นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 590

"เธอบอกว่า เธอชอบการแสดง ชอบแสดงที่ได้เป็นหลากหลายบทบาท ลิ้มลองการใช้ชีวิตที่แตกต่าง"

จินจิ่นหรานที่พูดด้วยน้ำเสียงเบา พร้อมกับกอดหลิวเสี่ยวหนิงไว้อย่างอ่อนโยน

"เธอบอกว่าเพื่อจะทำตามความฝันให้เป็นจริงเธอเลยต้องพยายามไม่หยุด จนในที่สุดเธอก็ได้มายืนอยู่จุดสูงสุดแล้ว แต่เสี่ยวหนิง ถ้าหากอยากจะยืนอยู่จุดสูงสุด ก็ไม่ใช่ว่าจะต้องเผชิญกับอุปสรรคบ้างมั้ย"

จินจิ่นหรานที่โอบกอดหลิวเสี่ยวหนิงไว้อย่างอ่อนโยน เขาก็รู้สึกได้ถึงตัวของเธอที่สั่นเทา เขาเลยลูบผมยาวสลวยของเธอเพื่อเป็นการปลอบโยน

"ถ้าหากเรื่องเล็กแค่นี้ก็ทำลายชีวิตของเธอได้ ก็จะไม่เหมือนกับหลิวเสี่ยวหนิงที่ฉันเคยรู้จักตั้งแต่แรกเลยนะ"

หลิวเสี่ยวหนิงเบะปากพร้อมกับหันมา:"แต่ว่าฉันได้ก่อเรื่องวุ่นวายตั้งมากมายแล้ว"

"ถ้าหากเธอรู้สึกผิดกับเรื่องวุ่นวายที่เกิดขึ้น งั้นก็จงจำไว้ว่าวันนี้เธอจะต้องยิ่งพยายาม จนสุดท้ายด้วยความพยายามก็เอาชนะปัญหาอุปสรรคทุกอย่างได้ไม่ใช่หรอ"

หลิวเสี่ยวหนิงที่ได้ยินอย่างนั้นก็รู้สึกอึ้งตะลึง

ทันใดนั้นเองหลิวเสี่ยวหนิงก็ตบหน้าตัวเอง ทำไมเธอถึงได้กลายเป็นคนที่จิตใจอ่อนแอไปได้นะ

ในวงการบันเทิงยังมีคนที่แย่กว่าเธออีกมาก พวกเขาก็ยังไม่ยอมแพ้เลย แล้วทำไมตัวเองถึงจะยอมแพ้ด้วยละ

"อีกอย่างเสี่ยวหนิง เธอไม่คิดว่าเรื่องนี้จ้องจะเล่นงานเธอหรอ"

จินจิ่นหรานที่พูดช้าๆ ออกมา "ก่อนหน้านี้เธอเคยพูดกับฉันว่าพวกนักข่าวมาจากบริษัทของพวกเธอ ตอนนี้บริษัทของเธอต้องการโปรโมทเธอ แล้วทำไมถึงได้ปล่อยนักข่าวอย่างนี้เข้ามาในงานได้ละ"

ถึงแม้ว่าจินจิ่นหรานจะเป็นหมอ แต่ก็เกิดในตระกูลจิน เห็นการแข่งขันธุรกิจมาตั้งแต่เล็กจนโต ด้วยเหตุนี้เขาถึงไม่อยากเข้าไปยุ่งแลยหนีมาเป็นหมอแทน

แต่ตอนที่เรื่องมาเกิดกับหลิวเสี่ยวหนิง เห็นได้ชัดว่ามีคนจ้องจะเล่นงานสตาร์เอนเตอร์เทนเมนท์

"เป้าหมายของพวกเขาก็คือใช้เธอเป็นเครื่องมือเล่นงานสตาร์เอนเตอร์เทนเมนท์"จินจิ่นหรานพูดวิเคราะห์อย่างมีสติ

"ใช่แล้ว!"

หลิวเสียงหนิงดีดตัวลุกขึ้นแล้วหันไปพูดกับจินจิ่นหรานด้วยน้ำเสียงจริงจัง"นายพูดถูกแล้ว! ก่อนหน้านี้พี่เสี่ยวฉิงทำเพื่อฉันมาก  ผลปรากฏว่าตอนนี้ฉันเลือกที่จะหลบหนีปัญหา ไม่อยู่สู้เคียงข้างเธอ ฉันไม่ได้เรื่องเลยจริงๆ"

หลิวเสี่ยวหนิงยกมือขึ้นเคาะหัวของตัวเองแล้วพูดด้วยความรู้สึกกลุ้มใจ

"ดังนั้นเจ้าหญิงน้อยของฉันคิดได้รึยัง"จินจิ่นหรานยกยิ้มแล้วยิ้มพูด

หลิวเสี่ยวหนิงพยักหน้าหงึกๆ ก็มีความคิดยึดมั่นขึ้นมา

เธอจะต้องยิ่งพยายามมากกว่านี้ ใช้ความสามารถของตัวเองทำให้ข่าวเสียหายพวกนี้หายไป

"อีกทั้ง......ถ้าหากเธอไม่แสดงละครต่อ แล้วเธอจะสู้หน้าแฟนคลับของเธอได้ยังไง"

หลิวเสี่ยวหนิงยิ้มพร้อมกับยกมือขึ้นจับปลายคางของจินจิ่นหราน

"แล้วหลิวเสี่ยวหนิงจะมีผลงานออกมาให้ดูเมื่อไหร่หึม"

จินจิ่นหรานที่ขยับหน้ามาใกล้ๆ พร้อมกับกระซิบเบาๆ

"รอต่อไปนะ"หลิวเสี่ยวหนิงตาวาว

"ถ้างั้นอาจารย์หลิวคงต้องให้รางวัลกับแฟนคลับก่อนดีมั้ย"จินจิ่นหรานยิ้มพูดพร้อมมือที่ลูบไล้อยู่ตรงเอวแน่น

หลิวเสี่ยวหนิงยิ้มกว้าง คิดอยู่ชั่วครู่ "เห็นวันนี้นายทำงานเหนื่อยมาทั้งวัน งั้นให้รางวัลนายก็แล้วกัน"

หลิวเสี่ยวหนิงที่พูดพร้อมกับขยับเข้ามาใกล้ๆ แล้วประทับจูบลงไปที่ริมฝีปากของจินจิ่นหราน ราวกับแมลงปอจิกน้ำก็ไม่ปาน

พอเห็นเขามีท่าทางผิดหวัง สายตาน่าสงสารของเขามองมาที่หลิวเสี่ยวหนิง

"ทำไงดี ฉันรู้สึกเหนื่อยขึ้นมาแล้ว วันนี้ตอนบ่ายผ่าตัดติดต่อกันเป็นเวลานาน"

ตอนนี้จินจิ่นหรานเริ่มแสร้งทำตัวเองน่าสงสาร หลิวเสี่ยวหนิงก็รู้ว่าเขากำลังคิดอะไรอยู่