นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 60

ฮ่อหยุนเฉิงเดินไปที่สตูดิโอด้วยรูปร่างที่เพรียวสูง เขาก้าวอย่างมั่นคง ชุดสูทที่ออกแบบมาอย่างดีเข้ากับรูปร่างสมบูรณ์แบบและล่ำสันของเขานั้นพอดี

ใบหน้าที่หล่อเหลาและหน้าที่เย็นชา ดวงตาคู่หนึ่งคมกริบจ้องมองไปข้างหน้าอย่างเฉียบขาด และรังสีของทั้งร่างก็ทรงพลังจนน่ากลัว

ความสูงส่งแผ่ไปทั่วทำให้ผู้คนต้องก้มศีรษะ

ในเวลานี้ ฝูงชนที่กำลังพูดคุยกันอยู่ก็เงียบลง และสายตาของทุกคนก็หันไปทางประตูเป็นตาเดียว

"คุณฮ่อ คุณมาทันเวลาพอดี" ทันทีที่แอนนี่เห็นฮ่อหยุนเฉิง เธอก็เหยียบส้นสูงเข้าไปพบเขา

แม้ว่ารังสีของฮ่อหยุนเฉิงจะรุนแรงมากจนหายใจไม่ออก แต่แอนนี่รู้ดีว่าในเวลานี้เธอต้องโจมตีก่อน เพื่อโน้มน้าวฮ่อหยุนเฉิงว่าทุกอย่างในวันนี้เป็นความผิดของซูฉิง

ซูฉิงทำกระดุมหายจึงทำให้การถ่ายทำโฆษณาล่าช้า และซูฉิงเป็นคนที่จงใจทำร้ายเธอ

ตราบใดที่ฮ่อหยุนเฉิงเชื่อคำพูดของเธอ จุดจบของซูฉิงก็น่าอนาถใจ

เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ แอนนี่ก็หันหลังกลับ ให้ฮ่อหยุนเฉิงเห็นด้านหลังเธอ และพูดด้วยสีหน้าไม่พอใจ "คุณฮ่อ ดูสิคะ นี่คือชุดที่เลขาซูให้ฉันใส่"

ดวงตาที่เย็นชาของฮ่อหยุนเฉิงจ้องไปที่ชุดของแอนนี่ กระดุมเพชรแถวตรงกลางนั้นขาดไป ดังนั้นมันจึงเด่นชัด

เขาขมวดคิ้วเล็กน้อย เห็นได้ชัดว่าซูฉิงไม่ทำผิดพลาดอแบบนี้

เมื่อเห็นความเงียบของฮ่อหยุนเฉิง แอนนี่ยังคงแสร้งทำเป็นน่าสงสาร และมุมปากของเธอก็เหี่ยวเฉา "ฉันจะถ่ายชุดแบบนี้ได้อย่างไร อีกอย่างกระดุมชุดleoก็สั่งทำพิเศษหมด กระดุมของตัวนี้หายไป ต้องหาผู้รับผิดชอบของleo ปรับแต่งกระดุมอีกอัน ไม่รู้จะรอไปอีกเมื่อไร ?

เพียงเพราะความผิดพลาดของเลขาซูทำให้ถ่ายทำโฆษณาล่าช้ายังไม่เท่าไหร่ เลขาซูยังใส่ร้ายฉันเพื่อแก้ตัว เธอบอกว่าฉันตัดกระดุมออกเอง จะเป็นไปได้ยังไง?ตัดกระดุมเองทำให้ต้องถ่ายช้า เสียเวลาตัวเองอีก ไร้สาระ! "

"ทำไมมันจะเป็นไปไม่ได้?" ดวงตาของซูฉิงฉายแววตาที่เยือกเย็นและมองตรงไปที่แอนนี่

แอนนี่จ้องมองอยู่ครู่หนึ่ง และเธอก็มองซูฉิงอย่างดูถูก "อย่าพูดเหลวไหล คุณมีหลักฐานอะไรที่จะพิสูจน์ว่าฉันตัดกระดุมนี้ออก"

ซูฉิงพูดเบา ๆ "ก่อนที่ฉันจะให้ชุดกับคุณ ฉันได้ตรวจสอบอย่างละเอียด ในเวลานั้นกระดุมสิบเม็ดยังคงสภาพเดิม แต่หลังจากที่คุณไปที่ห้องลองเพื่อสวมชุดนั้น กลับมีกระดุมหายไปหนึ่งเม็ด"

ไม่ต้องสงสัย กระดุมจะหายไปได้ก็มีแต่ในห้องลองเสื้อเท่านั้นและก็มีคนจงใจตัดทิ้ง

ถ้าเส้นด้ายหลวมและกระดุมหายไปก็ต้องมีเส้นด้ายเหลืออยู่ตอนนี้เราได้เห็นแล้วว่าจุดที่กระดุมหายไปบนชุดนั้นเรียบและไม่มีร่องรอยใด ๆ สามารถทำได้โดยตั้งใจเท่านั้น "

หลังจากหยุดชั่วคราว ซูฉิงพูดขึ้นอีกครั้ง "เห็นได้ชัดว่าเป็นใคร เพราะตอนนี้มีแค่แอนนี่และผู้จัดการของคุณที่อยู่ในห้องลองเสื้อ"

"อย่ามาใส่ร้ายป้ายสีคนอื่นนะ" แอนนี่จ้องไปที่ซูฉิงอย่างดุเดือด "ถ้ากระดุมนี้ถูกตัดไปโดยตั้งใจในห้องลองเสื้อ ทำไมตอนนี้ฉันถึงหามันไม่เจอล่ะ?"

ชูฉิงโต้กลับ "ถ้าอย่างนั้นฉันจะถามคุณกลับ ว่าคุณเอามันไปไว้ที่ไหน"

แอนนี่ขู่อย่างเย็นชา "อย่าพูดเหลวไหล เห็นได้ชัดว่าเป็นกระดุมที่เธอทำหาย เธอพูดว่าเธอเช็คเอง มันไม่สมเหตุสมผลเลย เธอพูดเองเออเองอยู่คนเดียว นี่เป็นแค่ความผิดพลาดที่เธอทำลงไป ที่เธอพูดมันก็แค่ข้อแก้ตัว"