่ทราบว่าใช่คุณสวีมั้ยครับ"

สวีหว่านเอ๋อร์ลากกระเป๋าเดินมาที่รถ แล้วมองพวกเขาอย่างสงสัย จากนั้นก็พยักหน้า

"พวกเราได้รับคำสั่งจากท่านประธานสวีให้มารับคุณสวี ท่านประธานสวีสั่งว่าให้ไปส่งคุณที่โรงพยาบาลศัลยกรรม เชิญขึ้นรถเถอะครับ"

พอถึงหน้าโรงพยาบาลศัลยกรรม สวีหว่านเอ๋อร์ก็รู้สึกตื่นเต้น เธอก็ได้เจอกับคุณหมอศัลยกรรมที่สวีมู่หยางติดต่อให้ ทั้งสองได้พูดคุยเกี่ยวกับรอยแผลเป็นที่เป็นข้อมูลของสวีหว่านเอ๋อร์ แล้วก็จัดให้เธอเข้าพักที่โรงพยาบาล