นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 471

ผู้เฒ่าฮ่อลุกขึ้นและกำลังจะไปเปิดประตู แต่ฮ่อหยุนเฉิงห้ามไว้ เขาเม้มริมฝีปาก "คุณปู่ เดี๋ยวผมไปเองครับ ปู่อยู่ดื่มชากับคุณปู่ซูดีกว่าครับ"

ซูฉิงเดินไปที่ประตูกับฮ่อหยุนเฉิง เมื่อเปิดประตูออก ก็เห็นแม่ฮ่อและฮ่อเฉียนยืนอยู่ที่ประตูทันที

เมื่อแม่ฮ่อมองไปที่ซูชิง รอยยิ้มบนใบหน้าของเธอก็หายไปในทันที "ทำไมเธอถึงอยู่ที่นี่ด้วย?"

"ทำไมฉันจะอยู่ที่นี่ไม่ได้?" ซูฉิงถามด้วยใบหน้าเรียบเฉย

เธอขมวดคิ้วเล็กน้อย ทำไมจู่ๆ แม่ฮ่อและฮ่อเฉียนถึงมาที่นี่？

จริงๆ วันนี้คุณปู่กลับจีน เธอดีใจมาก แต่ตอนนี้เมื่อเธอเห็นผู้หญิงสองคนนี้ซูฉิงก็อารมณ์เสียทันที

"แม่ วันนี้คุณปู่มาจัดงานเลี้ยงต้อนรับคุณปู่ซู ซูฉิงก็ต้องอยู่ที่นี่ด้วยอยู่แล้ว" ฮ่อหยุนเฉิงกล่าวอย่างเย็นชา เขาไม่อนุญาตให้ใครมาดูหมิ่นซูฉิงเด็ดขาด

เมื่อเห็นว่าฮ่อหยุนเฉิงปกป้องซูฉิงมากขนาดนี้ ฮ่อเฉียนก็ยิ่งอิจฉา เธอสาบานในใจว่าจะไล่ซูฉิงออกไปให้ห่างจากฮ่อหยุนเฉิงให้ได้ มีเพียงเธอเท่านั้นที่คู่ควรกับสถานะคุณนายฮ่อ

แม่ฮ่อถูกลูกชายดุ สีหน้าของเธอจึงไม่พอใจมาก เธอจึงพูดว่า "ปู่แกล่ะ？"

"ห้องอาหาร" ฮ่อหยุนเฉิงพูดอย่างเรียบเฉย และเขาก็จับมือซูฉิง "เมื่อกี้คุณปู่บอกว่าให้ซูฉิงท้องหลานชาย ทำให้ครอบครัวครึกครื้นสักหน่อย อย่าทำให้คุณปู่เสียใจ"

น้ำเสียงของฮ่อหยุนเฉิงเต็มไปด้วยความเย็นชา

"คุณป้า อย่าโกรธพี่หยุนเฉิงเลยค่ะ พี่เขาตาบอดเพราะผู้หญิงคนนั้น" ฮ่อเฉียนจับมือแม่ฮ่อและปลอบเธอ

เมื่อเห็นฮ่อเฉียนที่ทำท่าว่านอนสอนง่าย ก็ยิ่งทำให้แม่ฮ่อโกรธมากขึ้น เธอไม่รู้จริงๆ ว่าลูกชายของเธอคิดยังไงถึงเลือกผู้หญิงอย่างซูฉิง

ในแววตาของฮ่อเฉียนเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา

แม่ฮ่อพาฮ่อเฉียนไปที่ห้องอาหาร เมื่อเธอเห็นผู้เฒ่าฮ่อ เธอก็ยิ้มออกมาทันที "พ่อคะ หนูพาเฉียนเฉียนมาหาค่ะ นี่คือชาที่หนูเตรียมมาให้"

"ช่วงนี้สุขภาพเป็นยังไงบ้างคะคุณปู่?" ฮ่อเฉียนถามอย่างรู้ความ

แม้ว่าก่อนหน้านี้ทั้งสองคนเคยวางยาผู้เฒ่าฮ่อมาก่อน แต่ผู้เฒ่าฮ่อก็ยังไม่ไล่พวกเธอออกไป

เพราะยังไงแม่ฮ่อก็คือแม่แท้ๆ ของฮ่อหยุนเฉิง

บางเรื่องก็ต้องใช้เวลากับมัน

ผู้เฒ่าฮ่อหัวเราะเบาๆ และพยักหน้า "วันนี้พวกเธอมาก็ดีแล้ว หล่าวซูกลับมาจากการเดินทางรอบโลก ฉันก็เลยจัดงานเลี้ยงต้อนรับเขาที่บ้าน"

"ลุงซู สวัสดีค่ะ" แม่ฮ่อยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์ ดึงฮ่อเฉียนมาข้างๆ แล้วพูดว่า "นี่คือลูกพี่ลูกน้องของหยุนเฉิงค่ะ เฉียนเฉียน เธอและหยุนเฉิงโตมาด้วยกันค่ะ เข้ากันได้ดี สนิทกันมาตั้งแต่เด็กๆ แล้ว"

"สวัสดีค่ะคุณปู่ซู" ฮ่อเฉียนเดินตามแม่ฮ่อไปทักทายอย่างเชื่อฟัง มองคุณปู่ซูขึ้นลงอย่างพิจารณา

นี่คือชายชราตระกูลซูที่มีข่าวลือน่ากลัวงั้นเหรอ?

ก็ไม่ขนาดนั้นสักหน่อย!

เมื่อได้ยินคำพูดเวิ่นเว้อของแม่ฮ่อ สีหน้าของผู้เฒ่าฮ่อก็ไม่ค่อยพอใจทันที เขาก็กระแอมไอออกมาเบาๆ

บรรยากาศในห้องอาหารมาคุขึ้นเล็กน้อย ผู้เฒ่าฮ่อพูดอย่างเย็นชา "พวกเราไปกินข้าวกันเถอะ อาหารในครัวพร้อมแล้ว วันนี้เตรียมอาหารไว้เยอะแยะเลย เรามาสังสรรค์ในครอบครัวกันดีกว่า"

ครอบครัว ฮ่อเฉียนได้ยินคำนี้ก็รู้สึกเคืองมาก

นังซูฉิงนังสารเลวไร้ยางอายนั่นเหมาะจะมาเป็นครอบครัวเดียวกับพวกเราได้ยังไง!

ระหว่างมื้ออาหาร ผู้เฒ่าฮ่อและผู้เฒ่าซูนั่งข้างกันตรงที่นั่งหลัก ฮ่อหยุนเฉิงและซูฉิงนั่งอยู่อีกฝั่ง และแม่ฮ่อกับฮ่อเฉียนนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่ง