นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 474

"คุณชอบฮ่อหยุนเฉิง?" โจเซฟถามขึ้นอีกรอบ เขาไม่รู้ว่าสวีหว่านเอ๋อร์เป็นใครกันแน่ แต่แค่เธอชอบฮ่อหยุนเฉิง เรื่องนี้ก็พอมีหนทางแล้ว!

สวีหว่านเอ๋อร์พยักหน้าอย่างใจกว้าง สองมือวางบนแขนทั้งสองข้าง "ใช่ ฉันชอบเขา และฉันก็รู้จัก Shu Qing ด้วย ดังนั้นฉันสามารถช่วยคุณให้จีบเธอติดได้ แล้วเราต่างก็จะได้สิ่งที่ต้องการ"

"ตกลง!" โจเซฟตกลงโดยไม่ลังเล เขาหยิบโทรศัพท์มือถือออกมาและแลกเปลี่ยนข้อมูลติดต่อกับสวีหว่านเอ๋อร์

หลังจากที่โจเซฟเดินจากไป สวีหว่านเอ๋อร์ก็ปรากฏรอยยิ้มเย็น เธอมองที่หมายเลขโทรศัพท์บนหน้าจอและวางโทรศัพท์ลงด้วยความพึงพอใจ

[สวรรค์ช่วยฉันจริงๆ】

หลังจากกลับมาบ้าน สวีหว่านเอ๋อร์ก็จงใจมองไปรอบๆ พบว่าสวีมู่หยางยังไม่กลับมา นั่งบนโซฟา ทำเป็นไม่มีเรื่องอะไรรอเขา

ผ่านไปเกือบสี่สิบนาที สวีมู่หยางก็เดินเข้าประตูมา ตอนที่สวีหว่านเอ๋อร์กลับมาก็สองทุ่มแล้ว วันนี้สวีมู่หยางเป็นตัวแทนบริษัทไปทานข้าวสังสรรค์ทางธุรกิจพอดี บนสูธจึงเต็มไปด้วยกลินบุหรี่และเหล้า

"หว่านเอ๋อร์ วันนี้ไม่ออกไปผ่อนคลายเหรอ?"

ดูท่าว่าสวีมู่หยางชินกับการที่สวีมู่หยางมักจะไม่อยู่บ้าน ตอนที่เห็นน้องสาวจึงถามออกไปตามจิตใต้สำนึก

"เปล่าซะหน่อย ฉันเพิ่งออกไปช็อปปิ้งมาเมื่อวานนี้ เหนื่อยจะตายแล้ว" สวีหว่านเอ๋อร์ตอบอย่างเกียจคร้าน แล้วบีบไหล่ของตนเอง "พี่กลิ่นบนตัวพี่มันกลิ่นอะไรน่ะฉันนั่งบนโซฟายังได้กลิ่นเลย พี่รีบไปอาบน้ำเถอะ"

"จริงเหรอ?" สวีมู่หยางยกแขนขึ้น กลิ่นบุหรี่ก็พุ่งเข้ามาในจมูกจริงๆ "เหมือนจะเป็นอย่างนั้น วันนี้เถ้าแก่สองสามบริษัทชอบกินเหล้าเป็นพิเศษ พี่ไปอาบน้ำก่อน ถ้ามีคนโทรเข้ามา หว่านเอ๋อร์ช่วยพี่รับสายหน่อยนะ"

สวีหว่านเอ๋อร์ผงกศีรษะ หลังจากที่สวีมู่หยางวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะไม่นาน เธอก็ระวังเสียงจากชั้นบนเล็กน้อย หลังจากประตูปิด เธอก็หยิบโทรศัพท์เปิดประวัติการสนทนา พบแชทของซูฉิงจริงดังคาด

สวีหว่านเอ๋อร์เม้มริมฝีปาก ส่งไปหาซูฉิงว่า "คุณซู พรุ่งนี้สี่โมงเย็นไปพบกันที่โรงแรมจินเฮ่อ ห้อง309 ได้มั้ย? พูดถึงรายละเอียดการร่วมมือ"

ซูฉิงกำลังดูละครโทรทัศน์อยู่ ได้ยินเสียงโทรศัพท์ดังขึ้น จึงหยิบขึ้นมาดู พบว่าเป็นข้อความจากสวีมู่หยาง เธอเห็นคำว่าโรงแรมจินเฮ่อสี่คำ ก็อดไม่ได้ที่จะสงสัย แต่เธอก็ยังตอบว่า "ได้"

สวีหว่านเอ๋อร์ยิ้มอย่างมีชัยเมื่อเห็นข้อความที่หญิงสาวส่งมา

ต่อไป มาดูกันว่าคนฝรั่งเศสจะใจกล้าหรือไม่

หลังจากที่ซูฉิงปิดโทรศัพท์ ยิ่งคิดก็ยิ่งรู้สึกว่ามีบางอย่างผิดปกติ ฮ่อหยุนเฉิงออกมาจากห้องหนังสือนั่งลงข้างเธอ พบว่าอารมณ์หญิงสาวไม่ค่อยปกติ จึงถามด้วยความเป็นห่วง "เป็นอะไรมั้ย?"

ซูฉิงยื่นโทรศัพท์ให้เขา "สวีมู่หยาง ขอให้ฉันพบกันที่ห้องพักในโรงแรมตอนสี่โมงเย็นวันพรุ่งนี้ บอกว่าเป็นเรื่องเกี่ยวกับความร่วมมือ"

ฮ่อหยุนเฉิงขมวดคิ้วเมื่อได้ยินเรื่องนี้ ไม่ใช่ว่าเขาไม่เคยติดต่อกับสวีมู่หยาง แม้ว่าเขาจะรักทะนุถนอมสวีหว่านเอ๋อร์ แต่ถ้าพูดถึงเรื่องธุรกิจ จะไม่นัดพบที่ห้องพักในโรงแรม

เขาเหลือบมองที่ซูฉิง "แล้วคุณจะทำอย่างไร"

"พลิกแพลงตามสถานการณ์" ซูฉิงส่ายศีรษะ คิดพิจารณาต่อ

บ่ายวันถัดมา ซูฉิงมาถึงโรงแรมตรงเวลา ทันทีที่เธอเคาะประตูห้อง ก็เกิดการเคลื่อนไหวขึ้นภายในห้อง ประตูเปิดออกต้อนรับ แต่ใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใสของโจเซฟปรากฏขึ้น