นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 62

"ถูกต้อง" ซูฉิงพยักหน้าและพูดอย่างชอบธรรม "ในฐานะแบรนด์แอมบาสเดอร์ สิ่งแรกที่คุณต้องใส่ใจคือบุคลกของคุณ ตระกูลฮ่อกรุ๊ปของเราจะไม่มีวันหาคนที่มีบุคลิกมีปัญหามาเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์แน่นอน ดังนั้น ในนามของตระกูลฮ่อกรุ๊ป ฉันขอยุติสัญญากับคุณอย่างเป็นทางการ!"

"ไม่ เธอไม่มีสิทธ์ที่จะบอกยกเลิกสัญญากับฉัน" แอนนี่มองบรูซเพื่อขอความช่วยเหลือด้วยสายตาที่น่าสงสาร

"ที่รัก ช่วยฉันพูดอะไรหน่อยสิ คุณก็รู้ว่าการเป็นแบรนด์แอมบาสเดอร์ของตระกูลฮ่อกรุ๊ปคือความหวังของฉัน คุณสัญญากับฉันแล้วคุณจะต้องรักษาคำพูด" แอนนี่ได้แต่ฝากความหวังไว้กับบรูซเท่านั้นแล้ว

เมื่อเห็นว่าแอนนี่ยังไม่สำนึกผิด บรูซก็รู้สึกเกลียดขึ้นไปอีก

เขาพูดด้วยน้ำเสียงที่จริงจังว่า "ฉันเคยคว้าโอกาสมาให้เธอแล้ว แต่สิ่งที่เธอทำไปมันน่าขยะแขยงจริงๆ เรื่องของวันนี้ เธอกำลังทำร้ายตัวเอง ฉันไม่สามารถช่วยอะไรเธอได้"

หลังจากบรูซพูดจบ เขาก็หันหลังและเดินออกจากสตูดิโอไป

เขาไม่อยากเห็นหน้าแอนนี่อีกเลย

"ฟังฉันพูดก่อน ฉันไม่ได้ตั้งใจ" เมื่อเห็นบรูซจากไปด้วยความโกรธ แอนนี่ก็รีบวิ่งตามเขาไป

แต่ซูฉิงหยุดแอนนี่ไว้ "คุณแอนนี่ คุณจะไม่ขอโทษฉันสำหรับสิ่งที่เกิดขึ้นเมื่อครู่นี้หน่อยหรือ?"

"ขอโทษเหรอ? กับแกเนี้ยนะ?" ความโกรธท่วมท้นทั่วใบหน้าของแอนนี่ มือของเธอทั้งสองข้างกำหมัดแน่น

ถ้าไม่ใช่เพราะซูฉิง เธอจะขายหน้าในที่สาธารณะเช่นนี้ได้อย่างไร!

ต้องการให้เธอขอโทษซูฉิงงั้นหรือ? ไม่มีทาง!

อย่างไรก็ตาม ในวินาทีถัดมา เสียงผู้ชายที่ฟังดูเข้มขรึมสองคนก็ดังขึ้นพร้อมกัน "ขอโทษซูฉิง!"

มันคือเสียงของฮ่อหยุนเฉิงและเฉินจุนเหยียน

หน้าแอนนี่เปลี่ยนไปทันที ทำไมทุกคนถึงช่วยซูฉิงกันล่ะ?

เธอเพิ่งทำให้บรูซโกรธไป และเธอก็ไม่สามารถทำให้ฮ่อหยุนเฉิงและเฉินจุนเหยียนโกรธได้อีก

แอนนี่กัดฟันและพูดกับซูฉิง "ฉันขอโทษ พอใจหรือยัง? ฉันไปได้หรือยัง?"

แต่ซูฉิงยังคงรั้งเธอไว้ "กรุณาเปลี่ยนชุดของคุณก่อน"

แอนนี่จ้องไปที่ซูฉิงอย่างดุเดือด จากนั้นก็ไปที่ห้องลองชุดเพื่อเปลี่ยนชุดของเธอโดยไม่เต็มใจ และรีบวิ่งไล่ตามบรูซไป

"ที่รัก รอฉันด้วย!"

เมื่อบรูซได้ยินเสียงนั้น ฝีเท้าของเขาก็หยุดชะงัก และเขาพูดด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่นว่า "แอนนี่ ฉันผิดหวังมากที่คุณทำเรื่องแบบนี้!"

"ฉันไม่ได้ตั้งใจ และไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นกับฉัน ฉันหน้ามืดไปก็เลยทำอะไรผิดไป" ตอนนี้ แอนนี่ก็ปฏิเสธไม่ได้อีกต่อไปแล้ว เธอจึงทำได้เพียงแสร้งทำเป็นน่าสงสาร หวังว่าบรูซจะเห็นใจเธอ

แต่บรูซไม่ไหวติงแม้แต่น้อย เขามองแอนนี่อย่างเย็นชาและพูดอย่างเฉยเมยว่า "แอนนี่ เราเลิกกันเถอะ"

อะไรนะ?

เลิกงั้นเหรอ?!

คำพูดของบรูซเหมือนกับสายฟ้าฟาดลงมา ทำให้แอนนี่ตกตะลึงไปครู่หนึ่ง

บรูซต้องการเลิกกับเธองั้นเหรอ?

ไม่ มันไม่จริง!

มันคงเป็นภาพหลอนของเขา

หลังจากมึนงงอยู่ครู่หนึ่ง แอนนี่ก็กลับมารู้สึกตัวอีกครั้ง "บรูซ อย่าเล่นล้อเล่นแบบนี้กับฉันได้ไหม?"

ดวงตาของบรูซเย็นชา "ฉันไม่ได้ล้อเล่น"

"ไม่ ฉันไม่อยากเลิกกับคุณ!" แอนนี่ตะโกน เธอปีนขึ้นไปบนกิ่งไม้สูงของบรูซได้แล้ว และพยายามอย่างเต็มที่เพื่อเป็นแฟนของเขา เธอจะปล่อยเขาหลุดมือไปตอนนี้ไปได้อย่างไรกันล่ะ?

"แอนนี่ เธอก็รู้ว่าฉันไม่ชอบให้ใครว่าเซ้าซี้" บรูซขมวดคิ้ว

"ทำไมกัน? มันเป็นเพราะซูฉิงใช่ไหม?" ดวงตาของแอนนี่เปล่งประกายด้วยความหึงหวง

"คุณคิดเกี่ยวกับตัวเองดีกว่า มันไม่เกี่ยวอะไรกับคนอื่นเลย"

บรูซพูดอย่างเย็นชา เขาปัดมือแอนนี่ด้วยความรังเกียจ แล้วเดินจากไป

เมื่อมองดูแผ่นหลังที่เฉยเมยและเหินห่างของบรูซ หัวใจของแอนนี่ก็ดูเหมือนจะจมลงสู่ก้นทะเลสาบยังไงยังงั้น

ทั้งหมดนี้เป็นเพราะซูฉิง!