นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 638

ซูฉิงที่เข้าข้างเย่ซี ถึงแม้ว่าเย่ซีจะไม่พูดอะไร แต่ซูฉิงก็รับรู้ได้ว่าเธอนั้นเจ็บแค่ไหน

ถูกคนรักทรยศ ใครบ้างจะทนรับได้

"เย่ซีรับไม่ได้กับการการกระทำของนายที่เป็นการทรมานอย่างนี้ เธอเป็นศิลปินคนหนึ่ง ต้องการที่จะเติบโตในอาชีพของตนเอง ถ้านายจะทำอย่างนี้ต่อไป เข้าไปยุ่งกับเธอไม่หยุด คิดจะให้เธอไปอยู่ที่ไหน"

ซูฉิงที่ยังใจแข็งไม่ยอมอ่อน และไม่แม้แต่สงสาร

"ฉันเข้าใจแล้ว ตอนนั้นฉันเลว ทำเรื่องอย่างนั้นออกไป ฉันสำนึกผิดแล้ว ตอนนี้ฉันก็แค่อยากจะชดใช้ความผิดของฉัน"

กวนจิ่งสิงที่รู้สึกเสียใจมาก และซูฉิงที่เย็นชา เขายังยืนกรานที่จะหน้าด้านต่อไป

"คิดจะชดเชยตอนนี้ก็สายไปแล้ว "ซูฉิงยังคงปฏิเสธ เพื่ออนาคตของเย่ซี เธอจะไม่ยอมให้กวนจิ่งสิงทำร้ายเย่ซีอีกแน่ "ถ้าหากนายเผชิญหน้ากับข่าวเสียหายไปพร้อมกับเย่ซีตั้งแต่ตอนแรก ฉันก็จะยังคิดว่านายเป็นแฟนที่มีความรับผิดชอบ แต่เรื่องที่นายทำทำให้ฉันผิดหวังมาก"

กวนจิ่งสิงที่ผิดพลาดมาแล้วครั้งหนึ่ง เขาเข้าใจแล้วว่า ครั้งนี้เขาไม่สามารถเอาความเชื่อมั่นที่ซูฉิงกับเย่ซีเคยมีให้กลับมาแล้ว:"ตอนนี้ฉันยอมที่จะออกไปชี้แจง คืนความบริสุทธิ์ให้กับเธอ"

"นายอยากให้บริษัทล้มละลายรึไง"

ซูฉิงที่โมโหมาก เธอนั้นดูถูกกวนจิ่งสิงอย่างนี้มาก

เรื่องเกิดขึ้นแล้ว กว่าบริษัทจะผ่านมันมาได้ ส่วนเย่ซีก็ค่อยๆ ก้าวเดินออกมาจากเรื่องเสียใจนี้ กวนจิ่นสิงรื้อฟื้นเรื่องนี้ขึ้นมาอีก ก็จะยิ่งทำร้ายเธอมากกว่าเดิม

กวนจิ่งสิงเงียบ เขารู้ว่าครั้งนี้เขาคิดน้อยเกินไปแล้ว

"ตอนนี้เย่ซีไม่ใช่เย่ซีในเมื่อก่อนแล้ว เรื่องของเธอล้วนเป็นบริษัทที่เข้ามาจัดการ ไม่ต้องให้นายมาเป็นห่วง"

ซูฉิงเชิดปากขึ้นอย่างเย็นชา ตอนนี้อะไรที่เธอทำได้ และทำให้เย่ซีอยู่ในสิ่งแวดล้อมที่ดีเธอก็จะทำ

"เธอหมายความว่ายังไง"

หวนจิ่งสิงเบิกตากว้าง หรือว่าหลังจากเรื่องนี้ เย่ซีจะไม่สนใจความรู้สึกระหว่างพวกเขาแล้วงั้นหรอ

"ตอนนี้เธอแข็งแกร่งกว่าเมื่อก่อนมาก เป็นนายที่ทิ้งเธอก่อน ก็อย่ามาโทษว่าเธอไร้ความรู้สึกนะ"

ซูฉิงตอบเสียงเรียบ แล้วก็เดินอ้อมกวนจิ่งสิงเตรียมจะเดินหนีก็ออกไป "ถ้าหากนายยังไปหาเย่ซีที่โรงพยาบาลอีกละก็ ฉันจะให้นายกลิ้งออกมาแน่"

กวนจิ่งสิงที่ได้รับคำขู่จากซูฉิงก็พูดไม่ออก

เขายืนอึ้งอยู่กับที่ ในหัวมีแต่ภาพช่วงวันเวลาที่เขาอยู่กับเย่ซี............

หลังจากที่ซูฉิงเดินออกมาพร้อมสีหน้าเคร่งด้วยอารมณ์โมโห เดินลงมาถึงชั้นล่างของบริษัท

กวนจิ่งสิงยังมีนิสัยเหมือนเด็กทำให้เธออดจะโมโหไม่ได้ จนเธอต้องลงมาเดินเล่นเพื่อทำให้อารมณ์เย็นลง

และตอนที่เดินมาถึงหน้าบริษัท ก็เห็นรถคุ้นๆวิ่งเข้ามาจอด

ซูฉิงหรี่ตามอง ก็เห็นป้ายทะเบียนรถว่าเป็นรถของฮ่อหยุนเฉิง

เธอก็ไม่คิดอะไรเดินไปหาทันที แล้วก็เปิดประตูรถฝั่งข้างคนขับแล้วเข้าไปนั่ง

"นายมาได้ยังไง"

ซูฉิงเอ่ยถาม ใบหน้าที่ยังโมโหโกรธอยู่เมื่อกี้ก็พลันหายไปไม่มีเหลือ

"เสร็จธุระที่บริษัทแล้วก็เลยอยากจะมาหาเธอ"

หลังจากที่สถานการณ์บริษัทดีขึ้นแล้ว สีหน้าของฮ่อหยุนเฉิงก็ดีกว่าเมื่อก่อนมาก

เขามองสังเกตหน้าของซูฉิงด้วยแววตาอ่อนโยน:"เป็นอะไรไปหรอ ใครทำให้เธอโกรธ"

ซูฉิงถอนหายใจออกมาแล้วก็บ่นออกมา:"จะใครซะอีกละ ก็เรื่องงานนั่นแหละ ทำให้ฉันโมโหมาก"

คนสองคนที่เป็นมีอำนาจและแข็งกร้าว พอมาเจอหน้ากันก็ทำให้น้ำเสียงอ่อนลงไปไม่น้อย

"ในเมื่อออกมาแล้วก็อย่าคิดมาก"

ฮ่อหยุนเฉิงพูดปลอบ แล้วก็โน้มตัวเข้าไปหาซูฉิงพร้อมกับยื่นมือออกไป