นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 64

"เธอเอาเงินไปก่อน" สวีหว่านเอ๋อร์หยิบเงินก้อนหนึ่งจากกระเป๋าของเธอแล้วยื่นให้เซี่ยซิงซิง "ตราบใดที่เธอทำสำเร็จ ไม่ต้องกังวล ฉันจะให้เธอกลับไปที่ ตระกูลฮ่อกรุ๊ปอีกครั้ง"

"จริงเหรอคะ?" ดวงตาของเซี่ยซิงซิงเป็นประกายด้วยความคาดหวัง

สวีหว่านเอ๋อร์พยักหน้า "แน่นอน ไม่ใช่เพราะซูฉิงที่จะเสแสร้งต่อหน้าฮ่อหยุนเฉิงงั้นเหรอ? ขอเพียงไม่มีซูฉิง ฮ่อหยุนเฉิงก็จะสามารถคิดถึงความดีของเธอ ถ้าฉันพูดอะไรดีๆต่อหน้าเขา ต้องกลัวว่าจะกลับไปไม่ได้อีกงั้นหรือ?"

"ใช่แล้ว" เซี่ยซิงซิงรับเงิน กัดฟันและกล่าวว่า "คุณหนูสวีไม่ต้องกังวล หลังจากพรุ่งนี้บนโลกนี้จะไม่มีซูฉิงอีกต่อไป!"

ความเกลียดชังในใจของเธอมาถึงจุดสูงสุด และเซี่ยซิงซิงแทบรอไม่ไหวที่จะทำซูฉิงตาย!

ตราบใดที่เธอสามารถกำจัดซูฉิงได้ ตราบใดที่เธอสามารถแก้แค้นได้ เธอก็จะไม่ลังเลที่จะทำอะไรเลย!

"อย่างนั้นแหละ ดีมาก" สวีหว่านเอ๋อร์ยิ้มเบา ๆ

ซูฉิง นังผู้หญิงไร้ยางอายคนนี้ เธอมีวิธีจัดการกับเธอ และเธอเองก็ไม่ต้องลงมือเองด้วยซ้ำ

ขอเพียงซูฉิงถูกจัดการ ตำแหน่งสะใภ้ของของตระกูลฮ่อจะเป็นคนอื่นไปไม่ได้ นอกจากสวีหว่านเอ๋อร์!!

หลังจากที่เซี่ยซิงซิงออกไป สวีหว่านเอ๋อร์ก็ได้คิดถึงเรื่องนี้และส่งข้อความไปที่ฮ่อเฉียนอีกครั้ง: พรุ่งนี้เวลา 9 โมงเช้า จะมีการแสดงดีๆ ที่ ทะเลสาบแห่งรัก

สวีหว่านเอ๋อร์รู้ว่าฮ่อเฉียนก็ไม่ชอบซูฉิงถ้าเซี่ยซิงซิงพลาด พรุ่งนี้ก็ยังมีฮ่อเฉียนอยู่

ซูฉิง รอก่อนเถอะ!

ทุกอย่างพร้อมแล้ว สวีหว่านเอ๋อร์มีรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอและไปช้อปปิ้งกับไป๋หลานอย่างพึงพอใจ

แค่คิดว่าเธอจะกำจัดซูฉิงได้ในวันพรุ่งนี้ สวีหว่านเอ๋อร์ก็ไม่สามารถระงับความตื่นเต้นของเธอได้เลยและเธอก็ซื้อของต่างๆมากมายที่เธอชอบมากมาย

และแล้วท้องฟ้าก็ค่อยๆมืดลง

"หว่านเอ๋อร์ พวกเราจะกลับกันเลยไหม?" ไป๋หลานตามสวีหว่านเอ๋อร์และช่วยเธอถือของ

"จะรีบอะไรกันนักหนา?" สวีหว่านเอ๋อร์ไปช้อปปิ้งต่ออีกสักครู่ ซื้อกระเป๋าที่เพิ่งออกล่าสุดสองสามใบ ก่อนที่เธอจะพอใจและวางแผนที่จะกลับบ้าน

หลังจากเข้าไปในรถ ไม่นานหลังจากขับรถออกมา ทันใดนั้นโรลส์รอยซ์ที่คุ้นเคยก็เข้ามาในสายตาของสวีหว่านเอ๋อร์

นี่ไม่ใช่รถของฮ่อหยุนเฉิงเหรอ?

ตั้งแต่วันที่เธอเซ้าซี้เขาให้พาเธอไปที่ตระกูลฮ่อกรุ๊ป เธอก็ไม่ได้เจอฮ่อหยุนเฉิงอีกเลย

สวีหว่านเอ๋อร์กำลังกังวลอยู่ว่าเธอจะไม่มีโอกาสได้พบฮ่อหยุนเฉิงอีก แต่เธอก็คิดไม่ถึงว่าจะเห็นฮ่อหยุนเฉิงขับรถไปที่ชานเมืองโดยบังเอิญเช่นนี้

"เร็วๆ ตามรถคันข้างหน้า" สวีหว่านเอ๋อร์สั่งคนขับอย่างรวดเร็ว

"ครับ คุณหนู" คนขับตอบอย่างสุภาพ

รถของฮ่อหยุนเฉิงขับตรงไปยังชานเมือง ไป๋หลานอดไม่ได้ที่จะสงสัย

"หว่านเอ๋อร์ นี่คุณฮ่อ เขาจะไปไหนของเขา?"

สวีหว่านเอ๋อร์จ้องไปที่ผู้ชายรูปหล่อในรถข้างหน้าเธอ

แม้ว่าจะอยู่ห่างไกลกันมาก แต่สวีหว่านเอ๋อร์ก็รู้สึกได้ถึงออร่าที่ของความสุขขุมรอบตัวเขา

แสงวาบวาบเกินขึ้นในจิตใจของสวีหว่านเอ๋อร์"วันนี้เป็นวันอะไรกันนะ?"

"ขึ้นห้าค่ำเดือนหก" ไป๋หลานสับสน

สวีหว่านเอ๋อร์ไตร่ตรอง "ถ้าฉันจำไม่ผิด วันนี้เป็นวันครบรอยวันตายคุณพ่อของฮ่อหยุนเฉิง"

เธอเคยได้ยินพี่ชายของเธอพูดถึงว่าในช่วงเวลานี้ของปี ฮ่อหยุนเฉิงจะไปที่สุสานเพื่อไหว้หลุมศพพ่อของเขา

ณ สุสาน

ฮ่อหยุนเฉิงจอดรถ ก้าวเท้าหนักๆ และเดินไปตามถนนที่คดเคี้ยวจนมาถึงยอดเขา