นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 660

เธอยิ้มบาง ไม่ได้สนใจอะไรมากแล้วก็ปิดโทรศัพท์เตรียมตัวจะพักผ่อน

เช้าวันต่อมา ซูฉิงที่อารมณ์ดีเลยตื่นแต่เช้า และเธอที่พึ่งจัดการตัวเองเสร็จก็มีคนโทรมา

เธอมองดูก็เห็นว่าเป็นหมิงหยุนชาง

ซูฉิงคิ้วขมวด หมิงหยุนชาง เธอโทรหาตนตอนนี้ทำไม

พอคิดถึงเรื่องวันนี้ ซูฉิงที่คิดจะกดตัดสาย แต่ก็เป็นห่วงว่าหมิงหยุนชางจะใช้ประโยชน์จากเรื่องนี้เลยต้องกดรับสาย

"ฮัลโหล"

ซูฉิงพูดเสียงเรียบไปตามสาย

"ตื่นแล้วหรอ ตอนนี้ฉันอยู่ที่ร้านขนมวานข้างล่างบ้านของเธอ วันนี้มีเมนูออกใหม่อยากจะชิมมั้ย"

ซูฉิงที่เห็ยหมิงหยุนชางมาทำเป็นมีน้ำใจก็รู้สึกไม่มีอารมณ์แม้แต่น้อย

"ไม่เป็นไรค่ะ ฉันพึ่งตื่น"

"ไม่เป็นไร กินขนมหวานจะได้อารมณ์ดีไง"

ซูฉิงที่ได้ยินหมิงหยุนชางพูดด้วยน้ำเสียงร้อนใจ ซูฉิงก็เกือบคิดว่าหมิงหยุนชางเป็นคนอย่างนี้

เธอส่ายหน้าเบาๆ แล้วก็สวมเสื้อยืดแล้วลงไปหาหมิงหยุนชาง

"ทางนี้!"

ซูฉิงที่พึ่งเดินเข้าไปในร้านขนมหวานก็ได้ยินเสียงเรียกของหมิงหยุนชาง แววตาของเธอดูนิ่งเฉย แล้วเดินไปทางหมิงหยุนชาง

หมิงหยุนชางเห็นซูฉิงหน้าเชิด ก็รู้สึกอิจฉา ตอนที่ตนออกมานั้นก็ได้แต่งตัวมาอย่างดี แต่ดูการแต่งตัวของซูฉิงที่แต่งหน้าธรรมดา ก็อดที่จะโทษตัวเอง

"เธอพึ่งตื่นใช่มั้ย ฉันสั่งเมนูออกมามาแล้ว ไม่รู้ว่าเธอจะชอบมั้ยลองชิมดูสิ"

หมิงหยุนชางยิ้มเล็กน้อยแล้วยื่นขนมหวานให้กับซูฉิง

แต่ซูฉิงทำเพียงแค่พยักหน้ารับขนมหวานมา และบังเอิญเห็นหมิงหยุนชางกดโทรศัพท์อยู่หลายครั้ง

"เธอทำอะไรหรอ ทำไมดูยุ่งจัง"

ห๊า ไม่มีอะไรนี่"

พอพูดมาถึงตอนนี้หมิงหยุนชางก็รีบวางโทรศัพท์ลง แต่ซูฉิงก็มองเห็นหมิงหยุนชางโพสต์ข้อความลงไปในเวยป๋ออย่างบ้าคลั่งผ่านกระจกที่สะท้อนอยู่ด้านหลังของเธอ

และเหมือนว่าเวยป๋อที่เธอใช้จะไม่มีรูป ดูแล้วน่าจะเป็นบัญชีที่พึ่งสมัครเข้ามา

หมายเลขบัญชีว่าง.........

ทำให้ซูฉิงฉุดคิดได้ว่า หมายเลขบัญชีเวยป๋อที่เข้ามาโจมตีตนนั้นเหมือนจะเป็นหมายเลขบัญชีว่าง แม้แต่ชื่อก็เขียนมั่วๆ

เธอมองดูหมิงหยุนชางที่ยิ้มให้ แต่ก็แอบรู้สึกรนอยู่ในใจ

คิดไม่ถึงว่าเธอจะทำอย่างนี้กับตน และชื่อบัญชีของเวยป๋อก็มีมากมาย เธอก็คงจะไปจ้างคนด้วย

ซูฉิงหรี่ตาลงเล็กน้อยมองผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้า

หมินหยุงชางที่ถูกเธอมองก็รู้สึกรน รีบพูดหาข้ออ้างเพื่อที่จะออกไปจากร้านขนมหวาน

ซูฉิงมองเบื้องหลังของหมิงหยุนชางที่ค่อยๆ หายไป แล้วก็เดินไปห้องน้ำพร้อมทั้งอาเจียนขนมหวานออกมา

หมิงหยุนชางตั้งใจให้เธอลงมาหาเพื่อมากินขนมหวาน จานกั้นก็ไม่มีธุระอะไรเห็นได้ชัดว่าเรื่องนี้มีเงื่อนงำ

คิดมาถึงตอนนี้ แววตาสีดำของเธอก็ดำมาก แล้วก็เดินไปที่เคาน์เตอร์ร้านขนมหวาน :"สวัสดีค่ะ เหมือนฉันจะทำสร้อยหาย ไม่รู้ว่าเอาไปวางไว้ที่ไหน ฉันขอดูกล้องวงจรผิดได้มั้ยคะ"

พนักงานเคาน์เตอร์ก็เดินนำซูฉิงไปห้องวงจอปิด ซูฉิงตรวจดูกล้องวงจรปิด กล้องส่องไปหมิงหยุนชางพอดี และก็สามารถดูหน้าจอโทรศัพท์ของเธอได้อย่างชัดเจน

หมิงหยุนชางได้เขียนข้อความในโทรศัพท์นั้นก็เห็นอย่างชัดเจน และซูฉิงก็ถือโอกาสตอนที่พนักงานไม่สนใจ ตัดวิดีโอส่วนนี้แล้วก็ส่งเข้าไปในโทรศัพท์ของตน

มีคลิปวิดีโออยู่ในมือแล้ว ซูฉิงก็เดินไปที่เคาน์เตอร์ทำหน้าเศร้า :"ขอโทษด้วยนะคะ ฉันน่าจะลืมไว้ที่บ้าน"

พนักงานก็บอกว่าไม่เป็นไร จากนั้นซูฉิงก็ถือขนมหวานที่หมิงหยุนชางยิ่นให้เมื่อกี้กลับขึ้นไปบนบ้าน