นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 50

เมื่อเห็นว่าเทพบุตรในใจของเขาดูมีความรักที่ลึกซึ้งกับซูฉิงมา ไฟแห่งความหึงหวงในหัวใจของไป๋หลานก็ปะทุขึ้น

เธอหยิบโทรศัพท์ออกมา ถ่ายรูปแล้วส่งให้สวีหว่านเอ๋อร์ทันที

สวีหว่านเอ๋อร์ที่กำลังช้อปปิ้งอยู่กับเพื่อนสาวสองสามคนในตอนนี้ก็ได้เห็นรูปถ่ายของไป๋หลาน

รูปเบลอมากและไม่สามารถบอกได้ว่ามันคืออะไร สวีหว่านเอ๋อร์รู้สึกอธิบายไม่ถูกและเพิกเฉยต่อไป๋หลานไป

ไป่หลานรอสักครู่เมื่อเห็นว่าสวีหว่านเอ๋อร์ไม่ตอบ เธอจึงส่งข้อความอื่นถึงสวีหว่านเอ๋อร์

"หว่านเอ๋อร์ เธอเห็นรูปที่ฉันส่งให้เธอแล้วหรือยัง? ซูฉิงกับเฉินจุนเหยียนอยู่ด้วยกัน"

สวีหว่านเอ๋อร์ได้รับข้อความ แล้วกลับไปมองดูรูปภาพนั้นอย่างระเอียด แม้ว่ารูปภาพของหญิงสาวจะเบลอมาก แต่เธอก็ออกว่าเป็นซูฉิงจริงๆ

กล่าวอีกนัยหนึ่ง ซูฉิงกำลังออกเดทกับผู้ชายคนอื่นลับหลังฮ่อหยุนเฉิงงั้นเหรอ?

สวีหว่านเอ๋อร์รู้สึกตื่นเต้นและรีบโทรหาไป๋หลาน"เธอบอกว่าซูฉิงกับเฉินจุนเหยียนอยู่ด้วยกัน มันเป็นความจริงหรือ?"

"แน่นอน ฉันเห็นกับตา" ไป๋หลานเม้มริมฝีปาก ดวงตาของเธอจับจองไปที่เฉินจุนเหยียน และในใจเต็มไปด้วยความอิจฉาริษยา

เธอไม่เข้าใจว่าซูฉิงนั้นมีดีอะไร ทำไมเฉินจุนเหยียนถึงมองที่ซูฉิงด้วยสายตาที่เสน่หาเช่นนั้น?

ความสัมพันธ์ระหว่างซูฉิงและเฉินจุนเหยียนคืออะไรกันแน่? !

"ตอนนี้พวกเขาอยู่ที่ไหน?" สวีหว่านเอ๋อร์ตัดสินใจที่จะไปดูตัวเอง

หากสิ่งที่ไป๋หลานพูดเป็นความจริง และฮ่อหยุนเฉิงรู้ว่าคู่หมั้นของเขากำลังคบหากับผู้ชายคนอื่นโดยไม่บอกเขา งั้นก็จะเป็นการแสดงที่ดีมากเลยล่ะ

เย็นชาและมีเกียรติอย่างฮ่อหยุนเฉิง เขาจะไม่ยอมให้คู่หมั้นของเขาทรยศเขาแน่นอน ซึ่งหมายความว่า ซูฉิงจะต้องถูกไล่ออกจากชีวิตเขาแน่นอน และอาจจะมีจุดจบที่เลวร้ายกว่านั้น

แค่คิดว่าซูฉิงกำลังจะโดนฮ่อหยุนเฉิงผลักใสไล่ส่งออกไป สวีหว่านเอ๋อร์รู้สึกตื่นเต้นมากแล้ว

เธอรีบถามไป๋หลานว่า "รูปถ่ายที่เธอถ่ายตอนนี้มันเบลอเกินไป ดังนั้นรีบถ่ายรูปใหม่มาอีกสองสามรูป เธอดูพวกเขาอยู่ที่นั่น แล้วฉันจะรีบไป"

"โอเค!" ไป๋หลานพยักหน้าและตอบตกลง

ไป๋หลานหยิบโทรศัพท์มือถือของเธอออกมาและถ่ายรูปอีกสองสามภาพ แต่ซูฉิงและเฉินจุนเหยียนนั่งอยู่ที่มุมของร้านกาแฟ ซึ่งอยู่ห่างจากเธอมากเกินไป และพวกเขาทำได้เพียงมุมมองด้านข้างจากมุมของเธอเท่านั้น

ไป๋หลานต้องการเดินเข้าไปในร้านกาแฟ แต่พนักงานเสิร์ฟหยุดเธอไว้

"ขอโทษค่ะ คุณผู้หญิง วันนี้ร้านเราถูกจองไว้แล้ว และเราจะไม่รับแขกท่านอื่นค่ะ"

"เธอให้ฉันเข้าไปเถอะ แล้วเธอจะให้เงินกับเธอ" ไป๋หลานหยิบเงินกองหนึ่งแล้วยัดมันลงในมือของบริกร

"ไม่ได้จริงๆค่ะ ต้องขอโทษด้วยนะคะ" พนักงานเสิร์ฟปฏิเสธด้วยรอยยิ้ม

ในร้านกาแฟ

ซูฉิงดึงมือของเธออย่างใจเย็นและพูดอย่างเคร่งขรึม "เฉินจุนเหยียน ฉันอธิบายบางอย่างให้คุณฟังอย่างชัดเจนแล้ว เราสองคนไม่เหมาะกันจริงๆ ฉันหวังว่าคุณจะสามารถโฟกัสกับงานของคุณได้ "

"ทำไมถึงไม่เหมาะสม?" เฉินจุนเหยียนถามอย่างไม่เต็มใจ "เป็นเพราะฮ่อหยุนเฉิงใช่ไหม?"

ซูฉิงเม้มริมฝีปากและกำลังคิดว่าจะอธิบายให้เฉินจุนเหยียนอย่างไรถึงจะดี แต่เธอก็ได้ยินเพียงเขาพูดอย่างเงียบ ๆว่า "ซูฉิงมีบางอย่างที่เธอยังไม่รู้แน่ๆ"

ซูฉิงถามอย่างไม่รู้ตัว "เรื่องอะไรงั้นเหรอ?

เฉินจุนเหยียนยกมุมริมฝีปากของเขา "ฮ่อหยุนเฉิงมีผู้หญิงที่เขารักอย่างสุดซึ้งในใจเสมอมาอยู่คนหนึ่ง"

ผู้หญิงที่รักอย่างสุดซึ้งงั้นเหรอ?

"ถังถังใช่ไหม?" ซูฉิงสูดหายใจเข้าลึกๆ

"คุณรู้จักถังถังด้วยงั้นหรือ?" เฉินจุนเหยียนชะงักไปครู่หนึ่ง

ซูฉิงหลับตาลงและพยักหน้า

"ในเมื่อรู้แล้ว เธอก็ควรจะรู้ว่ามีผู้หญิงเพียงคนเดียวในใจของฮ่อหยุนเฉิงก็คือถังถังและเขาไม่ได้รักคุณเลย คุณไม่มีความสุขหรอกถ้าคุณอยู่กับเขา"

เมื่อคิดถึงความมึนเมาของฮ่อหยุนเฉิงในคืนนั้น และตะโกนชื่อถังถัง หัวใจของซูฉิงก็แอบเต้นแปลกๆ