นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 407

พิธีกำลังจะเริ่มแล้ว ทำไมพี่เฉิงยังไม่มาอีก?

ถังรั่วอิงขมวดคิ้วเล็กน้อย ในใจรู้สึกไม่สบายใจ แต่ในไม่ช้าเธอก็ระงับความรู้สึกไม่สบายใจนี้ไปอีกครั้ง

ไม่มีทางหรอก วันนี้เขาไปช่วยฉันเลยนะ เขาไม่มีทางหลอกฉันแน่

"คุณถัง คุณถังใช่ไหมคะ?"

มีเสียงแผ่วเบาดังมาจนถังรั่วอิงได้สติอีกครั้ง ก่อนจะเธอจะหันหลังกลับและตามผู้หญิงคนหนึ่งไปถึงขอบเวที

ในขณะที่กำลังเดินไป เธอก็เผลอหันมองไปโดยไม่ได้ตั้งใจ แต่กลับเห็นคนที่คุ้นเคยในฝูงชน

—หลี่เฉิงหยาง

หัวใจของถังรั่วอิงกระตุก และกำมือแน่นโดยไม่รู้ตัว

วันนี้เป็นพิธีหมั้นระหว่างเธอกับฮ่อหยุนเฉิง แม้ว่าเธอจะเชื่อฟังคำสั่งของหลี่เฉิงหยางให้เข้าใกล้ฮ่อหยุนเฉิง แต่มาถึงจุดนี้ก็ไม่ใช่เรื่องง่าย หลี่เฉิงหยางมาปรากฏตัวที่นี่เวลานี้ คงไม่ทำเธอเสียเรื่องใช่ไหม?

เธอจ้องไปที่ชายคนนั้นครู่หนึ่ง แต่ใครจะไปรู้ว่าหลี่เฉิงหยางเหมือนจะไม่สังเกตเห็นเธอและคุยอยู่แต่กับคนอื่น ท่าทางมีมารยาทและสุภาพของเขาต่างไปจากตอนที่เขาสั่งให้ถังรั่วอิงทำนู่นทำนี่

เขาเบนสายตามาเห็นถังรั่วอิงก่อนจะยิ้มบาง หญิงสาวรีบหันหน้าหนีราวกับว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นและเดินต่อไป

【ไม่ต้องกลัว ไม่ต้องกลัว หลี่เฉิงหยางมาที่นี่แค่เข้าร่วมพิธีเท่านั้น ไม่มีอะไรอื่นหรอก...】

ถังรั่วอิงปลอบตัวเองก่อนจะจัดการความคิดให้ตัวเองผ่อนคลาย

หลังจากที่เธอและฮ่อหยุนเฉิงหมั้นกันแล้ว เธอก็จะเป็นคุณนายฮ่อในอนาคต ถึงตอนนั้นหลี่เฉิงหยางก็ไม่สามารถทำอะไรเธอได้ เพียงแค่เธอจับฮ่อหยุนเฉิงได้มั่น แล้วให้เขาจัดการหลี่เฉิงหยาง เธอจะได้ไม่ต้องเป็นหุ่นเชิดภายใต้เงื้อมมือชายคนนั้นอีก

เธอกำลังจะเป็นอิสระแล้ว

"สวัสดีท่านสุภาพบุรุษและสุภาพสตรีทุกท่านนะคะ ฉันคือพิธีกรในคืนนี้ค่ะ ก่อนอื่นขอต้อนรับทุกท่านเข้าสู่พิธีหมั้นของคุณฮ่อหยุนเฉิงและคุณถังรั่วอิงนะคะ เราทุกคนต่างรู้ว่าพวกเขาทั้งสองได้ผ่านความยากลำบากมาทุกรูปแบบกว่าจะได้อยู่ด้วยกัน..."

หลังจากที่พิธีกรบนเวทีกล่าวคำปราศรัย แขกในห้องโถงก็ปรบมือด้วยรอยยิ้มบนใบหน้า แต่อันที่จริงมันเป็นพรที่จริงใจหรือเพียงแค่รอที่จะเห็นเรื่องตลกนั้น

ก็ไม่มีใครรู้

ซูฉิงนั่งอยู่บนโซฟาและจิบน้ำเป็นครั้งคราว เธอหันศีรษะมองดูนาฬิกาบนผนังเล็กน้อย

หกโมงสี่สิบ ยังเหลือเวลาแกยี่สิบนาที

ขับรถไปโรงแรมจินหลานได้พอดี

ได้เวลาไปแล้ว

ตระกูลฮ่อกรุ๊ป

"ประธานฮ่อ ตอนนี้จะยังไม่ไปจริงเหรอครับ?"

ฮ่อหยุนเฉิงที่นั่งหน้าโต๊ะทำงาน นิ้วกำลังเคาะอยู่บนคีย์บอร์ด ท่าทางมีสมาธิ เสียงตั้งคำถามก็ดังขึ้นข้างใบหูเขา

เขายกมือเหลือบมองนาฬิกา ก่อนจะเคาะปลายนิ้วลงบนโต๊ะ "ตอนนี้ยังเร็วเกินไป รอซูฉิงไปถึงก่อนฉันค่อยไปก็ยังไม่สาย"

"ครับผม"

หลังจากที่ผู้ช่วยออกไป ฮ่อหยุนเฉิงก็ปิดหน้าเว็บบนหน้าจอและมองไปที่แสงสลัวของไฟถนนนอกหน้าต่าง

ละครสนุกๆ กำลังจะเริ่มแล้ว