นางสาวซูแค่อยากถอนหมั้น นิยาย บท 70

เมื่อคืน ตอนที่ฮ่อหยุนเฉิงเมาเหล้านั้น ก็เพ้อหาแต่ถังถัง

สวีหว่านเอ๋อร์ก็รู้สึกสงสัยมากว่าใครกันคือถังถัง

ได้ยินน้ำเสียงพูดของฮ่อหยุนเฉิงเหมือนกับว่าเขานั้นรักผู้หญิงที่ชื่อถังถังมาตลอด

สวีหว่านเอ๋อร์เลยให้คนไปสืบมาภายในคืนนั้นเลย

และถึงได้รู้ว่าที่แท้เป็นผู้หญิงที่อยู่ในใจของฮ่อหยุนเฉิงตลอดมา เป็นผู้หญิงที่ถูกจับเรียกค่าไถ่พร้อมกับเขาเมื่อสมัยยังเด็ก ชื่อเล่นว่าถังถัง

เรื่องนี้ทำให้สวีหว่านเอ๋อร์ดีใจมาก หล่อนคิดว่าฮ่อหยุนเฉิงจะชอบซูฉิงซะอีก แต่ที่จริงแล้วไม่ใช่

ในเมื่อฮ่อหยุนเฉิงไม่เคยลืมถังถังเลย และถังถังก็หายสาบสูญแม่แต่ฮ่อหยุนเฉิงก็ตามหาไม่เจอ ไม่แน่ถังถังอาจจะไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้แล้วก็ได้

ถ้าหากว่าเธอปลอมตัวเป็นถังถัง งั้นตำแหน่งคุณนายแห่งตระกูลฮ่อจะเป็นใครไปได้นอกจากเธอล่ะ

สวีหว่านเอ๋อร์ที่คิดมาถึงตอนนี้ก็ค่อยๆ แหวกกระโปรงออกนิดหน่อย ทำทางอ่อยให้ดูน่าหลงใหล แล้วก็พูดอ้อน"หยุนเฉิง พวกเราเสียวเวลามานานหลายปีแล้ว นับจากนี้ไป พวกเรามาเริ่มใหม่ด้วยกันนะ"

ฮ่อหยุนเฉิงยักคิ้วขึ้นเป็นปมน่าเคร่ง

เขาไม่เคยได้ยินมาก่อนว่าสวีหว่านเอ๋อร์เคยถูกจับเรียกค่าไถ่

อีกทั้งสวีหว่านเอ๋อร์ทำให้เขารู้สึกว่าไม่เหมือนกับถังถังเลย

แล้วสวีหว่านเอ๋อร์จะเป็นถังถังได้ยังไง

สวีหว่านเอ๋อร์เห็นฮ่อหยุนเฉิงหน้านิ่งขรึมนิ่ง ก็ใจกระตุกแต่ก็ทำเป็นไม่สนใจใช้สองแขนโอบรอบคอของฮ่อหยุนเฉิง

"หยุนเฉิง ฉันรู้นะว่าในใจของคุณยังมีแต่ฉันอยู่ เหมือนที่ฉันก็ยังรักแต่คุณ ถูกต้องมั้ย"

อยู่ต่อหน้าผู้ชายหน้านิ่งขรึมราวกับก้อนหินแม้จะเย็นชาขนาดไหนก็ยังทำให้สวีหว่านเอ๋อร์หลงใหล

ถ้าหากเวลาสามารถหยุดอยู่ช่วงเวลานี่ได้ เพื่อที่จะให้เธอได้อยู่ใกล้ชุดกับฮ่อหยุนเฉินอย่างนี้ตลอดกาลก็คงจะดี!

สวีหว่านเอ๋อร์ยังคงมีน้ำหอมกลิ่นแรงจนมืนหัว ส่งกลิ่นเข้าจมูกฮ่อหยุนเเฉิง ไม่ใช่ถังถังอย่างแน่นอน!

ฮ่อหยุนเฉิงผลักสวีหว่านเอ๋อร์ออกด้วยแววตานิ่งขรึมยากจะคาดเดาได้ พร้อมทั้งพูดออกมาอย่างชัดถ้อยชัดคำว่า"ออกไป"

พลังมหาศาลที่ส่งมา ทำให้สวีหว่านเอ๋อร์ที่อยู่ในห้วงความเพ้อฝันอยู่นั้นกระเด็นร่วงไปกองบนพื้น

สวีหว่านเอ๋อร์ก็รู้สึกเจ็บตามตัวหันมองฮ่อหยุนเฉิงที่แววตาเย็นชาจนสามารถทำให้คนที่อยู่ใกล้แข็งตาย ทำให้สวีหว่านเอ๋อร์รู้สึกจมดิ่และถูกแช่แข็งไว้ใต้ก้นทะเลสาบก็ไม่ปาน

"หยุนเฉิง ทำไม.......ทำไมคุณถึงทำอย่างนี้กับฉัน"

"เพราะเธอไม่ใช่ถังถังไง!" ฮ่อหยุนเฉิงที่ทำตัวนิ่งเฉยและดูเหินห่างมองสวีหว่านเอ๋อร์ "เธอคิดว่าเธอจะปลอมตัวเป็นถังถังได้หรอ"

"ฉันคือถังถังนะ!"สวีหว่านเอ๋อร์พูดอย่างไม่ยอมแพ้

เธอพยายามดิ้นรนให้ลุกขึ้นมา"เมื่อคืนตอนที่คุณเมา คุณก็ร้องหาแต่ฉันถังถัง คุณยังบอกว่าคุณรักฉัน คุณบอกว่าฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวที่คุณรัก คุณยังจูบฉัน พวกเรายัง.......หรือว่าคุณลืมหมดแล้วหรอ"

ฮ่อหยุนเฉิงยิ่งทำสีหน้าเคร่งมองสวีหว่าเอ๋อร์ด้วยแววตาเย็นชา

เมื่อคืนเขาเห็นผู้หญิงคนนี้เป็นถังถังจริงๆ หรอ ทำเรื่องที่ไม่ควรทำจริงๆ หรอ

ไม่นะ

ฮ่อหยุนเฉิงสามารถยืนยันได้ เขาไม่ได้แตะต้องตัวสวีหว่านเอ๋อร์เลย

"สวีหว่านเอ๋อร์เธอเป็นโรคประสาทหลอนรึไง "ฮ่อหยุนเฉิงลุกขึ้นก้มมองสวีหว่านเอ๋อร์พร้อมกับพูดเสียงเรียบว่า"ถ้าป่วยก็รีบไปรักษาซะ อย่ามาอาการกำเริบอยู่ที่นี่"

"คุณพูดอะไร ฉันบ้างั้นหรอ"สวีหว่านเอ๋อร์เม้มปากพูดอย่างน่าสงสาร แล้วก็ยื่นมือไปจับเข้าจับตัวของฮ่อหยุนเฉิงที่กำลังจะก้าวออกไปจากห้อง "เมื่อคืน คุณอยู่กับฉันทั้งคืน ชายโสดกับหญิงโสดอยู่ด้วยกันสองต่อสอง คุณทำอย่างนั้นกับฉันอีกคุณต้องรับผิดชอบ"

"ปล่อย "ฮ่อหยุนเฉิงพูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา

สวีหว่านเอ๋อร์กลับยิ่งกอดแขนของเขาแน่น

ฮ่อหยุนเฉิงมองด้วยสายตารังเกียจแล้วก็สะบัดสวีหว่านเอ๋อร์ออกอย่างแรง

เขามีความเคยชินที่จะคลำหาโทรศัพท์ในกระเป๋ากางเกงแล้วก็หยิบออกมา